Jacobskruiskruid en enkele gasten
Donderdag 25 Juni 2009 om 16:20Heidehipper had gisteren een prachtig log over het jacobskruiskruid, de signaalrups en de sint Jacobsvlinder.
Vandaag stond er een fotokuier op het programma met mijn fotomaatje. Zoals altijd vroeg Jan ook deze keer waar ik naar toe wilde te fotograferen. Hetgeen ik gezien had op de site van Heidehipper wilde ik wel eens zelf aanschouwen. Daarom kozen we voor It Weinterper Skar.
Jakobskruiskruid is giftig voor de meeste zoogdieren, waaronder ook de mens. De bloemen bevatten twee keer zoveel gif als de bladeren. Pas als de plant opgegeten wordt, worden de verbindingen (pyrrolizidine alkaloïden) met name in de dunne darm omgezet in giftige, vrije alkaloïden die de lever aantasten. Het grootste gevaar schuilt in hooi en kuilvoer. Ongemerkt kunnen dieren dan het giftige Jakobskruiskruid binnen krijgen.
Het Jakobskruiskruid vormt het hoofdvoedsel voor de zebrarups, de larve van de Sint-jacobsvlinder (Tyria jacobaea). De rupsen van deze vlinder zijn aangepast aan het eten van Jakobskruiskruid en zijn dus niet gevoelig voor vergiftiging. De rups wordt zebrarups genoemd vanwege de typische strepen op het lijf. De giftige bestanddelen van het jakobskruiskruid maken de rups oneetbaar, die daardoor beschermd wordt. De rups raakt het gif dat hij met zijn maaltijden van het jakobskruiskruid binnenkrijgt kwijt door dit in zijn huid op te slaan. Na het vervellen is hij het gif kwijt. Omdat de rups eruit ziet als een wesp wordt deze door de vogels niet gegeten.
Al speurend naar de rupsen kwam ik deze gast tegen.
Ik draaide een tijdje om deze sprinkhaan heen, maar deze draaide mij iedere keer weer de rug toe. Uiteindelijk had het te dicht naderen met mijn macrolens een grote sprong tot gevolg en weg was hij of zij.
Het was vandaag schitterend weer. Het was wederom een hele gezellige kuier die genoeg foto's heeft opgeleverd. Later het vervolg