Een wandeling over de Stenendijk en Gennerdijk
Maandag 17 Februari 2014 om 23:03Vorige week maakte ik een lange wandeling met een vriend onzes huizes. Hij en zijn vrouw wandelen heel veel en er is dan ook geen wandelpad in de wijde omgeving die ze niet kennen.
Deze keer nam hij me mee naar Hasselt, naar de molen "De Zwaluw". Bij deze molen was hij als kind vaak te vinden.
We parkeerden de auto bij de ijsbaan. De ijsclub sluit dit jaar vast af met een negatief saldo.
We begonnen onze wandeling over de Stenendijk. Waarom de Stenendijk zo heet dat laat onderstaande foto zien.
De weersvoorspellingen klopten gelukkig niet, want wij hadden tegen alle verwachting in, prachtig weer.
We genoten van de weidse blik.
We kwamen langs een opmerkelijke tuin, de eigenaar had werkelijk de hele tuin overdekt met vele soorten gaas. Met open mond heb ik staan te kijken hoe iemand vijftig meter tuin kan omtoveren met materiaal wat ik met liefde naar de ROVA zou brengen.
Weer een eindje verder had een bewoner zijn vogelhok tegen het hek geplaatst. Als wandelaar sta je automatisch stil om te zoeken naar de bewoners van dit hok...
Gevonden!
Een huis met een mosdak...
Op deze driesprong gingen we niet de Hogenbergweg op in het gehucht Streukel maar sloegen we de Gennerdijk op.
Bij de driesprong staat een gemaal, genaamd Streukelerzijl. Geen mooi gemaal, maar wel functioneel.
Door het raam maakte ik deze foto.
Al wandelend, kijkend en pratend lieten we Hasselt steeds verder achter ons. Mijn metgezel praatte regelmatig tegen dovemansoren, als er geen antwoord kwam bleek dat ik weer eens stil was blijven staan om een foto te maken.
In dit gebied staan ontelbare hoogspanningsmasten. Deze foto is richting Genemuiden.
En deze foto is richting Zwolle. De hoogspanningskabels komen vanaf de IJsselcentrale, oftewel Centrale Harculo in Zwolle.
Ik zie liever een landschap zonder horizonvervuiling.
We hadden een pauze bij het sluisje Gennegerzijl.
Tegen de westkant van het huisje was een bankje bevestigd en konden we genieten van dit uitzicht.
Dit punt was het verste punt van onze wandeling van die dag, we wandelden weer terug naar de auto.
De lucht betrok steeds meer en meer en net voordat de eerste druppels vielen nuttigden we een hapje en drankje aan de rand van het Zwarte Water maar dan wel bij de warme kachel.
