« Kraanvogels gezien ..… | Home | Een fotosessie bij 33… »

Oranje zandoogje, koraaljuffer, graspieper en paapje

In Fochteloërveen fietste ik de heide op. Aan weerszijden van het schelpenpad bloeide het jacobskruiskruid.

Op de plant zat een zebrarups. Het is de rups van de Sint-Jacobsvlinder. Deze rupsen slaan de gifstoffen uit jacobskruiskruid op, waardoor ze later als vlinder oneetbaar zijn.

Ik parkeerde mijn fiets en verliet het schelpenpaadje voor een wandeling over de heide. Het gebied wordt daar steeds natter en dat is gunstig voor een aantal dieren in dat gebied. Een zeldzame vlinder, het veenhooibeestje gedijt daar steeds beter, zie dit linkje.

Op 1 juli liepen we over hetzelfde pad en troffen daar Judith Bouma. Ze was daar samen met een medewerker van Natuurmonumenten de veenhooibeestjes aan het tellen.

Ze had een kleine verrekijker en een camera met macro-objectief bij zich. Judith heeft een eigen website

Ook het eenarig wollegras en de zonnedauw doen het goed in het natte gebied.

Tijdens de wandeling lukte het me om een mannetje koraaljuffer vast te leggen.

Ik heb lange tijd gespeurd naar veenhooibeestjes, maar niet gezien. Wel fladderden er heel veel oranje zandoogjes rond.

Maar rondfladderen en vastleggen op de gevoeligde plaat dat zijn twee verschillende dingen.

De vorige keer vertelde de medewerkster van Natuurmonumenten iets over dit gebied. Dit stuk van het Fochteloërveen vergt veel onderhoud, anders staat in een mum van tijd het gebied vol met bomen. Gelukkig kunnen ze hierbij terugvallen op een grote groep vrijwilligers. Ze vertelde dat het lastig is om het alle spotters naar de zin te maken. Je hebt vogelspotters, vlinderspotters, slangenspotters etc en iedere groep heeft weer andere wensen. "Wij zijn groen, maar dergelijke mensen zijn donkergroen" zo vertelde ze ons. "De één wil het wat natter, de ander wat droger. De volgende wil wat meer bomen en de ander minder bomen".

En onder welke categorie val ik? Ik ben een allesspotter en vooral een allesgenieter.
Doordat ik ongemerkt al langere tijd daar had rondgestruin en de zon steeds hoger klom, werd het toch wel heel warm op de open vlakte. Het werd tijd om langzaam richting fiets en auto te gaan.

Een vogel zat te zingen in een boompje. Met mijn Sony kon ik de vogel dichtbij halen. Voor het determineren had ik wel een hulplijn ingeroepen en wel van een natuurfotograaf. Het is een graspieper. "Voor de Graspieper zijn er een aantal bijzondere kenmerken, te weten de oogstreep en de baard, maar vooral het patroon op de borst en de geelachtige snavelbasis met donker boven en onder en de punt. Ook de kleur van de poten is kenmerkend. Heb je toevallig meer gemaakt, mogelijk zie de daar de zeer lange achternagel", schreef Philip.

Een eindje verder trof ik het weer dat een vogeltje voor mij wilde poseren. Het is een jong mannetje Paap (voorheen Paapje). Het Paapje is overduidelijk een juveniel mannetje. Dit vogeltje staat op de rode lijst.

Al met al was het een prachtige ochtend met een mooie vangst. Ik neem jullie nog een keer mee naar het Fochteloërveen. Aan het eind van de ochtend stond ik nog een tijdje te fotograferen bij het informatiecentrum van Natuurmonumenten.