Zaterdag 31 December 2011 om 20:11
Allemaal een goed en veilig uiteinde gewenst.
Veel dank voor de moeite die jullie namen om hier te kijken en te reageren.
Ik wens jullie ook een fotogeniek jaar.
En dat de zon maar vaak in jullie huizen mag schijnen.
Iedereen een Gezegend Nieuwjaar gewenst!
Maandag 26 December 2011 om 19:45
Het afgelopen jaar zijn de virussen keurig aan mij voorbij gegaan, echter uitgerekend met kerst zit ik in de lappenmand...
Gisteren kon ik met behulp van paracetamol nog aardig aan de "verplichtingen" voldoen.
Eén daarvan was het bijwonen en foto's maken van de kerstmusical.
Ook kon ik gelukkig bij de kerstviering in familiekring zijn. Het voelde warm en het was erg gezellig.
Vandaag gaat het nog slechter dan gisteren, van tijd tot tijd voelt het koud als de koudste kerstdag en dan weer warm als de warmste zomerdag ooit. Een luchtweginfectie, een kwestie van uitzieken.
Zaterdag 24 December 2011 om 20:24
Met Kerst herdenken we de geboorte van Jezus.
In die tijd kondigde keizer Augustus een decreet af dat alle inwoners van het rijk zich moesten laten inschrijven. Deze eerste volkstelling vond plaats tijdens het bewind van Quirinius over Syrië.
Iedereen ging op weg om zich te laten inschrijven, ieder naar de plaats waar hij vandaan kwam. Jozef ging van de stad Nazaret in Galilea naar Judea, naar de stad van David die Betlehem heet, aangezien hij van David afstamde om zich te laten inschrijven samen met Maria, zijn aanstaande vrouw, die zwanger was.
Terwijl ze daar waren, brak de dag van haar bevalling aan, en ze bracht een zoon ter wereld, haar eerstgeborene. Ze wikkelde hem in een doek en legde hem in een voederbak, omdat er voor hen geen plaats was in het nachtverblijf van de stad.
Niet ver daarvandaan brachten herders de nacht door in het veld, ze hielden de wacht bij hun kudde. Opeens stond er een engel van de Heer bij hen en werden ze omgeven door het stralende licht van de Heer, zodat ze hevig schrokken.
De engel zei tegen hen: ‘Wees niet bang, want ik kom jullie goed nieuws brengen, dat het hele volk met grote vreugde zal vervullen: vandaag is in de stad van David jullie redder geboren. Hij is de messias, de Heer.
Dit zal voor jullie het teken zijn: jullie zullen een pasgeboren kind vinden dat in een doek gewikkeld in een voederbak ligt.’ En plotseling voegde zich bij de engel een groot hemels leger dat God prees met de woorden: "Eer aan God in de hoogste hemel en vrede op aarde voor alle mensen die hij liefheeft".
Toen de engelen waren teruggegaan naar de hemel, zeiden de herders tegen elkaar: "Laten we naar Betlehem gaan om met eigen ogen te zien wat er gebeurd is en wat de Heer ons bekend heeft gemaakt." Ze gingen meteen op weg, en troffen Maria aan en Jozef en het kind dat in de voederbak lag.
Toen ze het kind zagen, vertelden ze wat hun over dat kind was gezegd. Allen die het hoorden stonden verbaasd over wat de herders tegen hen zeiden, maar Maria bewaarde al deze woorden in haar hart en bleef erover nadenken.
De herders gingen terug, terwijl ze God loofden en prezen om alles wat ze gehoord en gezien hadden, precies zoals het hun was gezegd.
Op de foto's staan de Bijbels die een rol speelden en spelen in ons leven.
Foto 1, een Bijbel die van mijn grootouders is geweest.
Foto 2, de trouwbijbel van mijn ouders, met deze Bijbel zijn we groot geworden.
Foto 3, 4 en 5, onze trouwbijbel.
Foto 6, de Bijbel, Psalmen en Liederen in één bundel.
