Donderdag 11 Juli 2019 om 13:22
Na de overnachting in Ieper in België reden we verder. Ons uiteindelijke doel van deze reis was Normandië. In Normandië wilden we een bezoek brengen aan de bezienswaardigheden die herinneren aan D-Day.
De reis door Frankrijk verliep grotendeels over tolwegen en voorspoedig. De toegang tot Normandië wordt gevormd door een enorme brug over de Seine. Pont de Normandie of Bridges of Normandy. Vanuit de auto heb ik met de telefoon enkele foto's gemaakt door een vieze autoruit. Die foto's kwamen niet door de ballotage, vandaar dat ik een foto en linkjes van internet heb geplaatst. Onderstaande foto komt van deze site. Als je de brug oprijdt dan heb je het beeld wat is vastgelegd op deze foto. Als je de brug oprijdt krijgt je een indrukwekkend gevoel.
In Normandië verbleven we in een authentieke Chambres d’Hôtes, ongeveer 12 km ten zuiden van Carentan.
Het was een prachtig onderkomen met een hele vriendelijke gastvrouw en gastheer. Ook de vogels voelden zich daar thuis. De boerenzwaluwen mochten hun nestje bouwen op de buitenlamp.
De groenling zong ons 's ochtends wakker...
...en de roodborsttapuit zong ons 's avonds weer in slaap.
De temperatuur was dag in, dag uit zo rond de 23 graden. Dat was perfect voor het maken van uitstapjes.
Tijdens één van de uitstapjes hadden we een speeddate met een patrijs. Deze foto is gemaakt vanuit de auto en daardoor is de kwaliteit niet je van het. Toch mag deze patrijs hier een plekje krijgen.
We hebben genoten van het landschap, de vriendelijke bevolking en de leuke dorpjes.
De komende tijd zal ik aandacht besteden aan de diverse bezienswaardigheden die ons herinnerd aan de gedenkwaardige dag op 6 juni 1944. Als ik een actueel onderwerp heb dan plaats ik die tussendoor.
Zondag 07 Juli 2019 om 13:44
Vorige week brachten we een bezoek aan de Belgische stad Ieper. We verbleven in een B & B op korte loopafstand van het centrum. Ieper speelde een belangrijke rol tijdens de Eerste Wereldoorlog. Tijdens de volledige duur van de Eerste Wereldoorlog was de stad aan drie zijden omringd door Duitse troepen, door de Britse verdedigers werd deze boog in het front de Ypres Salient genoemd.
De Duitsers slaagden er niet in de stad te veroveren. Ondanks vier groots opgezette veldslagen die aan 500.000 soldaten het leven kostten bleef Ieper uit handen van de Duitsers.
De Eerste Slag om Ieper begon op 21 oktober 1914. Het 26e Duitse reservekorps stond tegenover Franse en Britse troepen. Om zes uur vielen de Duitsers aan, maar ze verloren al gauw de strijd. De Duitse soldaten probeerden het later nog twee maal, maar zonder succes. Op 22 november 1914 besloot het Duitse Oppercommando het offensief te staken.
De Tweede Slag om Ieper begon op 14 april 1915 rond Hill 60. Het waren opnieuw de Duitsers die het opnamen tegen de Fransen en Britten. Deze slag staat vooral bekend omdat er voor het eerst chloorgas werd gebruikt nabij Ieper. De Duitsers maakten gebruik van gifgas op 22 april 1915. Later is door de Duitsers ook mosterdgas gebruikt. Het kreeg zo de benaming yperiet omdat het hier voor het eerst op grote schaal werd ingezet.
De Derde Slag om Ieper begon op 31 juli 1917. De Britse veldmaarschalk Douglas Haig wilde uitbreken en de Duitsers de genadestoot toebrengen. De slag zelf werd gestreden tot 10 november 1917. Men noemt deze slag ook wel de Slag om Passendale, naar het dorp nabij Zonnebeke. Dit dorp werd geheel verwoest.
De Vierde Slag om Ieper begon op 18 maart 1918. Na deze laatste slag was de stad Ieper geheel verwoest. Op 28 september 1918 verlieten de Duitsers Langemark. Ruim zes weken later, op 11 november 1918 om elf uur in de ochtend was de oorlog officieel afgelopen.
