Home

Laatste logjes

Een nieuw weblog
Pantserjuffer met dauwdru…
Wespspin met prooi
Pareltjes ophangen
D-Day, Pointe du Hoc
Calvados in Normandië
De hommel, een kanjer in …

Laatste reacties

PeterDM: De hemel bestaat uit ontz…
willy: mijn voorkeur gaat naar d…
Henk Jonkvorst: De gekozen sluittijd vind…
Bram: Mooie foto's Jetske, ja z…
Jetske: @Klaproos, haha.
klaproos: je jongste neefje ik …
klaproos: prachtig jetske, wat ee…
Jan K. alias Afan…: Dit is weer eens een ande…
Henk Jonkvorst: Heb je net een beetje de …
PeterDM: Lang geleden dat ik hier …

Categorieën

Bloemen, planten en bomen
Dieren
Diversen
Druppels
Gezin en familie
Het weer
Insecten
Koken en eten
Landschap en natuur
Macro-opnames
Onze tuin
Portret
Steden en dorpen
Vakantie
Vogels
Vroeger

Archieven

Dec 2015
Okt 2015
Sep 2015
Aug 2015
Jul 2015
Jun 2015
Mei 2015
Apr 2015
Mrt 2015
Feb 2015
Jan 2015
Dec 2014
Nov 2014
Okt 2014
Sep 2014
Aug 2014
Jul 2014
Jun 2014
Mei 2014
Apr 2014
Mrt 2014
Feb 2014
Jan 2014
Dec 2013
Nov 2013
Okt 2013
Sep 2013
Aug 2013
Jul 2013
Jun 2013
Mei 2013
Apr 2013
Mrt 2013
Feb 2013
Jan 2013
Dec 2012
Nov 2012
Okt 2012
Sep 2012
Aug 2012
Jul 2012
Jun 2012
Mei 2012
Apr 2012
Mrt 2012
Feb 2012
Jan 2012
Dec 2011
Nov 2011
Okt 2011
Sep 2011
Aug 2011
Jul 2011
Jun 2011
Mei 2011
Apr 2011
Mrt 2011
Feb 2011
Jan 2011
Dec 2010
Nov 2010
Okt 2010
Sep 2010
Aug 2010
Jul 2010
Jun 2010
Mei 2010
Apr 2010
Mrt 2010
Feb 2010
Jan 2010
Dec 2009
Nov 2009
Okt 2009
Sep 2009
Aug 2009
Jul 2009
Jun 2009
Mei 2009
Apr 2009
Mrt 2009
Feb 2009
Jan 2009
Dec 2008
Nov 2008
Okt 2008
Sep 2008
Aug 2008

Jetske Fotografie


Klik op de foto voor meer informatie.

Mailen?

Klik hier om een mail te versturen.

Rss etc.

Powered by Pivot - 1.40.6: 'Dreadwind' 
XML: RSS Feed 
XML: Atom Feed 

Oudjaarsdag

Vrijdag 31 December 2010 om 13:15

Vanochtend ben ik eerst naar imkerij De Zwerm geweest om honing te kopen. Mochten jullie in de buurt zijn, echt een aanrader om daar een kijkje te gaan nemen.
Ik kocht Tijmhoning voor het kokkerellen, Heidemelange vanwege de keelpijn van onze zoon en Weerribbenhoning omdat die gewoon lekker is.

Deze keer dus geen foto van oliebollen. Daar zou ik maar vette vlekken van krijgen in mijn studio. ;-)


Dit keer ook geen fotoserie en filmpje van het carbidschieten, die liet ik al zien in 2008.
Ik wens jullie in ieder geval allemaal een goed en vooral veilig uiteinde.

Dwarsgrachter Natuur (schaats) Tocht

Donderdag 30 December 2010 om 19:03

Het had vannacht flink gevroren, bij ons daalde het kwik tot - 7,2 graden. Rijp had zich vastgehecht aan de bomen. De hele dag bleef het bij ons grijs. Toch besloot ik een fotokuier te gaan maken.
Het schaatsend legioen was er immers vandaag nog.


