Home

Laatste logjes

Een nieuw weblog
Pantserjuffer met dauwdru…
Wespspin met prooi
Pareltjes ophangen
D-Day, Pointe du Hoc
Calvados in Normandië
De hommel, een kanjer in …

Laatste reacties

klaproos: brrr nee ik zou daar n…
Jan K. alias Afan…: Mooie weergave van dit wo…
Henk Jonkvorst: Je foto's laten zien wat …
boomkruiper: Wat een juweel van een pl…
boomkruiper: Ha ha nee Jan zal vast ge…
boomkruiper: Ik zag een foto van Dwars…
Bram: RE: Geen geknotte wilgen …
Bram: Leuke foto met dat zwem v…
Bram: En dat nog in maart Jetsk…
leo: Heel mooi deze foto's...d…

Categorieën

Bloemen, planten en bomen
Dieren
Diversen
Druppels
Gezin en familie
Het weer
Insecten
Koken en eten
Landschap en natuur
Macro-opnames
Onze tuin
Portret
Steden en dorpen
Vakantie
Vogels
Vroeger

Archieven

Mrt 2018
Feb 2018
Jan 2018
Dec 2017
Nov 2017
Okt 2017
Sep 2017
Aug 2017
Jul 2017
Jun 2017
Mei 2017
Apr 2017
Mrt 2017
Feb 2017
Jan 2017
Dec 2016
Nov 2016
Okt 2016
Sep 2016
Aug 2016
Jul 2016
Jun 2016
Mei 2016
Apr 2016
Mrt 2016
Feb 2016
Jan 2016
Dec 2015
Nov 2015
Okt 2015
Sep 2015
Aug 2015
Jul 2015
Jun 2015
Mei 2015
Apr 2015
Mrt 2015
Feb 2015
Jan 2015
Dec 2014
Nov 2014
Okt 2014
Sep 2014
Aug 2014
Jul 2014
Jun 2014
Mei 2014
Apr 2014
Mrt 2014
Feb 2014
Jan 2014
Dec 2013
Nov 2013
Okt 2013
Sep 2013
Aug 2013
Jul 2013
Jun 2013
Mei 2013
Apr 2013
Mrt 2013
Feb 2013
Jan 2013
Dec 2012
Nov 2012
Okt 2012
Sep 2012
Aug 2012
Jul 2012
Jun 2012
Mei 2012
Apr 2012
Mrt 2012
Feb 2012
Jan 2012
Dec 2011
Nov 2011
Okt 2011
Sep 2011
Aug 2011
Jul 2011
Jun 2011
Mei 2011
Apr 2011
Mrt 2011
Feb 2011
Jan 2011
Dec 2010
Nov 2010
Okt 2010
Sep 2010
Aug 2010
Jul 2010
Jun 2010
Mei 2010
Apr 2010
Mrt 2010
Feb 2010
Jan 2010
Dec 2009
Nov 2009
Okt 2009
Sep 2009
Aug 2009
Jul 2009
Jun 2009
Mei 2009
Apr 2009
Mrt 2009
Feb 2009
Jan 2009
Dec 2008
Nov 2008
Okt 2008
Sep 2008
Aug 2008

Jetske Fotografie


Klik op de foto voor meer informatie.

Mailen?

Klik hier om een mail te versturen.

Rss etc.

Powered by Pivot - 1.40.6: 'Dreadwind' 
XML: RSS Feed 
XML: Atom Feed 

Is het ijs vertrouwd?

Woensdag 28 Februari 2018 om 18:41

Is het ijs vertrouwd? Nee, niet op de Ryptsjerker Feart. Behalve voor de poes, die kan er wel over. Op de foto is de schaduw van een molenwiek van de Ypey-molen te zien. Zie Google Maps. Op de naastgelegen en ondergelopen polder werd echter volop geschaatst.



De thermometer van mijn auto gaf 7 graden onder nul aan. De gevoelstemperatuur was nog vele malen lager. Toch hebben Jan en ik vandaag een prachtige fotoronde gedaan door het noorden van Fryslân. Wordt vervolgd.

