Home

Laatste logjes

Een nieuw weblog
Pantserjuffer met dauwdru…
Wespspin met prooi
Pareltjes ophangen
D-Day, Pointe du Hoc
Calvados in Normandië
De hommel, een kanjer in …

Laatste reacties

Sandra: dat is wel een goeie zeg,…
Sandra: ai, wat een toestand!
sandra: wat mooi dat handje
sandra: wat bijzonder, maar ook e…
marjolein vd foto…: Wat stralen je foto`s `li…
klaproos: och jetske toch dat z…
boomkruiper: Dat babyhandje zegt zovee…
boomkruiper: Oei Jetske wat een heftig…
Henk Jonkvorst: Alzheimer komt in mijn fa…
Jan K. alias Afan…: Een bijzondere en zeer wa…

Categorieën

Bloemen, planten en bomen
Dieren
Diversen
Druppels
Gezin en familie
Het weer
Insecten
Koken en eten
Landschap en natuur
Macro-opnames
Onze tuin
Portret
Steden en dorpen
Vakantie
Vroeger

Archieven

Mrt 2013
Feb 2013
Jan 2013
Dec 2012
Nov 2012
Okt 2012
Sep 2012
Aug 2012
Jul 2012
Jun 2012
Mei 2012
Apr 2012
Mrt 2012
Feb 2012
Jan 2012
Dec 2011
Nov 2011
Okt 2011
Sep 2011
Aug 2011
Jul 2011
Jun 2011
Mei 2011
Apr 2011
Mrt 2011
Feb 2011
Jan 2011
Dec 2010
Nov 2010
Okt 2010
Sep 2010
Aug 2010
Jul 2010
Jun 2010
Mei 2010
Apr 2010
Mrt 2010
Feb 2010
Jan 2010
Dec 2009
Nov 2009
Okt 2009
Sep 2009
Aug 2009
Jul 2009
Jun 2009
Mei 2009
Apr 2009
Mrt 2009
Feb 2009
Jan 2009
Dec 2008
Nov 2008
Okt 2008
Sep 2008
Aug 2008

Jetske Fotografie


Klik op de foto voor meer informatie.

Mailen?

Klik hier om een mail te versturen.

Rss etc.

Powered by Pivot - 1.40.6: 'Dreadwind' 
XML: RSS Feed 
XML: Atom Feed 

De Rechter één dag na de brand

Donderdag 28 Februari 2013 om 20:49

Vandaag was ik wederom in de binnenstad van Steenwijk. De inkopen die gisteren niet lukten door de brand in De Rechter kon ik vandaag alsnog doen. Uiteraard nam ik de camera mee, want ik was wel benieuwd hoe De Rechter er één dag na de brand eruit zou zien. Ik was niet de enige die een kijkje kwam nemen, jong en oud was "op de been".


Tot grote vreugde van velen zijn de buitenmuren overeind gebleven. Het dak en het gehele interieur is afgebrand.


De brand is gisterochtend om 10.45 uur begonnen en om 17 uur werd het sein: "Brand meester" gegeven.


De enige die zich niets van alles aantrokken waren "Lute en Endrik". Zij zaten nog steeds op het terras.


Men zegt dat de brand is ontstaan in de keuken en dat een frituurpan er debet aan is geweest. De schade wordt geschat op 1 miljoen euro.


De brandweer is nog een groot gedeelte van de nacht in touw geweest met nablussen.


En dan is er koffie.


De ramen werden dichtgetimmerd.


Publiek genoeg.




Afvalcontainers werden neergezet.


De mannen sjouwden af en aan met spullen voor de afvalcontainer.


Deze brandweerman gooide andermans glazen in.


De stroomvoorziening werd hersteld.


Gelukkig is er geen asbest vrijgekomen.


De brandslangen werden opgerold.


De brandweer kon het Waaggebouw uit 1642 behouden! Vandaag werd er al hard gewerkt aan het herstel van ondergrondse kabels.


De brand in De Rechter is begrijpelijkerwijs hét gesprek van de dag.

Brand!

Woensdag 27 Februari 2013 om 14:39

Vanochtend reed ik rond de klok van elf naar Steenwijk. Op de rondweg reed ik korte tijd door een dikke rookpluim. Aangekomen bij mijn doel van de reis, namelijk onze kerk, ontwaarde ik boven de binnenstad een grote zwarte rookpluim. Eenmaal binnen in de kerk hoorde ik al snel dat De Rechter in de brand stond.