Vandaag werd de Dwarsgrachter Natuur Tocht gereden. Ik besloot met de auto naar de Thijssengracht en het Gieterse Meer te rijden en daar wat sfeerplaatjes vast te leggen. Het laatste stuk naar de Thijssengracht moest ik lopen. Al van verre zag ik dat er veel animo was voor deze tocht.


Het was fileschaatsen op de Thijssengracht.


De mensen van de EHBO waren net terug van een repatriëring van een gewonde op de Beulakerwijde.


Al vrij snel gingen ze weer op pad naar het volgende slachtoffer.


Een lang lint van schaatsers trok aan mijn oog en camera voorbij. Het was er heerlijk toeven, leuk om naar al die verschillende schaatsers te kijken.




Er waren ook "Overlopers".


En ook een semi-prof valt wel eens. Vorig jaar sprak ik een kennis die drie keer per week in Thialf schaatst. Die vertelde dat het op natuurijs slecht schaatsen is met de klapschaats. De kans op vallen is namelijk met scheuren in het ijs veel groter. Hij schaatst op natuurijs op schaatsen met vaste ijzers.


Snelle jongens in het zwart met een wit accent...


Ook Unox was weer goed vertegenwoordigd.


Toen ik in een flits een vader en een zoon fotografeerde, riep de vader naar me of ik de foto's naar hen wilde opsturen en riep daarbij zijn e-mailadres. Ik heb het onthouden en de foto's heb ik inmiddels opgestuurd.
Even later vroeg een man of ik foto's van hem wilde maken en gaf mij hem zijn visitekaartje. Hij woont in Richmond in Canada, vlak bij de Olympische schaatshal. Ook aan dat verzoek heb ik voldaan.


Met kousen.


De baanvegers deden hun werk.




De hondjes gaan overal mee naar toe.


De eigenaars gingen even pauzeren en dat gaf mij de gelegenheid om de inhoud van het karretje eens van dichterbij te bekijken. De hondjes hadden het waarschijnlijk niet koud, ze hadden allebei een fleecejas aan en nog een extra deken in de kar.
De eigenaars woonden in de buurt van Emmen en kwamen in onze regio schaatsen. Vanwege de vele sneeuw hebben ze daar geen mooi ijs.


En als je geen oppas hebt neem je de kleine gewoon mee.


Wel een geruststellend idee...


Op het moment van schrijven is het op onze oprit plaatselijk spiegelglad. Triest dat dit weer al zijn eerste slachtoffers eiste, je zal maar zo'n bericht thuis krijgen.
Jammer dat het gaat dooien, van mij had het droge vriesweer nog wel mogen aanhouden.

Sneeuwduinen

Zondag 26 December 2010 om 17:48

Wij hadden dit jaar een Witte Kerst. De dag voor Kerst had een harde wind gezorgd voor sneeuwduinen. Het prachtige weer op eerste kerstdag deed me besluiten om er een fotoserie van te maken.

Eerst een overzichtsfoto van de situatie. Naast de Ruxveenseweg nabij Steenwijk ligt een brede diepe sloot. Naast de sloot ligt een groot besneeuwd weiland. De harde wind waaide precies uit de goed hoek en zo ontstond er een "sneeuwwoestijn".


Door de wind waren er prachtige figuren gevormd. Wandel maar met me mee langs de sloot.






































Het viel me op hoe druk het was op de weg. Allemaal op weg om ergens Kerst te gaan vieren? Er hebben ongeveer tien bestuurders naar me getoeterd, terwijl ik er niet één van kende. Het is zeker een gek gezicht een fotograaf die zich daar zo naast de weg in allerlei bochten wringt. ;-)

Kerst

Vrijdag 24 December 2010 om 12:06

Afgelopen week reed ik door een Fries dorpje en zag in een tuin kerstverlichting. Het was niet zomaar kerstverlichting...