Rook in de ribben

Zondag 25 Februari 2018 om 14:16

Nadat we hadden bijgepraat met de rietsnijders gingen zij verder met hun werk. Jan en ik gingen verder met het vastleggen van de werkzaamhedenn het riet.

Als het rietland wordt gemaaid dan bestaat de oogst behalve uit riet ook uit veel afval, ook wel ruigte genoemd. Vroeger werd die ruigte handmatig uit het riet gekamd, tegenwoordig gebeurt dat machinaal.



In deze serie is te zien dat de mannen na het maaien meer ruigte dan riet overhouden. Het machinaal kammen scheelt wel handwerk maar is nog steeds wel zwaar werk. Een paar jaar geleden heb ik zelf de kracht van de kammachine mogen ervaren. Op internet vond ik een foto die Jan toen op zijn weblog heeft gezet. Klik hier voor de foto.



Hoe het kammen in zijn werk gaat kun je het beste zien en horen in het volgende filmpje.



Als alle bossen zijn uitgekamd rijdt de rietsnijder zijn kammachine naar de volgende schoof.



De ruigte wordt verbrand. Als je door de Weerribben of de Wieden rijdt dan zijn deze rooksignalen al van verre te zien. Waar rook is, is een rietsnijder aan het werk. Marjan Berk, woonachtig in Kalenberg gebruikte dit ooit als titel voor haar boek.



Even generaliserend kunnen we stellen dat een man graag een vuurtje stookt en zo lijkt dat ook voor Jan te gelden. Jan nam de vork ter hand en speelde ook even met de vuurbult.





Tevreden keek Jan naar het resultaat van zijn verrichtingen.



Klaas Jan verzamelde meerder hopen om ze zo in één keer in de brand te steken. Het is nog maar de vraag hoe lang dit branden in de natuur nog mag. Er zal ooit een tijd komen dat deze ruigte afgevoerd moet worden uit het rietland. Hoe dat er ooit uit komt te zien, dat is nog niet duidelijk. Wat we in ieder geval wel weten dat ook daar een kostenplaatje aanhangt.



Na een uur daar stilstaan en rondscharrelen gaven de benen van Jan een seintje dat het mooi was geweest. Gelukkig was er 'een bankje' voor handen. Even later was het tijd voor de lunch. De mannen nodigden ons uit voor een lunch in de keet. Daar hebben we ons het broodje met knakworstjes heerlijk laten smaken.



Na de lunch namen we afscheid van de mannen en vervolgden we onze weg door de Kop van Overijssel. Ons volgende doel was een bezoek aan mijn zus die aan het oppassen was op één van haar kleinkinderen. Daar hebben we bij de warme kachel genoegelijk zitten bijpraten.



De volgende serie die ik hoop te maken bij de rietsnijder is hoop ik een serie van het rietmaaien over het ijs.

Rhena in het zonnetje

Vrijdag 23 Februari 2018 om 07:36

Allen, dank voor de felicitaties! We hebben een hele gezellige dag gehad met veel mensen. Door de lange werkdagen loop ik nu wel weer achter met het bloggen. Ik moet op een drafje achter Janaan om op tijd te zijn voor de lunch in de keet....

Wij zijn gearriveerd bij de harde werkers in het riet. De mannen waren bezig met het uitkammen van het riet. Daar kom ik in het volgende logje op terug.



Zoals ik al eerder schreef, parkeerden we onze auto aan de Heuvenweg en liepen het rietland in. Op onderstaande foto is in noordoostelijke richting een vervenershuisje aan de Hogeweg te zien. Zie Google Maps voor de locatie.



Het is altijd een gezellig weerzien tussen de mannen. Na de gezellige praat kwam de serieuze verhalen aan bod. Klaas vertelde o.a. over de karige opbrengst. Door een paar extreem koude nachten in april is het riet dit jaar aan de korte kant. Dit is met name merkbaar in rietland wat hoger ligt. Riet wat tijdens de groei in april met de voeten in het water stond heeft daar minder last van gehad.



Terwijl we daar stonden te praten scharrelde Rhena om ons heen. Na een tijdje koos ze voor een zacht bedje in de zon.



