Asfalteren
Vrijdag 21 November 2008 om 23:04Gisteren schreef ik over de problemen en de werkzaamheden aan de A32. Vandaag het vervolg.
De fundering die nu wordt gebruikt is menggranulaat
Het oude asfalt wordt verwerkt in het nieuwe asfalt. Het asfalt wat hier wordt aangevoerd, komt uit Lelystad. De vrachtauto's zijn geïsoleerd en afgesloten zodat de temperatuur van hun vracht - 20 tot 30 ton - tijdens het vervoer tussen de 140 en 180 graden Celcius blijft.
Het werk op en rond een asfalteermachine is secuur werk.
Asfalt is kleverig en de mannen moeten er regelmatig met de schop bij om het geheel goed te laten verlopen.
Bij het aanbrengen van asfalt worden meerdere typen walsen gebruikt, die elk een verschillende walsfactor hebben. Als een te zware wals te vroeg gebruikt wordt zal deze het asfalt niet verdichten maar voor zich uit verplaatsen. Ook zal het gesteente in het asfalt (het aggregaat) verbrijzeld worden. Door te beginnen met een relatief lichte wals en steeds een wat zwaardere wals te gebruiken kan de gewenste verdichting in stappen bereikt worden.
Vlak na het asfalteren doet eerst de bandenwals zijn werk. Het gewicht van de bandenwals is variabel. Door het gewicht te wijzigen met een zandwaterballast kan deze variëren tussen de 10 en 20 ton. De wals heeft 7 tot 11 banden. Deze banden kunnen in luchtdruk variëren. Deze variaties worden ingezet bij verschillen in weersomstandigheden en verschillen in diktes van het asfalt etc. Op onderstaande foto zijn de banden aan het oog ontrokken door flappen. Ook bij het walsen geldt: "Vakmanschap is meesterschap". Aan het walsen worden hoge eisen gesteld. Een goede verdichting is in hoge mate bepalend voor de uiteindelijke kwaliteit van het wegdek.
De asfalteermachine kan in een rechte lijn rijden door gebruik te maken van een hulpmiddel. Op de fundering is een rechte lijn getekend en de machinist zorgt ervoor dat het kettinkje precies boven die lijn blijft.
In de winter is het werken boven en rond het warme asfalt wel aangenaam. In de zomer bij een hoge buitentemperatuur en windstil weer, kunnen er echter extreme omstandigheden ontstaan. De temperatuur op de asfalteermachine kan dan wel oplopen tot boven de 60 graden! Als maatregel gaan ze dan vroeg in de ochtend asfalteren en de mannen nemen (indien mogelijk) extra rust en nemen heel veel vocht tot zich.
Na de bandenwals rolt er nog een andere wals over het asfalt. Langs de rol van deze wals loopt koud water, dat het asfalt afkoelt. Door afkoeling wordt de in het asfalt aanwezige lucht ingesloten. Ook het bitumen krimpt iets. Als gevolg hiervan wordt de mortel iets stugger, waardoor het asfalt zich enigszins verend gaat gedragen.
Het walsen gebeurt volgens een bepaald schema. Als je dat schema op papier ziet lijkt het op "De Engelse wals". Een wals die wij op dansles leerden. 
De verwerkingstemperatuur van asfalt ligt tussen de 140 en 180 graden. Als het asfalt kouder wordt laat het asfalt zich niet meer verdichten. Het bindmiddel (bitumen) is een zogenaamd thermoplastisch materiaal. Te vergelijken met bijvoorbeeld boter: hoe warmer hoe meer vloeibaar.
Het water van de wals dat in aanraking komt met het asfalt veroorzaakt het stoom.
Om te voorkomen dat het asfalt aan delen van de asfalteermachine blijft kleven, worden van tijd tot tijd die delen ingespoten met diesel.
Ik heb hier maar een klein onderdeel van het totale werk laten zien en beschreven. Het werk van de wegenbouwers omvat natuurlijk veel meer.
Met dank aan de wegenbouwers voor hun geduldige uitleg en het mogen meekijken met hun vakmanschap. 