De eigenaar had de hele tuin omgetoverd tot een verlicht kunstwerk. Een dergelijke versiering is niet mijn stijl. Of het vanwege het energieverbruik verantwoord is? De eigenaar had in ieder geval wel iets bereikt, zijn tuin viel wel op.


En zo heeft iedereen zijn eigen gedachte over Kerst. Gelukkig leven we in een vrij land en mag iedereen Kerst vieren op zijn eigen manier.


Voor mij is Kerst dat we gedenken dat Jezus is geboren. In al zijn eenvoud, geboren in een stal in Bethlehem.


En engelen die zingen: "Ere zij God"...




...en "Vrede op aarde".


Ik wens dat een ieder de warmte mag voelen van de medemens.


En dat vervolgens die warmte weerspiegeld wordt...


Allemaal hele fijne en hartverwarmende kerstdagen gewenst.

Fotostudio

Donderdag 23 December 2010 om 15:51

Het is vandaag dooi bij ons, het is 0,1 graad boven nul. De wind maakt het vandaag koud. We waren vandaag van plan om bij oma voor het huis te gaan schaatsen, maar onze zoon wilde bij nader inzien toch liever met zijn vrienden en vriendinnen schaatsen op de beschutte ijsbaan in ons dorp. En ik heb de strijkplank klaarstaan...

Niet dat ik de hele middag driftig aan het strijken ben geweest hoor. Eerst moest er buiten nog wat vastgelegd worden en wel de klompen met plaksneeuw.


Eenmaal binnen besloot ik mijn fotostudio in gebruik te gaan nemen.
Een tijdje geleden kocht ik gekleurd karton.


Op de garagezolder vond ik nog een aantal platen piepschuim.


Ook vond ik daar nog een oude bouwlamp. Het geheel stelde ik op, op de keukentafel.


De bouwlamp zette ik op een lege doos van het kerstpakket.


De bouwlamp van 500 Watt werd echter heel erg warm. Ik moest uitkijken dat de doos niet spontaan in de brand zou vliegen. Doordat ik met mijn hoofd dichtbij de lamp fotografeerde moest ik ook oppassen dat mijn haar niet geschroeid werd...


Voor die bouwlamp heb ik een alternatief gezocht. We hebben in huis een staande lamp met daaraan vast een halogeen leeslamp die je alle kanten op kunt buigen.
Eigenlijk moet je meerdere lampen opstellen om te zorgen dat je de schaduw kwijt raakt. Mijn studio laat dus nog wat te wensen over.


Met behulp van die lamp maakte ik onderstaande foto. Mijn klompen, zichtbaar gebruikt.


Nu heb ik enige tijd geleden een prachtige flitser flitser gekocht. Waarom doe ik nu zo moeilijk en maak ik niet gewoon foto's met de flitser. Dat is omdat er in een echte fotostudio gewerkt wordt met lampen. ;-)
Van onze vriendin kreeg ik een mooie zwarte lap, die ga ik binnenkort nog eens uitproberen. Hoe ik de opstelling met portretfoto's ga maken, daar moet ik nog even over nadenken. Ik heb alle tijd, want ik heb vakantie.

Op de schaats

Woensdag 22 December 2010 om 15:55

Maandag riep mijn eega op zijn werk: "Wie heeft er nog schaatsen voor onze zoon, liefst met hoge schoen en maat 42/43?" Een collega riep dat zij nog een paar thuis had liggen. Haar man had ze nieuw gekocht en er slechts één keer op geschaatst. Dinsdagmiddag nam mijn eega vrij en kwam gewapend met prachtige schaatsen thuis. Ze pasten goed en zaten lekker, aldus onze zoon. Die middag besloten we met ons drieën te gaan schaatsen in De Weerribben.