Dat zat lekkerder dan de met rijp bedekte kragge.



Mooi om te zien zoals Rhena genietend in de zonnestralen haar ogen sluit.




Feest!

Zondag 18 Februari 2018 om 08:11

Het is vandaag feest! Omdat vandaag alle familieleden en vrienden vrij zijn komen er heel veel mensen. Gezellig!



Komen jullie ook mee feesten? Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Het wordt een prachtige winterdag, als het binnen niet meer past dan hebben we buiten nog genoeg ruimte. Dus wel lekkere warme kleding meenemen. :-D

Gefilterde zonnestralen

Zaterdag 17 Februari 2018 om 08:36

We liepen verder richting de rietsnijders. Aan de rechterkant voltrok zich een prachtig schouwspel. Door de rook werden de zonnestralen gefilterd.



Rhena wandelde op afstand met ons mee richting de rietsnijders. Wandelen jullie ook mee?









Zo, weer blauwe lucht. We naderen ons doel.


Rhena in de rook

Donderdag 15 Februari 2018 om 19:38

We liepen verder de rook tegemoet. Jan keek goed waar hij zijn voeten neerzette. Een gezond persoon hoeft niet na te denken bij het lopen, het zetten van de stappen gaat automatisch. Echter voor iemand met MS en dus met laesies in de zenuwbanen is dit niet vanzelfsprekend. Voor Jan was deze wandeling een huzarenstuk.



Rhena, de hond van één van de rietsnijders kwam eens kijken wie daar binnen haar territorium kwam.



Op veilige afstand bleef ze blaffend staan. Jan wilde wel vriendjes met haar worden, maar dat vond ze maar zo zo. Rhena is van jongs af wat bang voor vreemde mannen.



Zoals Jan hier al schreef, begroette Rhena mij wat enthousiaster. Rhena kent mij al van jongs af. Daarbij ben ik een vrouw en dat scheelt ook. Ik heb op mijn weblog meerdere keren een serie geplaatst van Rhena toen ze nog klein was. In één serie heb ik de foto's opnieuw toegevoegd. De serie heet: 'IJsbeertje'. Klik hier voor dat logje. Eén foto uit de serie heb ik hieronder geplaatst. Ook toen kreeg ik een enthousiaste begroeting.



Er was voor ons maar één mogelijkheid om bij de rietsnijders te komen en dat was dwars door de rook. Rhena bleef ons op een afstandje volgen.





Wordt vervolgd.

Op weg naar de rietsnijders (2)

Woensdag 14 Februari 2018 om 12:28

De rietmaaimachine had zijn werk gedaan. De bosjes riet lagen of stonden aan schoven in het berijpte landschap. Aan de horizon ligt het dorpje Kalenberg. Het dorpje waar mijn vader opgroeide en waar ik op de kleuterschool heb gezeten.



Jan en ik stonden een tijdje te kijken naar deze magere oogst. Hier zitten en gaan vele uurtjes werk inzitten met een karige opbrengst. Er is een reden dat de oogst dit jaar zo slecht is, maar daar komen we later op terug.



Naast het feit dat de opbrengst per vierkante meter laag is, is het riet ook veel te kort. Het verkopen van kort riet is lastig. Een dakdekker heeft het liefst lang riet. Kort riet wordt wel gebruikt, bijvoorbeeld voor het dekken rond een dakkapel.



Rietsnijders genereren hun inkomsten niet alleen door het verkopen van het riet, ze ontvangen een bedrag voor het aantal hectares wat ze schoonmaken. Die vergoeding is geen vetpot. Wat dat omgerekend per uur oplevert daar willen jij en ik niet voor werken...
Rietsnijders zijn de belangrijkste schakel in natuurbeheer, als de percelen niet worden schoongemaakt dan verlandt het rietland tot bos. Op deze site kun je er alles over lezen.



Op dit perceel staat veel veenmos. Hoe laagveen ontstaat, waar veenmos groeit en wat de functie is van veenmos kun je op deze interessante site lezen. Klik hier en hier. Ook voor het veenmos is het belangrijk dat het perceel jaarlijks wordt schoongemaakt.