Foto 7 en 8, Groot Nieuws voor u, een nieuwere vertaling, deze Bijbel lazen we de eerste jaren van ons huwelijk.
Foto 9, en toen kregen we kinderen en gingen we over naar De Kijkbijbel.
Foto 10, en toen ze iets groter werden gingen we naar een Kinderbijbel.
Hieronder een nieuwe vertaling, de Bijbel die we nu gebruiken.
Ook de Bijbel gaat met zijn tijd mee, onlangs verscheen het Bijbelboek Mattheüs in straattaal.
Hoe dat klinkt is hier te beluisteren "Maria is pregno en krijgt een baby boy"
Allemaal hele fijne kerstdagen gewenst!
Vrijdag 23 December 2011 om 18:13
Na de theorie was het tijd om de baan op te gaan.
De groep van 16 mensen werd verdeeld in tweeën, de ene helft stapte bij de ander in de auto. Na een tijdje moest je wisselen. Iedereen moest uiteraard wel in zijn of haar eigen auto rijden.
Bij deze oefening moesten we een noodstop maken, bij regen, op normaal wegdek bij respectievelijk 30, 40 en 50 kilometer per uur. Ik heb het in het vorig log al vermeld, hoe indrukwekkend veel verschil er zat tussen de lengte van de remweg bij 30 en bij 50 km per uur.
Dit was wel een hilarisch moment, de instructeur zou een oefening voordoen, pakte de kortste "weg" en belandde muurvast in het gras. Zelfs het duwen door sterkte mannen hielp niet. Met een sleepkabel werd hij er later uitgetrokken. Valt het jullie wel op dat er alleen mannen staan te duwen, hoe geëmancipeerd vrouwen ook zijn, het duwen laten we toch graag over aan (sterke) mannen.
Wanneer je met 2 wielen in de berm komt is het verstandig om de auto te laten uitrollen en niet terug te sturen naar de weg. De kans bestaat dan dat je aan de andere kant van de weg tegen een boom belandt, zo leerden we op de cursus. Echter als je met 2 wielen in de berm komt en je moet dan toch heel hard remmen omdat er een dikke boom aankomt, hoe doe je dat dan? En wat nog belangrijker is, wat doet jouw auto in een dergelijke situatie. Op deze baan reed je dus met de rechterwielen op een spiegelglad wegdek en met de linkerwielen op stroef wegdek.
Deze auto had ABS, remde volop en de auto bleef keurig recht stilstaan.
Deze bus had geen ABS, de wielen blokkeerden en de bus ging scheef. De remweg viel nog mee want de bus reed maar 30 km per uur. Toen de bus (en ook die met ABS) een noodstop moesten maken op glad wegdek bij 60 km per uur zag je hoe lange remweg deze bus nodig had. Op de snelweg jakkeren dergelijke busjes mij regelmatig voorbij met 140 km of ze blijven aan mijn bumper kleven, ze hebben immers zo goed uitzicht en overzicht... Ik houd dan mijn hart vast.
En op deze prachtige dag "regende" het maar door.
Zelfs de kleuren van de regenboog waren te zien.
Ook deze auto had geen ABS en ging overdwars.
En toen werd er door de portofoon naar mij geschreeuwd: "STOP!".
Ik heb dus ook geen ABS en ging scheef. Enkelen van jullie schreven het al in een reactie dat het ze best eng lijkt. Dat had ik ook wel een beetje van tevoren. Maar als je eenmaal de drempel over bent is het goed te doen en vooral leerzaam om eens te voelen hoe het is om voluit te remmen.
Bij deze oefening reden we op glad wegdek bij regen door een bocht. Plotseling "stond" daar in de bocht een vrachtwagen met pech en moesten we hard in de remmen. Van tevoren kregen we geen instructies hoe we dat moesten aanpakken. De eerste keer remde ik voluit en voelde dat mijn wielen blokkeerden en de auto onbestuurbaar werd. Ik ging dus rechtuit in plaats van met de bocht mee. De les hierbij was dat ik dus niet voluit moest remmen maar iets minder krachtig zodat de auto bestuurbaar bleef.