De baan werd voor ons geveegd...


Het verraste ons dat hij zo weg schaatste. Dat zit dus in de genen.


Hieronder kwamen we bij de plek waar Jan en ik op 19 mei een bijzondere vlinder vastlegden, met de prachtige naam:
"Zilveren maan".


Het was er niet te druk, net gezellig. Zo nu en dan kwam je een tegenligger tegen en als je rechts bleef schaatsen kon je niets gebeuren...


...nou ja, bijna niets. Je moest wel oppassen voor enkele scheuren die er waren. Als het grote publiek erop komt, dan worden het allemaal scheuren. Nu was het dus nog genieten!


Na een tijdje werd zoonlief toch wel wat moe, hij zocht steun bij zijn vader.


Een "druk" kruispunt waar je vier kanten op kon.




Ik had mijn handzame Canon S2 om de nek hangen. Al schaatsend kon ik zo foto's maken en enkele video-opnames.


Normaal fotografeer ik altijd door de zoeker, maar voor deze gelegenheid leek het me handiger om het uitklapbaar schermpje te gebruiken. Zo kon ik met één oog op het schermpje kijken en met één oog naar de ijsvloer.
Na een tijdje vond ik dat ik genoeg foto's en filmmateriaal had en stopte de camera weg onder de jas. Net op tijd, want nog geen minuut later kwam ik te vallen. Een val met een camera in je hand lijkt me dan toch niet handig.


Mijn eega maakte een paar opnames van zoon en moeder.




IJsdeskundigen waren de ijsdikte aan het meten. Op die plek op dat moment was het ijs 9 centimeter dik. Voor een toertocht en het grote publiek is er 12 tot 15 centimeter nodig zo heb ik me laten vertellen.


Tenslotte een filmpje van vader en zoon, zoon en moeder en van de ijsdeskundigen met boormachines...

Schaatsen bij zonsondergang

Dinsdag 21 December 2010 om 17:04

Gisteren was het geen straf om te wachten op de zonsondergang. We hoefden dat namelijk niet eens buiten te doen. Achter een kop warme chocomelk méet slagroom zaten Gerjanne en ik heerlijk bij de kachel te wachten totdat de lucht rood begon te kleuren.





Het was nog gezellig druk op het ijs. Wellicht dat mensen na werktijd nog enkele baantjes gingen schaatsen.




Dit meisje was al uren aan het schaatsen. Ze deed me aan vroeger denken, ik was ook van 's morgens vroeg totdat het te donker werd op het ijs te vinden. Mijn moeder bracht ons de warme chocomelk op het ijs.


Dit was ook zo'n doorbijtertje. Met vallen en opstaan...


...redt hij het wel. En maar blijven lachen.




En als je geen zin meer hebt aan schaatsen, kun je ook gewoon nog de handstand en radslag demonstreren aan de fotograaf.


Nog een laatste blik op de zonsondergang, tijd om naar huis te gaan.


En toen ik weer naar huis reed zag ik deze prachtige grote maan boven het besneeuwde landschap staan.


Vanmiddag heeft de fotografe zelf de ijzers ondergebonden. En natuurlijk ging er zelfs een handzame camera mee, waarmee ik al schaatsende enkele foto's en filmpjes maakte. Morgen neem ik jullie dus nog een keer mee naar het schaatsplezier in De Weerribben.

IJspret en sneeuwpret

Dinsdag 21 December 2010 om 12:57

Ik vervolgde mijn wandeling over het besneeuwde ijs. De schaatsers hadden mooie figuren in de sneeuw gemaakt.

Subtiel.


Uitbundig.


Deze petgaten lagen er nog ongerept bij. Maar dat zou weldra anders worden...


...daar komen de jonge onderzoekers al aan.


Al klunend over de weren en ribben, verkenden ze het gebied.




En lieten hun sporen na.


Er werd druk geoefend door jong...


...en "oud".


