Een dagje naar Texel
Zondag 28 April 2019 om 14:34Vorige week vrijdag waren we met het gezin een dagje naar Texel. We troffen het enorm met het weer. Zowel de heenreis als de terugreis maakten we de overtocht met de nieuwe veerboot. De meeuwen reisden met ons mee.
Ik had mijn handzame Nikon bridgecamera meegenomen. Ik heb heel veel foto's gemaakt, maar dat zijn voornamelijk kiekjes van het gezin geworden.
In deze serie laat ik een aantal foto's zien van ons uitstapje op Texel.
Op vrijdag vaart de vissersvloot Oudeschild binnen.
De hele middag is men dan druk met het onderhoud van de vissersschepen.
Deze visser vertelde over hoe het pulsevissen werkt. Per 1 juni a.s. is onder druk van de Europese unie pulsevissen verleden tijd.
We lunchten bij één van onze lievelingsplekjes op Texel en wel op het strand aan de Waddenzee. Bij strandpaviljoen Kaap Noord kun je heerlijk zitten en eten. De veerboot naar Vlieland ligt voor anker. Meerdere mensen waren daar bezig met kitesurfen.
Na de lunch maakten we een lange wandeling in De Sluftervallei.
De Slufter ligt aan de westzijde van Texel en is het bekendste natuurgebied van het eiland. Het terrein staat in directe verbinding met de Noordzee. Via een gat in de duinen stroomt De Slufter soms vol water. Hierdoor is De Slufter rijk aan bijzondere planten en dieren. Ook is het een ideale plek om te wandelen, vogels te kijken of te picknicken. Zie ook deze site.
Het opvallendste op die dag was de zang van de veldleeuwerik. De mannetjes maken spectaculaire zangvluchten. Eerst klimmen ze tot een hoogte van soms meer dan honderd meter, waarna ze luid zingend omlaag vliegen om in de buurt bij het vrouwtje te landen. Meestal vind je ze in het hoge gras of andere begroeiing niet weer. Deze keer had ik geluk dat het mannetje landde op een relatief kaal stukje. Het nadeel was wel dat de ondergrond niet fotogeniek was. Ook al is de foto geen hoogstandje toch mag de veldleeuwerik hier een plekje krijgen. Het gaat namelijk slecht met de veldleeuwerik. Op deze site kun je er over lezen.
De onderstaande foto is wel beter gelukt. Zelfs het bekende witte puntje in het oog is aanwezig. Meer foto's kon ik niet maken want toen vloog de veldleeuwerik weg.
Naschrift: volgens een kenner op Twitter gaat het om een graspieper en niet om een veldleeuwerik. Hij schreef: ‘Lastige soorten. Verschil: leeuweriken zingen als ze opstijgen, piepers juist als ze dalen, vaak als een soort parachuutje’...