Ahmed ALOZADE: Your have a nice blog, co… Bert: De url nog even hier: htt… Bert: Beter laat dan niet zulle… picpholio: Heel mooi in beeld gebrac… Jan Mateboer: Wat een geweldig fotoblog… klaproos: oh oh Jetske, dat word… marjolein vh pl/m…: Ja hoor, ga meteen zo kij… Joke: Ja ik kwam ze ook tegen. … Joke: Goed gelukt Jetske, vroeg… Joke: Zeker Jetske, ga direct g…
Op het strand in Turkije spotte ik een mier. De mier had een prooi gevonden en zij was druk bezig om deze veilig te stellen. Mieren staan erom bekend dat ze voorwerpen kunnen dragen die veel zwaarder zijn dan zijzelf. Als ze echter een prooi niet alleen kunnen tillen, haalt een mier een collega-mier op om de prooi vervolgens samen te verslepen. De prooi bleek voor deze nijvere mier een maatje te groot en hulp was er in geen velden en wegen te bekennen.
Wat betreft de grootte was deze mier te vergelijken met onze bosmier. Ik ben geen mierenkenner en de wetenschappelijke naam interesseert mij niet echt, toch besloot ik even te zoeken op internet of ik er wat over zou kunnen vinden. Ik typte als zoekopdracht: "Mier in Turkije" in en kwam uit bij een Nederlandstalig mierenforum. Klik hier. Je kunt dus ook van mieren je hobby maken. Op dit forum kwam ik als eerste "mijn" mier tegen. Het is een Cataglyphis sp. Volgens het Nederlandstalig mierenforum gaat het om een erg imposante en prachtige mier, bliksemsnel door hun zeer lange poten. Ze lopen hoog op hun poten. Opmerkelijk is dat zij hun achterlijf hoog houden.
Om een beter beeld te krijgen van deze actie heb ik een kort filmpje gemaakt van deze nijvere mier.
Vanaf mijn favoriete plekje in de huiskamer heb ik ook zicht op onze tuinspin. De spin heeft zijn web gespannen naast het voorraam. Donderdag "betrapte" ik de spin tijdens het omwikkelen van een prooi.
Nadat de prooi veilig was gesteld, liet de spin de prooi hangen en ging hij weer naar het centrum van zijn web.
In het kader van de spinnentelling dit weekend, maakte ik vandaag nog een paar foto's. Gisteren was het onderwerp op het NOS journaal. Het gaat niet goed met de spin in ons land. Dat komt omdat Nederland versteent.
De spin is een belangrijke schakel in het eco-systeem. Doordat we minder insecten en spinnen hebben, hebben we ook minder vogels.
Naast de verstening is het gebruik van insecticiden een andere oorzaak van de afname van insecten. Op internet vond ik dit rapport.
Wij dragen ons steentje bij door de tuin in te richten met veel groen en wilde bloemen. Om de bestrating schoon te houden spuiten we schoonmaakazijn. En verder laten we de spinnen mooi hangen.
"De Nationale NachtvlinderNacht 2017 zal worden gehouden van 25 tot en met 27 augustus aanstaande. Dan zal op meer dan 100 plekken worden gekeken welke nachtvlindersoorten er voorkomen. Veel van die locaties zijn publiek toegankelijk en bieden een prima manier om kennis te maken met deze boeiende diergroep", zo stond er geschreven op de site van Nature Today. Toen ik dat las nam ik me voor om in die dagen een logje te plaatsen met foto's van nachtvlinders die ik onlangs maakte. 25 t/m 27 augustus is al voorbij, maar toch plaats ik vandaag mijn beide nachtvlinders.
Tijdens de vakantie aan de Moezel streek er een nachtvlinder neer op de tafel onder de luifel van de caravan. Het gebeurt niet vaak dat ik een nachtvlinder vastleg dus ik wilde de uitdaging wel aangaan. Ik pakte mijn Sony uit de caravan en postioneerde deze dichtbij de vlinder. Het beestje bleef rustig zitten.
Het was rond middernacht en dus al volledig donker. De vlinder werd alleen beschenen door mijn bescheiden leeslamp. Ik kon dus geen foto maken zonder het gebruik van de flitser. Ik verwachtte er niet veel van, maar later op de computer viel mij het resultaat niet tegen.
Een maand later zat er een nachtvlinder op het raam van onze tuindeuren. Het was op klaarlichte dag. Ik pakte snel mijn Canon met macro-objectief en legde de vlinder vast. De vlinder heeft wel een mooi patroon op de vleugels maar verder ziet de vlinder er wat saai uit.
Nadat ik de nachtvlinder buiten had vastgelegd ging ik naar binnen en fotografeerde de vlinder aan de onderkant. Daar zag ik dat de nachtvlinder helemaal in deze tijd past, want retrokleuren en vintage is weer helemaal in.
Aan determinatie ben ik nog niet toegekomen. Dat laat ik nu even aan anderen over.
Met dank aan Hendrika die de namen heeft gegeven. De eerste vlinder is een roesje en de tweede vlinder is een
rood weeskind
Vorige week gingen Jan en ik samen naar De Weerribben om te proberen een Kempense heidelibel vast te leggen. Het was een zonnige, maar winderige dag. De wind maakt het altijd wat lastig om macro-opnames te maken. Wat betreft de locatie waren we weer keurig getipt door mijn zus, Anna.
De Kempense heidelibel is zeer zeldzaam en staat op de rode lijst als ernstig bedreigd.
Al snel zagen we het eerste exemplaar zitten. De Kempense heidelibel heeft geheel zwarte poten. Maar wat vooral kenmerkend is, zijn de rij druppelvormige (soms driehoekige) zwarte vlekjes aan de zijkant van het lijf. Dit is een vrouwtje.
Met de macrolens en op de knieën draaide ik behoedzaam om het vrouwtje heen om zo de libel frontaal vast te kunnen leggen. Dat lukte niet helemaal, want ze was te ongedurig om mijn sessie af te wachten. Een ander kenmerk van deze libel is de goudkleurige glans die de zon geeft op de vleugels. Op deze foto is deze gouden glans een beetje te zien.
Even verderop was een mannetje neergestreken.
Dit mannetje zat te schitteren in het zonnetje. Ook dit mannetje gaf mij amper de kans om een foto te maken. Volgens Jan kwam het door de wind dat ze zo ongedurig waren.
In juli 2016 heb ik de Kempense heidelibel ook vastgelegd, maar toen alleen een vrouwtje. In die serie is de gouden glans veel beter te zien. Klik hier voor die fotoserie.
De vleugels werden door de wind naar voren geblazen.