Nadat we op deze plaats voldoende hadden vastgelegd vervolgden we onze weg richting de rook. Want daar moesten we doorheen om bij de rietsnijders te komen.



Wordt vervolgd.

Roodborstje

Dinsdag 13 Februari 2018 om 10:39

In afwachting op het vervolg in het rietland kan ik wel even ons roodborstje laten zien. De karabijnhaak waarmee ik deze winter de vetbollen heb opgehangen bevallen goed. Het is een eenvoudig en snel systeem om de vetbollen te vervangen. Ik was even bang dat de vogels afgeschrikt zouden worden door het glimmende metaal van de karabijnhaak, maar gelukkig is dat niet het geval.



Het zijn geen lieverdjes, maar ze zien er wel schattig uit.



Vandaag heerlijk genieten van het mooie weer. Oude kleren aan en snel naar buiten.

Op weg naar de rietsnijders

Zondag 11 Februari 2018 om 20:11

Door de gezondheidsproblemen van Jan is het vorig jaar niet gelukt om samen een fotokuier naar het rietland te maken. De problemen met de gezondheid zijn er nog steeds, maar toch besloot Jan de stap te nemen om naar de Kop van Overijssel te komen voor een kijkje in het rietland. Jan is op zijn weblog begonnen met de eerste serie daarover. In de regel ga ik met grote stappen door een onderwerp heen, echter deze keer zal ik proberen mijn series parallel te laten lopen met die van Jan.

Op weg naar de rietsnijders maakte ik aan de Hogeweg een tussenstop. Jan bleef in de auto zitten terwijl ik onderstaande foto maakte. De zon scheen en het vroor licht. Op de vaart voor de molen, De Wicher lag een dun laagje ijs.



We reden verder richting Kalenberg en parkeerden onze auto halverwege de Heuvenweg, zie Google Maps. Ingezoomd leek het niet zover vanaf de auto naar de rietsnijders ...



... maar uitgezoomd was dat toch wezenlijk anders. We hoefden niet te twijfelen waar we moesten zijn, de rookpluimen wezen ons de weg.



We schatten zo in dat de rietnsijders niet bij ons kwamen dus zat er niets anders op dan op weg te gaan.



Wordt vervolgd.

Schaatsplezier op natuurijs

Zondag 11 Februari 2018 om 18:05

Op vrijdagochtend reed ik voor de zekerheid even over de Hogeweg in De Weerribben om te kijken of er werd geschaatst. Ik kon het me haast niet voorstellen, omdat het daar afgelopen dinsdag nog helemaal open lag. Maar tot mijn grote verbazing werd er wel geschaatst.



Toen ik daar stond te fotograferen kwam er een man aan geschaatst die vertelde dat hij door het ijs was gezakt. Hij was er tot zijn nek toe ingegaan. Hij was flink geschrokken en had het vreselijk koud.



Gelukkig had hij wel droge kleding in de auto. Hij begon zich op de oever alvast te ontdoen van enkele natte kledingstukken.



Als je bleef schaatsen op het stuk grenzend aan de weg dan was er niets aan de hand. Althans, zolang het maar bleef vriezen en de schaatser niet al te zwaar was.





Het aan de kant komen was nog wel een dingetje. Als je dat niet snel genoeg deed dan traptje je door het ijs. Gelukkig was daar een helpende hand.



Toen de dooi ging inzetten verzamelden alle schaatsers zich op de oever. Het was mooi geweest en niet langer verantwoord om nog door te schaatsen.



Op dat moment kwam er nog een nieuwe schaatser aan die zijn rondjes ging schaatsen. Het ijs golfde onder zijn schaatsen.



Ik ben samen met een andere man net zolang gebleven tot deze laatste schaatser van het ijs afstapte. Ik zou ook niet weten wat ik had kunnen doen als hij wel door het ijs zakte. Hij had zelf niet eens prikkers om de nek hangen. Ik zou in ieder geval de alarmdienst kunnen bellen.



Ik heb een filmpje gemaakt van de laatste schaatser. Halverwege het filmpje kun je zien dat het ijs onder zijn schaatsen golft.



