Regel van derden
Vrijdag 07 Oktober 2011 om 11:10In mijn vorig log plaatste ik foto's van drie kinderen. Heerlijk dat er in de reacties vele meningen werden gegeven over compositie, want juist van dergelijke reacties leer ik veel. Tevens bleek ook wel uit de reacties dat smaak heel persoonlijk is.
Henk schreef: "Portretfotografie is knap moeilijk, heb ik al meerdere malen gemerkt". Daar ben ik het helemaal mee eens. Maar portretfotografie is nog tot daar aan toe, echter een familie vastleggen in 16 verschillende combinaties vind ik helemaal geen sinecure. De kinderen werden al snel ongedurig en dolden van tijd tot tijd al voetballend door het beeld.
Het was een schitterende dag ... oftewel het licht was fotografisch gezien snoeihard. We kozen voor een neutrale plek, een weiland dat voor een gedeelte in de schaduw lag. De camera had echter vaak moeite met de overgang van schaduw naar zon, zoals is te zien op onderstaande foto. Ik ben blij dat ik in RAW fotografeer, nadien valt er op de computer veel te corrigeren, maar niet alles kun je meer rechttrekken. Omdat ik 16 verschillende combinaties moest vastleggen probeerde ik voor vele combinaties wat origineels te verzinnen, deze beide broers mochten elkaar een "boks" geven. Zoals het broers betaamt werd het gelijk een strijd wie het hardst kon drukken.
"Ot en Sien" (daar moest Aargh aandenken) bijvoorbeeld zijn prachtige kinderen maar wel verlegen. Ot heeft op vele foto's zijn ogen stijf dicht gedrukt of verstopte zich onder de arm van zijn moeder. Sien had die zondagmiddag net een nieuw kunstje geleerd, namelijk het trekken van een pruimenmondje.
Dan moet je als fotograaf wel van goede huize komen om daar verandering in aan te brengen, want tenslotte ben ik dat enge mens met dat grote ding voor mijn ogen. Ik riep de hulp van de familie in, zij moesten achter mijn rug heel gek gaan doen, zodat de kinderen nieuwsgierig zouden worden en/of zouden gaan lachen.
Een tijdje geleden werd ik getipt door Hendrika over een interessante site. Deze site die regelmatig met digitale fotografietips komt heb ik toegevoegd aan mijn Reader. De aanleiding waarom Hendrika mij tipte was om meer gebruik te maken van de "Regel van derden". Op deze pagina wordt de regel van derden goed uitgelegd.
Een veelgebruikte methode om composities te maken is de ‘derdenregel‘ of ‘regel van derden’. Als je je onderwerp op één van de snijpunten van een denkbeeldig boter-kaas-en-eieren speelveld plaatst (ruwweg op 1/3 of 2/3 gezien van links, gekruist op 1/3 of 2/3 hoogte gezien van boven) is de foto over het algemeen interessanter dan wanneer je je onderwerp recht in het midden van de foto plaatst. Met de derdenregel laat je ook ruimte over in het beeld om bijvoorbeeld een bewegend voorwerp ruimte te geven in de richting waarop het beweegt. Zet je het kader te dicht op je onderwerp, dan lijkt het alsof de beweging wordt ingeperkt.
Voor mijn weblog gebruik ik meestal foto's van 800 x 533 pixels (zoals de foto hieronder), een weergave van de originele foto. Voor het weblog gisteren had ik van deze foto een uitsnede gemaakt van 800 x 800 pixels. Sandra kwam toen met een reactie dat zij de foto nog wat verticaler zou uitsnijden, zodat het gras aan de linkerkant van de bank meer zou wegvallen. Dat voorbeeld heb ik gisteren laten zien, ik koos voor een uitsnede van 800 x 900 pixels.
Hendrika kwam toen met een voorstel om de foto nog wat verder verticaal uit te snijden. Zij schreef in een mail: "Als je de regel van derden toepast, zit het jongetje heel mooi - ongeveer - op de linker verticale as. Het rechter oog van de jongen zit bijna - niet helemaal - op het snijpunt van de bovenste horizontale as en de verticale as. Je krijgt vaak een iets sterkere compositie als je op een van de snijpunten iets kenmerkends zet - vind ik dan". Ik koos toen voor een uitsnede van 800 x 1000 pixels.
En nu nog al die foto's door twee fotoprogramma's halen. Lightroom omdat het RAW foto's zijn en dan nog door Photoshop voor de puntjes op de "i". En dan kan ik bij vele foto's ook nog experimenteren met de uitsneden Kortom het houdt me mooi van de straat.