De auto op onderstaande foto nam en passant nog een paar pionnen mee.
Het einde van de dag naderde. Ondanks een ISO van 1250 en diafragma van 5,6 krijg je door een sluitertijd van 1/8 dit effect.
Dinsdag 20 December 2011 om 22:47
Maandag j.l. was het dan zover, de antislipcursus. Het programma zou duren van 10 tot 18 uur, vooraf leek het me een lange dag. Het woord antislipcursus omvatte niet helemaal het doel van deze dag. Het uiteindelijke doel van het deelnemen aan het verkeer is zelf weer veilig thuiskomen maar ook dat je medeweggebruikers weer veilig thuiskomen. We kregen dus die dag een Verkeersveiligheidstraining.
We begonnen met de theorie.
In 2010 vielen er 640 verkeersdoden te betreuren. Het kaartje laat zien waar de meeste verkeersdoden vielen, het meest in de rustigere gebieden van ons land. Dat wordt verklaard dat daar weinig snelwegen zijn en juist veel provinciale wegen. De zogenaamde 80 kilometer wegen, worden ook wel de "Dodenwegen" genoemd.
We mochten als cursisten oorzaken opnoemen voor een verkeersongeval. We kwamen al snel met: "Mist, ijssel, laagstaande zon, technisch defect, onwel worden. Allemaal goede antwoorden. Maar dit rijtje omhelst maar 2 % van de oorzaken. De overige 98 % wordt veroorzaak door menselijk falen! Mist, gladheid oké, maar bij een ongeval heeft de bestuurder vaak zijn snelheid niet aangepast en of te weinig afstand bewaard.
Daarbij wordt 80 % van de ongevallen veroorzaakt door afleiding binnen de auto, bijvoorbeeld:
Al wegrijdend de gordel dicht doen.
Naar jezelf in de spiegel kijken.
Telefoneren of SMS-en.
Instellen navigatie.
Radio bedienen.
Sigaret opsteken.
Eten en drinken.
Je eigen en andermans veiligheid heb je voor het grootste gedeelte zelf in de hand.
Een klein stukje natuurkunde, kinetische energie. Met wat voor snelheid en gewicht raak je een overstekend kind. Als je naar de formule kijkt dan slaat je de schrik om het hart.
De auto klapt met 50 kilometer tegen een boom en staat direct stil met hoeveel energie bewegen de inzittenden dan nog door. Gelukkig is de komst van de autogordels, kinderzitjes, airbags, winterbanden en ABS een enorme verbetering.
Maar...meet je zelf door al die genoemde maatregelen geen schijnveiligheid aan. Het belangrijkste is nog steeds, het aanpassen van de snelheid aan de situatie. Tijdens mijn rijlesperiode werd er altijd gesproken over anticiperen. Nu wordt daarnaast ook de woorden: "Defensief rijden" gebruikt. Tijdens onze motorrijlessen stond het defensief rijden voorop, want juist voor de motorrijder heeft een kleine fout van een ander, grote gevolgen voor jezelf.
Je rijdt ‘defensief’ als je:
• geen fouten begaat;
• de fouten van anderen tijdig opmerkt en er gepast op reageert;
• altijd rekening houdt met alle omstandigheden in het verkeer.
Defensief rijgedrag is gericht op het voorkomen van ongevallen, o.a. door ver vooruit te kijken en mogelijke gevaren te voorzien.Als alle bestuurders van alle voertuigen altijd en overal de principes van het defensief rijden zouden toepassen, zouden er ongetwijfeld heel wat minder (zware) ongevallen gebeuren.
