Zorgende handen
Zondag 28 April 2013 om 22:46Een tijdje geleden schreef ik dat "dat je moet roeien met de riemen die je hebt", daar wil ik nu mee zeggen dat ik niet meer kan doen dan die paar riemen en één paar handen. Een korte tijd geleden heb ik twee functies binnen het vrijwilligerswerk neer moeten leggen. Mijn emmer was vol en stroomde over.

Naast de vele zaken die er moeten vind ik het fijn om mijn hobby fotografie uit te oefenen, een stukje ontspanning wat ik nodig heb. Daar kwam ik echter nauwelijks meer aan toe, evenals het bewonderen van jullie foto's.

Een paar dagen geleden was er achter ons huis een mooie zonsondergang te zien. Onderstaande foto in RAW rolde wat raar uit de camera, ik heb het maar zo gelaten.

In je leven moet je keuzes maken en de keuze viel uiteraard op mijn moeder. Onze moeder gaat op dit ogenblik iedere week achteruit. Behalve dat de Alzheimer haar geest in de greep heeft, weet ook haar lichaam niet meer hoe ze de automatische handelingen moet uitvoeren. Ze herkent ons echter nog steeds en ze vindt het zo fijn als we er zijn. Het voelt warm te ervaren dat de alle kinderen en kleinkinderen zo liefdevol om onze moeder en oma heenstaan.
Onderonsje tussen moeder en dochter.

Als dochters en kleinkinderen willen we haar zoveel mogelijk de helpende hand bieden. Haar bewegende handen worden rustig op het moment dat we haar handen vastpakken.
Via deze weg wil ik ook dank uitspreken voor de liefdevolle en geweldige zorg die ze krijgt in het tehuis waar ze woont.

De bovenstaande twee foto's zijn gemaakt door Gerjanne en Anna.