Sneeuw bij de Leijen
Vrijdag 06 Februari 2015 om 21:18De weersverwachting voor de komende dagen is dat de temperatuur gaat stijgen en dat we afscheid gaan nemen van het winterse weer. Voordat het zover is neem ik jullie nog een keer mee naar een besneeuwd landschap ten oosten van Drachten. Woensdagochtend en woensdagavond trokken er over Drachten een fikse sneeuwbuien. Het was mooi om daar vandaag in het winters landschap te vertoeven.
Jan is gelukkig weer zover hersteld van zijn longonsteking dat hij vandaag samen met mij een fotokuier kon maken. Jan stelde voor om naar de Leijen te gaan. We parkeerden onze auto bij het Paviljoen de Leyen.
Het was helder weer en in het zonnetje en uit de wind was het daar goed toeven.
De ijsvlakte lijkt tot aan de horizon door te lopen, maar schijn bedriegt. Even later stonden we aan de overkant en daar zagen we een heel ander beeld.
Nadat we een tijdje hadden rondgelopen aan de oostkant de Leijen, nabij het paviljoen stapten we in de auto om de weg te vervolgen naar de andere kant. Onderweg stopten we bij een besneeuw weiland met ganzen. Tussen de ganzen stapte een zilverreiger.
Een klein groepje koos het luchtruim.
We parkeerden aan de Doktersheide, aan de westkant van de Leijen en wandelden over de besneeuwde vlonder naar het prieeltje.
De zon legde een zilveren glans over het riet.
De oostenwind maakte het vandaag koud en in het prieeltje stonden we precies in de koude wind. We hielden het dan ook al snel voor gezien. Vanaf deze kant is te zien dat de ijsvlakte maar een klein gedeelte van de Leijen bedekte. Aan de horizon is het paviljoen te zien.
Toen we terugliepen over de vlonder kwamen we na de eerste bocht in de luwte en dat voelde gelijk een stuk aangenamer. Jan zette de macro voorzetlens op zijn camera en probeerde sneeuwkristallen vast te leggen. Op mijn beurt legde ik dat proces vast.
Ook maakte ik foto's dat hij weer vanuit deze hurkstand in de benen ging. Jan heeft door zijn MS een wankel evenwicht en daardoor viel hij bij het opstaan bijna voorover. Het ging nog maar net goed, hij belande bijna naast de vlonder in de rietkragge. Het neervleien op de hurken wil nog wel, maar het weer in de benen komen kost hem steeds meer moeite. Met Jan zijn toestemming plaatste ik deze collage.
We kwamen een man tegen met opvallende stappers. Op klompen lopen in de sneeuw is niet handig en dat had deze man zelf ook wel ervaren.
Hij vertelde over zijn speciale klompen. Er stond een afbeelding op van een haan en een hen van een kippensoort die hij zelf fokte en waar hij vele prijzen mee won. De Minorca.
Na ons praatje liep het echtpaar door naar het prieeltje en wij keerden terug naar de auto.
Deze prachtige dag met deze winterse taferelen hebben we toch maar mooi weer meegepakt.