Behoedzaam of op volle snelheid, het was een lust om te zien.


De beide broers maakten er meteen een sneeuwballengevecht van.


En deze moeder begon enthousiast met baan vegen. Ik denk dat ze de hele nacht heeft doorgewerkt. ;-)


Ik heb net de schaatsen opgezocht. Wij gaan vanmiddag ook nog even op stap.
Want zoals de oude mensen al zeiden: "IJs en vis moet je besteden als het er is". :-)

IJspret in De Weerribben

Maandag 20 December 2010 om 20:38

Wat was het vandaag een heerlijke winterdag. Er was ijs, sneeuw, een aangename temperatuur en een heerlijk zonnetje.
Ik besloot, na de verplichtingen vanochtend, mijn vrije middag te besteden in De Weerribben.

In het kanaal Ossenzijl - Steenwijk is duidelijk de vaargeul te zien.


De rietsnijders zijn druk aan het werk.


Een winters plaatje aan de Hogeweg.


Het was er gezellig met de schaatsende mensen.


Deze jongens gingen niet onder het bruggetje door maar sloegen wijselijk linksaf en kozen voor de ijsvlakte van een petgat.


De sporen van een schaatser.


Door de sneeuw op het ijs was het daar prima rondwandelen op mijn stevige stappers.


Het plezier spat van het gezicht af.


Met z'n allen op weg naar...


Een tegenlichtopname van de besneeuwde ijsvlakte.


We gaan die kant op...


Pas op voor de wortelstokken die boven het ijs uitsteken.


Gezellig met het hele gezin schaatsen.


En als het schaatsen even niet wil, kun je altijd nog leuke figuren in de sneeuw maken.


Deze "bagage" op de slee kon je al van ver horen aankomen, het voorste jongetje huilde namelijk hartverscheurend. De slee werd voortgetrokken door hun vader en het jongetje had het vast koud, zo heb ik maar geconcludeerd. Gelukkig waren ze bijna bij de auto. De vader schaatste pittig door, ik kon nog net in een flits een foto maken.


Na deze prachtige wandeling over het ijs stapte ik na een uurtje in de auto. Toen ik goed en wel op weg was richting huis kwam ik onze lieve nicht Gerjanne tegen en besloot met haar weer mee terug te gaan naar het ijs. Al wandelend met Gerjanne fotografeerde ik er weer lustig op los. Toen ik het woord: "Zonsondergang" liet vallen, stelde Gerjanne voor om in het naastgelegen café te trakteren op een kop warme chocomelk met slagroom en daar te wachten op de zonsondergang.
Deze dag wordt dus vervolgd in een volgende serie.

Morgen is in deze regio de eerste grote tocht en wel de Blokzijler Merentocht. Misschien probeer ik er nog een glimp van op te vangen, dat is wel even afhankelijk van het weer.

1956 - 2006

Zondag 19 December 2010 om 22:38

Met dit logje ga ik even terug in de tijd. De aanleiding voor dit logje verliep op de volgende manier.

Tijdens het jubileumconcert werd ik gevraag door een oud-onderwijzer of ik een foto van het muziekkorps naar hem wilde sturen voor de krant. Deze gepensioneerde onderwijzer schrijft namelijk regelmatig verslagen voor de krant. De foto stuurde ik gelijk de volgende ochtend naar hem toe, lang leve de digitale snélweg.
In zijn bedankmailtje schreef hij o.a. dat hij de DVD die ik in 2006 had gemaakt, niet meer kon openen. De DVD was in die tijd gemaakt naar aanleiding van het vijftigjarig bestaan van de basisschool. Op die DVD stond een PowerPoint presentatie met foto's van vijftig jaar basisschool. In 2006 heb ik de foto's veelal in het originele grote bestand in de PowerPoint presentatie geplakt met als gevolg dat het erg lang duurde voordat de DVD was geladen.
Naar aanleiding van zijn opmerking besloot ik alle foto's uit die serie weer opnieuw op een DVD te zetten en wel op een manier dat de DVD snel is te laden en de foto's makkelijker zijn te bekijken. En zo gebeurde het dat ik van de honderden foto's van het ene jubileum zo doorging naar de honderden foto's van het andere jubileum.