Alle maatregelen zoals winterbanden en ABS ten spijt, zolang je de snelheid niet aanpast is de remweg bij bijvoorbeeld een overstekend kind te lang. We hebben een reactietijd van 1 seconde, dat wil zeggen, je neemt iets waar en 1 seconde later trap je op het rempedaal. Onderstaand schema laat zien wat dat voor gevolgen heeft bij verschillende snelheden. Bij een snelheid van 30 km per uur leg je dus 8,33 meter af voordat je het rempedaal intrapt. Daar komen dan nog 4,34 meter bij en met een beetje geluk sta je stil voor het plotseling overstekende kind. Bij een snelheid van 50 km per uur, heb je het kind al aangereden voordat de 1 seconde voorbij is en je het rempedaal intrapt.
Defensief rijd is in dit geval dat je dus spelende kinderen signaleert, je gas loslaat en de voet laat zweven boven het rempedaal. De reactietijd wordt dan verkort naar 0,5 seconde. Er zijn ook omstandigheden die de reactietijd verlengen, denk daarbij aan alcohol, medicatie of slaapgebrek.
De conditie van de banden is heel belangrijk voor de veiligheid. Winterbanden, mits voldoende profiel, zijn onontbeerlijk in deze tijd van het jaar. Het controleren van de bandenspanning moet minimaal 1 keer per maand gebeuren. Een band mag niet ouder zijn dan 5 jaar, dit is af te lezen op de band. Dus als je beurtelings op winter- en zomerbanden rijdt en niet veel kilometers maakt dan is dit punt zeker van belang.
Na het theoretische gedeelte gingen we naar buiten, naar de baan. We kregen onderricht over de juiste houding en afstellingen in de auto.
De stoel moet rechtop staan. Niet te ver en niet te dicht op het stuur gaan zitten, de benen moeten licht gebogen zijn. De bovenkant van de hoofdsteun moet gelijk staan met de bovenkant van het hoofd.In de veiligheidsgordel mogen geen slagen zitten. De gordel moet even strak getrokken worden rond het lichaam en het liefst zonder winterjas gehanteerd worden. De beide handen moeten aan het stuur, op een stand van kwart voor drie en niet meer zoals vroeger: tien voor twee. De duimen rusten op het stuur en worden niet om het stuur geslagen. De armen zijn lichtgebogen naar buiten gedraaid. Dit alles is in verband met een eventuele uitklappende airbag.
In een later log gaan we het echte werk doen, dan gaan we in onze eigen auto's de baan op.
En verder: "Rij veilig ... of rij niet!"
Zondag 18 December 2011 om 17:10
Het begon met een bon in de krant...
...en ik ben één van de kandidaten die mag meedoen.
Vanmiddag keek ik op de website van Nederlands Instituut voor Verkeersveiligheid, vandaag werd ik niet veel wijzer, het is namelijk een organisatie die de zondagsrust in ere houdt. Ik had nog niet eerder een website bezocht met een dergelijke melding op de rustdag.
Ik vind het best wel spannend. Mijn camera neem ik mee en probeer of ik nog wat foto's kan en mag maken. Wordt dus mogelijk vervolgd.
Vrijdag 16 December 2011 om 18:10
Wij zijn wel liefhebbers van champignons. Champignonsoep, of champignons door andere gerechten, heerlijk.
Het leek mijn eega wel een leuk idee om zelf champignons te kweken. Het zou immers een rijke oogst worden getuige de verpakking.
Nu, na weken kweken is dit alles wat er is gaan groeien. Zelfs de vorm klopt niet.
Bij het typen van de titel vroeg ik me nog even af of het champignonssoep of champignonsoep moest zijn. Het is immers ook paddestoelensoep. Als ik onze oogst zo bekijk weet ik dat het bij ons in ieder geval champignonsoep wordt.
Allemaal een fijn weekend gewenst en eet smakelijk.
Dinsdag 13 December 2011 om 22:31
Bakjes vol met benodigdheden...
Eerst werd in het tuinhuis de grondkabel opgepakt en gesplitst.
Lichtknopjes en stopcontacten werden aangelegd.
En toen werd het tijd om de elektriciteit aan te sluiten.
