De Hoogstambrigade
Zaterdag 31 Maart 2018 om 13:00Vorige week zaterdag was de hoogstambrigade bij ons op bezoek. Een groep vrijwilligers snoeiden voor het derde jaar op rij onze hoogstamfruitbomen. Op deze site kun je lezen over het ontstaan van de hoogstambrigade. Speciaal voor de vrijwilligers plaats ik vandaag een uitgebeide serie van de noeste werkers. Onze waardering voor deze groep vrijwilligers is groot.
Na het schouwen en het werkoverleg werden de ladders in stelling gebracht. Voordat de mannen de ladders beklommen was er eerst koffie met verse, nog warme stroopwafelcake.
Jan Willem stortte zich op de perenboom. Aan deze boom zijn ze vorig jaar niet toegekomen en dat was ook wel te zien.
Kijken, wikken en knippen.
Gerrit zat hier bovenin de sterappelboom.
Het was voor de mannen wel puzzelen waar en hoe ze de ladder moesten plaatsen.
Onze tuin wordt begrensd door een sloot. De takken die over de sloot hangen zijn lastig te snoeien.
Deze sloot is de grens tussen Overijssel en Friesland. Bij het maken van deze foto's stond ik met mijn linkerbeen in Overijssel en met mijn rechterbeen in Friesland.
Na het afzagen van de dikkere takken worden de kleine loten onder handen genomen met de snoeischaar. Ook dit is een zorgvuldig werkje. De ene loot blijft staan en de andere wordt eraf geknipt.
Sommige vrijwilligers zijn met pensioen en anderen zitten nog volop in het arbeidsproces. De motivatie van deze laatste groep is om iets te doen voor de maatschappij. Respect!
Het positioneren van de ladder is van levensbelang en dus secuur werk. De ladder wordt bovenaan gezekerd aan een boom. Daarnaast is het ook zwaar werk.
Kettingzagen mogen de vrijwilligers niet gebruiken, alles wordt met de hand gezaagd.
Met 17 hoogstam fruitbomen vallen we in de categorie 'groot adres'. We wonen op leemgrond en dat is over het algemeen wat vochtigere grond. Het is een goede bodem voor bomen. Onze bomen doen het dan ook heel goed bij ons en dat merken onze snoeiers ook.
Tussen de middag werden de mannen verwend met o.a. tomatensoep en een broodje gehaktbal. Uiteraard alles zelf gemaakt door mijn culinaire eega.
Er was grondig overleg over de hoogte van deze appelboom. Halen we wel of niet de kop eruit? Bij dat overleg werden wij ook goed betrokken.
En ja hoor, de kop ging eruit.
De stomp werd netjes afgewerkt. De mannen zagen dusdanig dat er vlakke zaagsneden achterblijven. Ingescheurde takken geven een grotere kans op het ontstaan van ziektes.
Mijn eega en ik hebben de takken naar voren gesleept en op een grote bult gelegd. De vogeltjes waren er blij mee.
Het plezier van de vogeltjes heeft helaas maar een week geduurd, gisteren is de bult door 'een mannetje' weggehaald en naar de paasvuurbult gebracht. Gelukkig hebben we nog voldoende plekjes in onze tuin waar de vogels kunnen schuilen en hun nestje kunnen bouwen.