De Rechter is een begrip in Steenwijk. Dat dit monumentale pand nu in brand staat, is een ramp. In oktober 2011 vierden we daar nog het ondertrouwfeestje van Gerjanne en Klaas Jan. Ik ben nu extra blij met deze foto uit mijn archief.
"Steenwijk huilt vandaag. Het mooiste horecapand van Steenwijk is niet meer."


Steenwijk, van oorsprong een vestingstad wordt omgeven door wallen en grachten. Onze kerk staat buiten de wallen. Ik ging naar de kerk omdat ik daar een aantal foto's moest maken, vandaar dat ik mijn camera bij me had. Na wat aarzelen besloot ik toch maar gewapend met camera een kijkje te gaan nemen in de binnenstad. Een dergelijke brand is toch wel heel bijzonder.
Eerst voegde ik mij bij het andere publiek op de wal.


Links op de foto staat de toren van de Grote of St Clemenskerk.


De gebouwen vlak achter De Rechter moesten ontruimd worden.


Men vreesde voor de andere monumentale panden. Gelukkig stond er weinig wind en die waaide ook nog eens de goede kant op.


Waterschade is er in ieder geval wel.


Van heinde en ver was de brandweer naar Steenwijk gekomen.


De hele binnenstad was afgezet met linten en overal stond er politie en ordehandhavers. Mensen die in de winkels waren (zoals bij deze bakker) moesten daar blijven. Toen ik later met de auto uit Steenwijk wegreed bleek dat ook nog eens de gehele stad afgesloten te zijn voor het autoverkeer. Gelukkig kon ik er nog wel uit.


Slangenwagens werden ingezet.


Er werd bluswater uit de stadsgracht gepompt.


De slang werd vanaf de gracht, via de Gasthuisstraat naar de Markt gevoerd.


De cameraman van TV Oost werd naar de plek des onheils gebracht.


Een korte tijd later sommeerden ordehandhavers bewoners van een deel van de Gasthuisstraat hun huizen te verlaten. De huizen van deze bewoners bevonden zich onder de rook van de brand en de brandweer nam strenge voorzorgsmaatregelen.


Deze bewoner dacht er het zijne van...


Inmiddels hield ik het wel voor gezien en liep weer over de wallen richting onze kerk. De brandweermannen zijn vast nog tijden bezig met blussen.


Inmiddels is het hier prachtig weer, tijd om weer naar buiten te gaan en meer frisse lucht op te snuiven. Nieuws over deze brand is te volgen via deze site

Kapla en een speciale fotografieopdracht

Vrijdag 22 Februari 2013 om 18:21

Eind november brachten Jan en ik een bezoek aan de biovergistinginstallatie. Jan maakte daar een mooie reportage van op zijn weblog. Van Sinterklaas kreeg onze zwager een mooie maquette van de bioverginstingsinstallatie en Joris kreeg Kapla. Wat heeft dit alles met elkaar te maken denken jullie nu vast.

Wel nu, Joris bouwde samen met zijn vriendje van Kapla een biovergistingsinstallatie en een huis. De ronde vorm van de kap van de installatie hebben ze kunstig gedaan.


Dit kunstwerk stond in een looppad en omdat het daar niet altijd kan blijven staan bood ik Joris aan er foto's van te maken. Zo werd hun kunstwerk voor "eeuwig" veilig gesteld.


Van fotograferen in de natuur komt weinig, het weer lokt me niet naar buiten voor een fotokuier.
Vandaag had ik wel een bijzondere fotografieopdracht, een opdracht die ik voor het eerst van mijn leven deed. Vandaag hadden we een afscheidsdienst en begrafenis van een broeder uit onze kerkelijke gemeente. De echtgenote van deze man kon er om gezondheidsredenen niet bij aanwezig zijn. Ik werd gevraagd om er een fotoserie van te maken, zodat zij later toch een beetje kan beleven hoe het is geweest. Bij een feestelijke gebeurtenis is het alom geaccepteerd dat er een fotograaf aanwezig is, bijvoorbeeld tijdens een doopdienst. Onderstaande foto's zijn uit het archief.


Bij een droevige gebeurtenis is het bij ons (nog) niet gebruikelijk. Wat belangrijk is dat je zo min mogelijk storend aanwezig bent. Vanaf de galerij, het domein van de organist, kon ik een aantal foto's maken.


Fijn dat de familie vooraf vertrouwen schonk in mij en dat ik achteraf hoorde dat het gegaan is zoals ze het wensten.


Bij thuiskomst heb ik de foto's direct overgezet naar de computer en een kopie naar de externe harde schijf. Ik ben ook direct begonnen met het bewerken (RAW) van de foto's, zodat de fotoserie zo snel mogelijk naar de familie kan.