De bestaande grondkabel werd doorgeknipt...
...om zo de kabel naar het tuinhuis aan te kunnen sluiten.
Op de stopcontacten in het tuinhuis stond stroom, dus aansluiting gelukt.
Ik dacht: "Deksel op de mof en klaar is Kees". Nee dus, de installateur toverde van onder zijn thermohemd een plastic zak met inhoud tevoorschijn.
De beide vloeistoffen mengde hij door elkaar.
Het geheel werd goed door elkaar gekneed.
Met de handschoenen aan goot hij de vloeistof in de mof.
Nadat hij het deksel erop had gedaan werd ook het gaatje nog vol gegoten en tenslotte duwde hij er een plugje in.
Nadat deze vloeistof is uitgehard zorgt het ervoor dat het geheel waterdicht wordt en blijft.
De buitenlamp aan het tuinhuis met bewegingsmelder werkt.
Vrijdag 09 December 2011 om 16:52
De regen sloeg tegen mijn autoruit. Achter de silhouetten van de kale bomen was een baan zonlicht te zien.
Een eenzame wandelaar zwoegde tegen de wind en de regen.
Boven de Steenwieker Toor'n tekende zich een dreigende lucht af.
Even verderop was er een zonneharp te zien.
Het was daar goed opletten geblazen, het bordje stond er niet voor niets.
Als je met regen tegen de wind in fotografeert, verschijnen binnen een paar seconden de eerste regendruppels op de lens.
Een harde wind raasde afgelopen avond en nacht over ons land.
Averij.
Ik bracht een bezoek aan mijn moeder. Een laptop met fotoseries van onze gezamenlijke wandelingen had ik meegenomen en zo konden we die samen bekijken. Ook maakte ik bij mijn moeder een aantal foto's, zoals van deze hele oude ansichtkaarten.
Na een tijdje gingen we samen de zwemtas klaarmaken, ze ging vanmiddag voor het eerst sinds lange tijd weer zwemmen. Mijn moeder zwom altijd als een snoek. Ze heeft in het verleden de diploma's A, B, C en Reddingszwemmen gehaald. Jaren heeft ze bij een zwemclub gezeten en later recreatief gezwommen. De activiteitenbegeleiding van het huis stimuleren haar nu om die activiteit weer op te pakken en begeleidt het geheel op fantastische wijze.
Op de terugreis reed ik over een weg tussen twee grote wateren door. Naar het zuiden toe was er een zonneharp te zien.
Naar het noorden zag je een bui overkomen.
Allemaal een fijn weekend gewenst met hoop ik minder wind en regen.
Woensdag 07 December 2011 om 22:57
Onze buurman is al ruim een maand bezig met het rooien van kerstbomen.
Hoe meer hij er rooit, hoe mooier dat dat voor ons is wat betreft ons uitzicht. Voor ons raam werd er een joekel van een kerstboom weggehaald. Nou ja voor ons raam, er zat nog ruim twintig meter tussen. Toch oogt het lichter als je nu naar buiten kijkt.
Ik besloot de grens te passeren en een omgezaagde kerstboom eens van dichtbij te bekijken.
Vandaag was er tussen de buien door zelfs nog stukjes blauwe lucht te zien.
Achter deze oude ploeg stonden de kerstbomen klaar in pot.
Er blijven er nog genoeg staan tot een volgend jaar..
Ik ben net terug van een vergadering, het waaide heel hard, het was goed opletten geblazen. Dat wordt morgen waarschijnlijk pendelen met de kids naar en van school.
Diegene die op de weg moeten zijn, voorzichtig rijden.
Maandag 05 December 2011 om 20:37
De pepernoten zijn op...
Het pakpapier is opgeruimd...
Nu kijken we uit naar het volgende feest, het Kerstfeest...
...en naar het lengen van de dagen.
Zondag 04 December 2011 om 16:24
Dit logje is niet geschikt voor peuters en kleuters.
Na de rondgang op de kinderafdeling was het tijd voor een korte pauze met een drankje...