Ik plaats dit logje even opnieuw, want deze stond niet in mijn Feedly...

Schaatsplezier op natuurijs

Vrijdag 09 Februari 2018 om 19:22

Vanochtend reed ik voor de zekerheid even over de Hogeweg in De Weerribben om te kijken of er werd geschaatst. Ik kon het me haast niet voorstellen, omdat het daar afgelopen dinsdag nog helemaal open lag. Maar tot mijn grote verbazing werd er wel geschaatst.



Toen ik daar stond te fotograferen kwam er een man aan geschaatst die vertelde dat hij door het ijs was gezakt. Hij was er tot zijn nek toe ingegaan. Hij was flink geschrokken en had het vreselijk koud.



Gelukkig had hij wel droge kleding in de auto. Hij begon zich op de oever alvast te ontdoen van enkele natte kledingstukken.



Als je bleef schaatsen op het stuk grenzend aan de weg dan was er niets aan de hand. Althans, zolang het maar bleef vriezen en de schaatser niet al te zwaar was.





Het aan de kant komen was nog wel een dingetje. Als je dat niet snel genoeg deed dan traptje je door het ijs. Gelukkig was daar een helpende hand.



Toen de dooi ging inzetten verzamelden alle schaatsers zich op de oever. Het was mooi geweest en niet langer verantwoord om nog door te schaatsen.



Op dat moment kwam er nog een nieuwe schaatser aan die zijn rondjes ging schaatsen. Het ijs golfde onder zijn schaatsen.



Ik ben samen met een andere man net zolang gebleven tot deze laatste schaatser van het ijs afstapte. Ik zou ook niet weten wat ik had kunnen doen als hij wel door het ijs zakte. Hij had zelf niet eens prikkers om de nek hangen. Ik zou in ieder geval de alarmdienst kunnen bellen.



Ik heb een filmpje gemaakt van de laatste schaatser. Halverwege het filmpje kun je zien dat het ijs onder zijn schaatsen golft.


Niet in winterslaap

Dinsdag 06 Februari 2018 om 15:48

Ook al ben ik wat rustig op het weblog, dat wil niet zeggen dat ik in winterslaap ben hoor. Ik heb het druk gehad met andere zaken. De afgelopen weken ben ik o.a. bezig geweest met het selecteren, verdelen, scannen en het opnieuw inplakken van oude foto's.



Door de hevige storm in december was onze tuinkas dusdanig beschadigd dat we hebben besloten de kas helemaal af te breken. Dat was een mooi klusje voor mij. Het afbreken van de kas was zo gepiept. Tevens heb ik nog wat oud hekwerk verwijderd. Het afvoeren na dergelijke klussen is altijd het meeste werk, maar ook dat is al gerealiseerd. Ze kennen mij al precies bij de firma Hellinga in Steenwijk. Het plateau van grindtegels waar voorheen de kas stond ligt er nog. We zijn ons nu aan het bezinnen of we weer een tuinkas willen.



Door de natte sneeuw van 10 december was de kippenren beschadigd. Het net was gescheurd en latten waren geknapt. Ik heb de kippenren nu gehalveerd en gerepareerd. De zwarte grond heb ik afgegraven en verdeeld over andere plaatsen in de tuin. In het voorjaar zaai ik daar graszaad. Over de kippenren komt nu een ander soort net, een net wat niet meer kan scheuren door sneeuwval of vallende peren.



Verder fotografeer ik wel veel, maar dat is dan op verzoek. Zondag j.l. mocht ik fotograferen bij de doop van Ezra.



Op het werk is het een drukke periode voor de praktijkopleiders. Voor de meeste stagiaires zit hun stageperiode er nu op. Dat betekent dat er een nieuwe groep met stagiaires zich aandient. Tijdens de introductiedag was ik behalve praktijkopleider ook fotograaf.



Vandaag was het een prachtige winterdag en had ik een vrije dag. Samen met mijn fotomaatje Jan, bracht ik een bezoek aan de rietsnijders in De Weerribben. Later zal ik daar de foto's van laten zien.