Mijn eerste vlinder...
Zondag 04 Maart 2012 om 20:04Eerst maar even terugkomen op het verhaal in dit logje. Onze dochter heeft een hele leuke en leerzame ochtend gehad op het laboratorium. Ze mocht o.a. door de microscoop kijken en voordat ze het doorhad stond ze in de urine te roeren of er misschien sprake was van een blaasontsteking.
De volgende dag "leverde" ik haar om kwart over zeven af op de afdeling oncologie. Ik moest zelf ook werken en was regelmatig met mijn gedachten bij onze dochter. "Zou het niet een te zware afdeling voor haar zijn", vroeg ik me af. Ik had met haar afgesproken dat ze mij zou bellen als het niet ging. Tussen de middag ging ik even bij haar kijken. Aan het eind van de dag haalde ik een vermoeide maar zeer voldane dochter op. Ze had een goede en leerzame dag gehad. Ze had al vele werkzaamheden kunnen doen, zoals een gebit poetsen en bedden opmaken. Tevens had ze gesprekken gevoerd met mensen die weten dat ze niet meer beter zullen worden. En juist dat sociale, menselijke aspect in het vak had haar het meest aangesproken. Dat laatste had ze op het laboratorium gemist. Zoals het nu lijkt gaat ze in de voetsporen treden van haar moeder.
(Op de foto, mijn eerste uniform)
Voor zaterdag j.l. had ik gepland om de plinten als afwerking van de nieuwe laminaatvloer op de slaapkamer van onze dochter te realiseren. Met de verstekzaag en de nodige creativiteit is de klus gelukt.
Het linoleum wat van de kamer van onze dochter kon ik hergebruiken op de strijkkamer c.q. logeerkamer. Het viel me nog vies tegen om het laminaat netjes recht af te snijden, maar ook die klus is geslaagd.
Het stanleymes is al jaren goed gebruikt, er zitten met name nog lijmresten op van het plakken van glasvezel.
Vanmiddag waren we op bezoek bij mijn zus en zwager. Daar zagen we zowaar (mijn) de eerste vlinder (een dagpauwoog) op het beton zitten. Het beestje was net uit de winterslaap ontwaakt, veel verder als wat vliegoefeningen op de startbaan kwam het ook niet.
Mijn camera lag thuis. Gelukkig hebben we tegenwoordig mobiele telefoons met camera. Onze dochter maakte deze foto met de mobiele van haar broertje, een telefoon/camera met 8 megapixels.
Morgen ga ik helpen bij een volgende klus. Onze kerkzaal wordt volledig gestript. Morgen worden alle banken eruit gehaald. Ze zijn allemaal verkocht, verbazingwekkend hoeveel belangstelling er nog is voor oude kerkbanken. Toen men hoorde dat ik morgen ook zou komen helpen werd mij gelijk de rol van koffiezetter toebedacht. Hoezo rollenpatroon? Terwijl ze toch zo langzamerhand wel weten hoe geëmancipeerd ik ben. 