In 2006 werd ik gevraag om plaats te nemen in de reüniecommissie en wel in een subgroep die belast werd met het verzamelen van vijftig jaar beeldmateriaal. Het was ontzettend leuk om te doen, maar het hoeft vast geen betoog hoe verschrikkelijk veel werk het is om in zo'n commissie te zitten.


We vroegen alle reünisten en oud-leerkrachten om materiaal op te sturen. De oud-directeur alleen al had in de loop van de jaren wel duizend dia's gemaakt. Aan ons de eer om een selectie te maken.


Alle foto's werden in volgorde, met daarbij de gebeurtenis en het jaartal, geplakt op meerdere schermen om zo tentoon te kunnen stellen op de grote dag.


Ik ben gek op foto's en zeker ook op oude foto's. Dat is ook de reden dat ik hieronder een kleine selectie laat zien.


Een klas in 1957 met juf Hofman. Keurig allemaal met de armen over elkaar.


Absoluut geen spijkerbroeken, lage decolleté en minirokken...


Aardrijkskundeles in 1960. Opgeschoren koppies.


Voorlezen.


1968. Jarenlang was het roken in de klas gebruikelijk. Onze onderwijzer rookte pijp. Ik kan me nog de geur van zijn pijptabak herinneren.




Een tweeling...


1972, de eerste kleur in de hele serie van 1956 tot en met 2006. Een aantal vaders doen vrijwilligerswerk, een verfklus. En een biertje ging er na afloop wel in.


1976. Mijn klas zes. Kunnen jullie mij herkennen?


En tenslotte een klas anno 2006.

Straffe Hendrik...

Vrijdag 17 December 2010 om 21:32

Onze zoon is een avondmens. Dat wil niet zeggen dat hij 's ochtends niet kan opstaan en chagrijnig is, want dat is absoluut niet het geval. Het is echter net alsof hij 's avonds weer opnieuw begint te leven, hij bedenkt nog van alles, doet nog van alles en is een meester in het tijdrekken.


Als we hem op tijd naar bed sturen, ligt hij eerst nog een poos wakker. Hij moet eerst in zijn hoofd de dag nog evalueren.


Deze eigenschap heeft hij niet rechtstreeks van zijn vader en moeder geërfd, want dat zijn over het algemeen toch ochtendmensen. Hij heeft wel een twintigjarige neef die ook wel dezelfde eigenschappen heeft.


Vandaag op zijn eerste vakantiedag had hij nog maar weinig buitenlucht opgesnoven. Plotseling bedacht hij vanavond zo rond half negen dat hij de sneeuw in moest.


Gelukkig ging hij het aangename met het nuttige verenigen en pakte hij de sneeuwschep...
Terwijl de sneeuwvlokken om hem heen dwarrelden, schepte hij rustig door. Een paadje naar het houthok, een paadje naar de voederplaats van de vogels en een paadje naar de voederplaats van de kippen.


Is deze foto stoer genoeg voor Hyves?


En wat is er na het scheppen van sneeuw nog lekkerder dan een glas "Straffe Hendrik"....?
Onze kinderen weten wel wat lekker is. Voor warme chocomelk met slagroom hebben ze hun vader en moeder niet nodig, dat kunnen ze prima zelf maken. En die warme chocomelk gaat dus niet in de eerste de beste beker, vanavond werd daarvoor een sierlijk glas uit de porseleinkast geplukt, want "Het oog wil ook wat".


