Een veenlijk in Fochteloërveen?
Donderdag 10 Juli 2014 om 19:55Na het bezoek aan de uitkijktoren met de boerenzwaluwen aan de Bruustingerplas sloegen we op de Fochteloërveen(weg) rechtsaf het fietspad op. Na ongeveer 1 kilometer "stalden" we onze fietsen en sloegen we rechtsaf en volgden het voetpad.

In het bos op de achtergrond is de uitkijktoren "De Zeven" verstopt (links op de foto). In de toekomst wordt een groot gedeelte van het bos gekapt om zo een meer open structuur te krijgen.

Al wandelend, pratend en speurend zagen we in de verte wandelaars aankomen. Zo met het blote oog zagen we dat ze niet gekleed waren in hedendaagse wandelkleding. Ik richtte mijn 85 mm objectief op de wandelaars en zo ontwaarde ik al meer details. Ze wandelden onze richting uit ...

...en het volgende moment draaiden ze zich als een commandotroep om en wandelden weer terug. Onze belangstelling was gewekt.

We kwamen terecht in een heuse filmset. We wandelden door, stilletje hopend dat ze ons konden gebruiken als figuranten. Maar helaas onze kleding voldeed niet aan de eisen van die tijd.
De mevrouw van Natuurmonumenten (in de groene jas) vertelde ons dat het ging om een fimopname voor Vesting Bourtange. Zij hield toezicht dat tijdens de filmopname geen beschadiging aan de natuur zou plaatsvinden.

Ze speelden na dat ze een veenlijk gingen opgraven. De cameraman gaf aanwijzingen waar het veenlijk lag ...

Tijdens het graven moesten ze uiteraard de zonnedauw en het veenpluis onberoerd laten, zo vertelde ons de medewerkster van Natuurmonumenten. We hadden een interssant gesprek met deze mevrouw, daarover vertel ik meer in een volgend logje.

De kleding van de spelers en de attributen, alles was tot in de puntjes verzorgd.

De dames op de achtergrond gingen naar de markt...

...en kwamen na een paar minuten weer terug van de markt. Ze spraken de hardwerkende mannen aan.

De cameraman, door zijn laarzen goed beschermd tegen adders, draaide volop. Aan de rechterkant stond de regisseur en bekeek het geheel op zijn eigen beeldscherm.

Even later ontdekten we dat er op de filmset iets werd gevierd.

We waren even terug in het jaar 1742. Het was een bijzondere ontmoeting. We moeten t.z.t. toch maar een keer een bezoekje brengen aan Bourtange, dan kunnen we de film met eigen ogen zien.

Wordt vervolgd.