Samen zingen

Donderdag 14 Februari 2013 om 14:30

Onze moeder moest ruim een jaar geleden noodgedwongen verhuizen. Vanwege haar "Oprollend geheugen" kan ze niet meer zelfstandig wonen. Voor ons als drie dochters de taak om haar huis op te ruimen. We nemen daar ruim de tijd voor en die tijd hebben we ook. Het gezamenlijk opruimen doen we met een lach en een traan.


De nieuwe woonruimte van onze moeder is bewust ingericht met haar eigen vertrouwde meubels. Voor andere spullen proberen we een goede bestemming te vinden, de rest gaat "gewoon" naar de stort.


Tussen de spullen vonden we een zakje met alle medailles van onze moeder met een ophangbord. Voor Joris een mooie klus om alle medailles weer op te hangen.


De schriften uit haar kindertijd zijn meegegaan naar haar nieuwe woonomgeving. Als we bij haar zijn dan pakken we de schriften erbij. De laatste keer waren onze zoon en ik bij haar en pakten we het schrift met spreekwoorden. Ik noemde de eerste helft van het spreekwoord en dan moesten zij het spreekwoord afmaken. Oma won met glans van haar kleinzoon.


Ook als we daar zijn pakken we het boek met liederen erbij. Mijn moeder komt uit een groot gezin, er werd vroeger bij hen thuis veel gezongen. Mijn moeder kent nu nog alle liederen uit het hoofd. Bijvoorbeeld van het lied "In 't groene dal, in 't stille dal" kent ze alle coupletten.


Als we bij mijn moeder zijn zingen we samen. Onze zoon leest hier belangstellend mee, maar zingt liever de nummers van deze tijd. ;-)

Rondje Bodelaeke

Maandag 11 Februari 2013 om 20:42

Zondag lokten de zon, een blauwe lucht en een dun laagje sneeuw mij naar buiten. Ik besloot een stevige wandeling te gaan maken. Ditmaal koos ik voor een locatie in Giethoorn.


Met de wind in de rug stapte ik stevig door en ook anderen met hadden dat plan opgevat. In de verte doemde de speciale brug op, de brug met de omgekeerde bediening, waar ik over schreef in dit log


Tijdens het wachten kon ik mooi wat plaatjes schieten.




Als de brug al is gesloten duurt het nog een tijdje voordat de slagbomen omhoog gaan. Een ervaren man stapte over de slagboom heen al mopperend met de woorden: "Dit is de meest waardeloze brug in Nederland". Ik zei nog tegen hem dat ik het een gewaagde actie vond voor een man. ;-)
De man maakte de opmerking niet voor niets, men moet namelijk lang wachten voordat het hele proces van sluiten klaar is en de brug is nogal storingsgevoelig.


Nog even een blik achterom.


De wind haalde de temperatuur flink naar beneden, maar in het zonnetje en met de wind in de rug was het goed te doen.


Het water achter de drie bomen is de Beulakerwiede. In de verte is de watertoren van Sint Jansklooster te zien.


Aan de linkerkant aan de horizon is vaag de vogelkijkhut te zien. Dat was eigenlijk het doel van deze wandeling, ware het niet dat ik na de brug linksaf had gemoeten in plaats van rechtsaf. Na een kilometer wandelen bleek nu dat ik op deze manier niet bij de vogelkijkhut kon komen of ik moest gaan zwemmen.


Het werd dus nu een rondje Bodelaeke.


Dit vond ik een onverantwoorde actie.


Ik drufde deze brug niet over. ;-)


Het gebied waar ik had gewandeld, de Beulakerpolder is een zogenaamd waterbergingsgebied. Vanwege de kllimaatverandering is het nodig om gebieden in te richten waar tijdelijk water kan worden geparkeerd. Technische maatregelen zoals dijkverhoging en extra gemalen bieden niet meer voldoende bescherming. Dit laaggelegen gebied is zo ingericht dat bij dreigende wateroverlast het overtollige water kan worden opgevangen, daardoor krijgt het water niet de kans voor overlast te zorgen. Zodra het mogelijk is wordt het water alsnog via een gemaal afgevoerd.


Ik wandelde langs bergen...


... en vlakten. Er zijn nog bouwkavels te koop.


Dit is een drijvend botenhuis. Normaal gesproken ligt deze in het water met een dekzeil erom heen, ter bescherming van een boot.


Ik wandelde verder langs het kanaal wat loopt van Steenwijk, via Giethoorn naar Zwartsluis.


Nog een laatste blik op ganzen en Bodelake, tijd om naar huis te gaan. Door mijn werk krijg ik beweging genoeg, maar in deze tijd van het jaar niet zoveel buitenlucht. Dat portie buitenlucht had ik op die zondagmiddag in ieder geval te pakken.

