Op de rupsmaaier
Woensdag 11 April 2018 om 21:25Nadat ik een tijd had rondgestapt in de kragge en de rupsmaaier van alle kanten had vastgelegd, vroeg ik aan de mannen of ik ook even mee mocht op de rupsmaaier. Ik had geobserveerd dat er nog net een plekje voor mij vrij was op de machine waarbij ik de mannen niet in de weg zou staan. De mannen vonden dat prima. Ik stond achter Richard, die de machine bediende.
De mannen begonnen net aan een nieuw perceel. Het riet aan de rand van dit perceel stond er goed bij. Het riet was lang en had op in ieder geval een pluim.
De bossen volgden elkaar in sneltrein vaart op. De mannen moesten hier hard werken om het tempo bij te houden.
De ruigte vloog ons om de oren.
Het touw was op en Richard plaatste een nieuwe rol in de houder.
Ik had een prachtig plekje bovenop de machine, ik voelde mij de koning te rijk. De mannen werkten stug door en ik had alle tijd om te genieten van het uitzicht, van de geoliede machine en het maken van de foto's. Ik ben dan ook anderhalf uur met ze meegereden.
Het weer was prachtig Er waren mooie windveren aan de lucht.
Op dit punt werd ik wat weemoedig door de mooie herinneringen aan mijn vader in het rietland. Daarbij het besef dat het echt het laatste jaar is dat hier het riet gemaaid gaat worden. Als kind ging ik zo vaak met mijn vader mee naar het rietland. Vele momenten van goede herinneringen flitsten naar boven.
De bak moest weer geleegd worden.
En het was ook tijd voor een korte pauze en een kopje koffie in de keet.
Tot slot heb ik nog een filmpje geplaatst, dat geeft net wat beter beeld van het rietmaaien.
.