...en een hapje.
De Hulpsint vond dat hij genoeg zijn best had gedaan en ontmantelde zich daar ter plekke.
Na het lekkers ging de groep, de helft van de klas, naar het laboratorium. Toen de analist vertelde dat er dagelijks vele liters bloed, urine, ontlasting en hersenvocht door "zijn vingers gingen" trokken de leerlingen een vies gezicht. Ze namen het wat al te letterlijk op.
Met bewondering keken ze naar een machine die volautomatisch alle bepalingen deed uit het bloed. Voor de prijs van deze machine kun je een heel mooi huis kopen, zo vertelde ons de analist.
Een fascinerend om te zien zoals de grijparmen heen en weer bewogen.
Ondanks dat deze rondleiding een stuk saaier was dan de kinderafdeling, zo vertelden ze later, stonden ze toch aandachtig te luisteren...
...naar de uitleg over bloedtransfusies.
Het was een leerzame middag en natuurlijk een stuk leuker dan in een leslokaal te zitten.
Zaterdag 03 December 2011 om 13:31
Nee hoor, jullie hoeven je geen zorgen te maken, hij was er slechts op bezoek
Na de instructies in de ontvangstruimte ging het gezelschap naar de kinder-/jeugdafdeling.
Het was dringen met 15 personen om het ziekenhuisbed, iedereen wilde wel een glimp opvangen van het zieke kind.
Na het achterlaten van een cadeautje en pepernoten gingen ze naar de volgende kamer. De oude baas slofte achteraan, hij kon het niet zo snel bijbenen.
Ik had overlegd of ik foto's mocht maken en daarbij aangegeven dat ik uiteraard geen patiënten en of familie herkenbaar zou fotograferen, dit in verband met de privacy.
De fotoserie die ik maakte komt in een Picasa-album zodat iedere leerling de foto's kan bekijken en opslaan.
De zusters die in de zusterpost met het schrijven (red typen) van de dagrapportage bezig waren, kregen allemaal een handvol pepernoten.
Aan het infuus, maar mocht gelukkig wel pepernoten.
Het bed werd aan de kant geschoven en de lamellen geopend en zo kon het hele gezelschap kijken naar een baby in een couveuse. De ooohh's en de aaahhh's waren niet van de lucht. De leerlingen vonden het indrukwekkend en schattig om te zien.
Het was een heel gezoek om het juiste cadeautje voor de juiste leeftijd en geslacht te vinden...
...de patiënten die er lagen varieerden van een paar dagen oud tot 18 jaar.
En toen was het tijd om afscheid te nemen van de kinderafdeling, nog even de goudvissen gedag zeggen. Eigenlijk wilden ze nog wel een keer hetzelfde rondje maken. De leerlingen waren onder de indruk, ik heb ze nog niet eerder zo rustig meegemaakt. Het is denk ik een goede zaak dat ze kennis maken met deze kant van het leven. Wellicht zitten er potentiële verpleegkundigen of artsen bij.
De jeugd heeft de toekomst en is onze toekomst.
Morgen het laatste deel van deze serie.
Vrijdag 02 December 2011 om 21:35
Vandaag bezocht Sinterklaas en zijn Zwarte Pieten ons ziekenhuis.
Het was de klas van onze zoon. Hun mentor organiseert dit evenement al jaren en nu was deze klas aan de beurt.
Ik moest vandaag werken en had de camera meegenomen naar het werk.
Vanmiddag kon ik er even tussenuit om foto's te maken van Sinterklaas, Zwarte Pieten en de rest van de klas.
Na de ontvangst werd de groep in tweeën gesplitst. De ene helft ging naar de kinderafdeling en de andere helft ging voor een rondleiding naar het laboratorium.
Ze vonden het leuk om de moeder van hun klasgenoot: DJ als zuster te zien én als fotograaf.
Ook Zwarte Piet is blij met een beugel.
Morgen het vervolg.
Jetske | ¶