Traktatie

Zaterdag 09 Februari 2013 om 09:06

Onze dochter doet de opleiding tot verpleegkundige. Haar eerste stage was in een verzorgingstehuis, op de afdeling somatiek. Ze vond de stage en het werken met deze zorgvragers erg leuk. Alle opdrachten werden beoordeeld met een "Goed". In het verslag van haar eindbeoordeling stond o.a. "Conclusie, een zeer goede stage gehad, afgesloten met prima resultaat".
Het lijkt er dus op dat ze met deze opleiding een goede keuze heeft gemaakt. Het is voor haar en voor ons fijn te weten dat deze eerste kennismaking met de directe zorg goed is verlopen. In haar groep zijn er nu al een aantal medestudenten gestopt.


Op haar laatste stagedag wilde ze graag trakteren op het werk. Op haar vrije middag was ze met de bus naar De Stad gereden en kocht daar een doos vol met Fryske Oranjekoeke. De doos vervoerde ze in een grote boodschappentas naar huis. Tegen half zeven kwam ze thuis (wij waren inmiddels ook thuis van ons werk) en zette ze de doos voor onze neus op de eettafel, met daarbij de woorden: "Ik denk dat ik ze niet goed vervoerd heb..."


Ze had de doos op z'n kant in de boodschappentas gedaan. In veel dingen is ze al heel wijs en in andere zaken is ze ook nog maar "gewoon" 16 jaar. Heel goed dat ze zelf initiatief toont, maar soms is het beter om dingen eerst met ons te overleggen. Dezelfde avond had ik een vergadering op het werk. Op de heenreis kocht ik een traktatie in de supermarkt. Deze traktatie leverde ik na mijn vergadering af in het verzorgingstehuis waar ze werkte. Zo kon onze dochter de volgende ochtend zonder ballast naar haar stageadres fietsen.


En wij hebben nog dagenlang noodgedwongen Fryske Oranjekoeke gegeten. ;-)

De Lendevallei

Zondag 03 Februari 2013 om 21:23

Na de wandeling bij de molen maakte ik twee kilometer verderop nog een wandeling. Bijna dagelijks kom ik hier langs, maar was nog nooit dit natuurgebied ingelopen. Het natuurgebied heet de Lendevallei. De route was voor mij uitgestippeld, of beter gezegd, de plaatsen waar ik niet langs kon waren duidelijk gemarkeerd. ;-)


Na een tijdje wandelen stuitte ik op een grote liggende steen.


Het bordje ernaast maakte duidelijk dat het om een kunstwerk ging, genaamd: "Wolvenroep".






Over het verhoogde pad wandelde ik verder het natuurgebied in, mijn camera zo nu en dan richtend op het vele water in het lager gelegen gebied. Het Woudagemaal in Lemmer is niet voor niets onder stoom gebracht.


Op de achtergrond het dorp Wolvega.


De zon kleurde het riet goudgeel.


Na een tijdje wandelen schoot me te binnen dat mijn telefoon in de auto lag en niet in mijn broekzak. Ik werd toch wat onrustig van dat idee, stel je voor dat ik zou uitglijden en niet meer zou kunnen lopen, hoe moest ik dan om hulp vragen. Gek hé, vroeger had niemand zo'n ding en nu voel je je al kaal als je zonder een natuurgebied ingaat. Ik besloot om terug te gaan naar de auto.


Terug bij de auto maakte ik een praatje met deze mijnheer. Weer of geen weer, hij maakte dagelijks een fikse wandeling. Hij was weduwenaar en bestierde het huishouden helemaal zelf. Hij verbaasde zich erover dat zo weinig mensen hun dagelijks beweging en portie buitenlucht kregen.

Molen in restauratie deel 2

Zaterdag 02 Februari 2013 om 14:32

Vandaag het vervolg van de fotoserie van de restauratie van de molen.


De deur stond wijd open en nam ik dus een kijkje binnen.


De molen staat dus in Fryslân.


Een molen bestaat uit een netwerk van gebinten. Als je realiseert hoe enorm veel kracht erop de wieken en de molen komt, dan is dat ook noodzakelijk.


Het is er binnen te klein om een goede overzichtsfoto te maken.


Ik beklom voorzichtig de trap. Een verdieping hoger hingen deze fuiken.


Ik was blij dat ik weer met beide benen op de grond en buiten stond.




De wieken lagen stevig aan de ketting. De bliksemafleiding zat ook aan de rustende wieken vast.


Hulpmiddelen...


...en gereedschap.


Giften zijn welkom.