Het riet wordt binnengehaald
Vrijdag 22 April 2016 om 21:03Het riet wat gemaaid kon worden is gemaaid. Deze week was het moment dat het riet binnengehaald kon worden. Jan en ik hadden aangegeven dat we daar graag weer eens een fotoserie van wilden maken. De fase van het binnenhalen van het riet duurt slechts vier dagen. Het was dus even afwachten of de planning van de rietsnijders zou passen in de agenda van de fotografen. Het was vandaag extra spannend of Jan erbij zou kunnen zijn, want hij had de afgelopen week een hele slechte week. Jan zal daar vast zelf wel iets over schrijven op zijn weblog.
Uiteindelijk stonden we vanochtend met z'n drieën gewapend met camera's in het rietland, behalve Jan was namelijk ook zus Anna van de partij.

De bossen riet moeten eerst in het rietland voldoende drogen alvorens ze worden binnengehaald. Als het riet niet droog genoeg is gaan het riet in de schuur rotten. Klaas meet hier het vochtgehalte in het centrum van de bos. Het vochtpercentage is 10 procent en dat is voldoende droog.

In eerdere jaren werden de bossen stuk voor stuk op een kar geladen en werden de bossen thuis stuk voor stuk van de kar in de schuur getild. Tegenwoordig gebruikt men een ander systeem, met behulp van een bak worden de bossen riet tot een rol gevormd. De bak is o.a. voorzien van spanbanden.

Daarnaast leggen de mannen stukken touw in de gleuven van de bak.

Vervolgens laden ze de bak vol met bossen riet. De lagen worden om en om gelegd. Uiteindelijk komen er 20 bossen riet in de bak te liggen.

De spanbanden worden om de bossen riet gelegd en het geheel wordt met behulp van hydraulische kracht gespannen.

Daarna halen ze de ijzeren stangen weg en worden de touwen vastgeknoopt.

Met behulp van een vorkhef wordt de rol uit de bak getild en op de dijk gelegd.

Het rietafval wat onder de bossen riet lag wordt opgebrand en zo laten de mannen het land netjes achter.

Nadat Jan een korte fotosessie van de verrichtingen had gemaakt nam hij een wijs besluit en koos voor zijn klapstoel. Vanaf zijn hoge standpunt en met behulp van de goede zoomfunctie op zijn camera heeft Jan het geheel op afstand gadegeslagen.

Toen de mannen zeven rollen hadden klaargemaakt stapelden ze deze rollen op de kar.

Het geheel werd met behulp van sjorbanden vakkundig vastgemaakt.

Vervolgens ging de combinatie met vracht op weg naar huis en wij reden er achteraan. Thuis werden de rollen riet met behulp van een vorkheftruck in de schuur geladen. Deze actie moet met beleid worden uitgevoerd. Riet is van nature glad en ook het touw om de rol is glad. Eén verkeerde beweging en de rol begint te schuiven en alles valt uit elkaar.

Nadat de wagen was uitgeladen was het tijd voor de lunch. Ook Jan en ik konden aanschuiven aan de rijk gevulde dis van zus Anna.

Na de lunch en nadat we hadden bijgepraat reden Jan en ik naar de vogelkijkhut en de oeverzwaluwwand. Ook deze keer waren de geoorde futen binnen het bereik van onze camera's.

Vanaf de vogelkijkhut reden we om dit waterrijke gebied heen en maakten een laatste stop aan de andere kant van dit waterrijk gebied. We hoopten daar de roerdomp of purperreiger te zien. We hebben ze beide niet gezien, maar we hebben wel de roerdomp gehoord. Het was al met al een geslaagde dag.