Na de oorlog gingen - vooral bij de Britten - stemmen op om de stad niet weer op te bouwen maar zo te laten liggen, als macaber gedenkteken. Churchill zei hierover: 'Ik zou alle ruïnes van Ieper willen behouden: er bestaat in de hele wereld geen heiliger plaats voor het Britse vol.' Toch werd de stad weer teruggebracht in de vooroorlogse staat, grotendeels met geld van de Duitse herstelbetalingen. De wederopbouw, onder leiding van architect Jules Coomans duurde meer dan veertig jaar. Ieper speelt een belangrijke rol bij herdenkingen van de Eerste Wereldoorlog en wordt - met name door Britten - ook wel gezien als middelpunt van herdenkingen van deze oorlog. De velden rond de stad zijn bezaaid met meer dan 170 goed onderhouden begraafplaatsen.
Na een wandeling dwars door het centrum kwamen we aan bij de Menenpoort. De Menenpoort overspant de Menenstraat. De huidige poort stamt uit 1927 en is gebouwd door de Britten. Het is een groot herdenkingsmonument voor de ruim vijftigduizend Britse soldaten die tijdens de Eerste Wereldoorlog verdwenen zijn. Ze zijn zo goed als zeker omgekomen tijdens de oorlog, maar ze zijn niet meer teruggevonden of geïdentificeerd.
De namen van deze soldaten zijn terug te vinden op de vele panelen in het monument. Nog steeds worden tijdens graafwerkzaamheden in de omgeving resten van soldaten gevonden. Zodra deze worden geïdentificeerd als die van een vermiste Brit, worden ze tijdens een officiële ceremonie herbegraven. Daarna wordt zijn naam verwijderd van de gedenktekens van de onbekenden. Onder de Menenpoort wordt nog steeds iedere dag om 20 uur de Last Post gespeeld ter nagedachtenis aan de gesneuvelde soldaten. Dat was ook de reden van ons bezoek, we wilden dat graag een keer meemaken.
Omdat we nog niet hadden gegeten streken we eerst neer op het terras met uitzicht op de Menenpoort. Dagelijks komen er bussen vol met Engelse toeristen een bezoek brengen aan de Menenpoort. Om ons heen zaten dan ook allemaal Engelsen. Bier was hun favoriete drank.
Na het eten maakten we een rondgang door de poort.
We raakten onder de indruk van zoveel namen van vermiste soldaten.
Dagelijks worden er nieuwe kransen gelegd.
Onder de bezoekers waren veel schoolkinderen.
Bijzonder dat na zoveel jaar dit nog zo leeft onder de Engelse bevolking.
Rond kwart over zeven stelden de eerste mensen zich op om goed zicht te hebben op de ceremonie. Het was nog wel drie kwartier geduld hebben, maar ik had wel een plekje vooraan.
Wordt vervolgd.
Maandag 17 Juni 2019 om 20:40
Een zonsondergang hoeft niet altijd spectaculair te zijn. Als de zon zich verstopt achter de wolken dan valt de avond eenvoudig en mooi.
Donderdag 06 Juni 2019 om 21:34
Onlangs verbleven we op een camping. De camping is prachtig landelijk gelegen. De gebouwen zijn gebouwd in Franse stijl. De camping is omgeven door een boomsingel en er zijn meerdere 'rommelhoekjes'. Kortom een eldorado voor vogels. Tijdens ons verblijf ontdekte ik tijdens het afwassen een winterkoninkje. Toen ik goed om mij heen keek ontdekte ik een nestje bovenop een balk.
Zoals ik in een eerder logje al schreef bouwt het mannetje meerdere nestjes. Het vrouwtje gaat dan een nestje uitkiezen waar ze haar eieren gaat leggen. Wellicht heeft ze in rustigere tijden dit plekje uitgekozen. In het weekend dat wij op de camping verbleven was de camping vol. En dat betekende dat het druk was bij het toiletgebouw en bij het aanrecht tegenover het nestje.
Ondanks de drukte moest het voeren van de jongen wel doorgaan. Het winterkoninkje bleef op een afstandje kijken of de kust veilig was. Als ze het te druk vond maakte ze rechtsomkeer...
… om vervolgens op een ander plekje te kijken of ze ongezien bij het nestje kon komen. Even voor alle duidelijkheid, ik stond met de camera in de aanslag het winterkoninkje niet in de weg. Ik stond op voldoende afstand om het vogeltje vast te leggen.
Ik kreeg van de gasten wel vragen waarom ik daar stond. De andere gasten hadden het winterkoninkje en het nestje nog niet ontdekt totdat ik ze erop wees.
Ik vind het zo'n koddige vogeltje met het staartje parmantig omhoog.
Het is me één keer gelukt om het vrouwtje in het nestje vast te leggen. Ze heeft haar snavel nog vol voedsel, maar dat zal vast niet lang meer duren.
Vrijdag 31 Mei 2019 om 08:53
Op het hek voor onze kamer zaten twee Turkse tortels bij het vallen van de avond.