P.s. Langer haar is in voor jongens, maar dit werd me toch al te gortig, ik heb voor hem een afspraak gemaakt voor de kapper. ;-)

Sneeuw in de ochtendzon

Vrijdag 17 December 2010 om 14:11

Toen ik vanochtend de gordijnen opendeed zag ik dat er vannacht wel wat sneeuw van betekenis was gevallen.



Even later zag ik een kramsvogel (als ik het goed heb?) hoog in de boom zitten. Met mijn S2 moest ik flink inzoomen om onderstaande foto te kunnen maken.


Op weg naar de kapper had ik nog net een paar minuten over om enkele foto's te maken van de besneeuwde weilanden in de ochtendzon.




Nadat ik bij de kapper wegkwam, was de lucht inmiddels egaal grijs geworden. In Midden-Drenthe was het rond de middag zelfs flink mistig, zo vertelde mij een vriendin voor de telefoon.


Vanmiddag maakte ik rond De Eese enkele foto's met grijs en sneeuw.


Voor de mensen die op de weg zitten of nog moeten rijden straks, rijd voorzichtig.

Kippen zijn net varkens

Woensdag 15 December 2010 om 17:07

Ik heb het al vaker hier geschreven, mijn eega kan heel goed en lekker koken. Het is niet zijn beroep, hij heeft dat puur als hobby in de loop van de jaren zo ontwikkeld.
Wij eten dan ook bijna dagelijks "een kerstmaaltijd". In ons geval is dat niet bedoeld als overdadig, maar wel gevarieerd en zeer smaakvol.

Tijdens het sinterklaasweekend lukt het hem ook om een heerlijke maaltijd voor 13 personen klaar te maken. Alles ging tot de laatste kruimel op.
Mijn zussen en vriendinnen benijden mij regelmatig met zo'n culinaire echtgenoot. :-)


In de praktijk gebeurt het dan ook dat ik thuis weinig kook. Ik kan het wel, maar het is voor mij niet iets wat ik graag doe.
Gisteren zou mijn eega met het avondeten niet thuis zijn. De dag ervoor vroeg ik de kinderen wat ze wilden eten. Ze kozen allebei frites. Om het mij helemaal gemakkelijk te maken, koos ik voor fastfood van de snackbar. Gezien bovenstaand verhaal begrijpen jullie vast wel dat het halen van een vette hap geen wekelijks werk is. Na de maaltijd bleek dan ook dat ik veel te veel frites had meegenomen.

Wij gooien geen eten in de vuilnisbak, bij ons gaan de restjes naar de kippen...


Nu had ik dit logje eigenlijk op 16 oktober moeten schrijven, tijdens de wereldvoedseldag. Rond die datum is er in de media veel aandacht besteedt aan het verspillen van voedsel. Schokkende documentaires hebben we toen op de televisie gezien. Per jaar gooien we bijvoorbeeld 50 kilogram per persoon aan voedsel weg.


Het is heel goed om met de neus op de feiten te worden gedrukt. Dergelijke documentaires zetten je ook weer aan tot bewuster gedrag. We proberen zoveel mogelijk de restjes van de vorige dag op te eten of in de diepvries te doen.


Ik kon geen creatieve oplossing bedenken voor koude frites op kliekjesdag, daarom bracht ik deze samen met een restje rode bieten vanochtend maar naar de kippen.
Ook al banjeren ze dwars door het eten heen, dat kan de kippen niet deren.


Voor ons voorlopig geen fastfood meer, maar weer met elkaar aan de heerlijk bereidde slowfood.
Onze kok in huis heeft onze smaakpapillen zo gestimuleerd, wij beseffen dan ook regelmatig dat wij door hem schandelijk zijn en worden verwend. :-)

In herinnering...

Maandag 13 December 2010 om 21:18

Op een berijpte winterochtend maakte ik een stop bij een begraafplaats. Het was nog vroeg en het was koud, ik liep daar alleen.
Stil. Onder de indruk. Beelden in mij opnemend en hier en daar vastleggend...



Een begraafplaats met imposante bomen.


Er was een familiegraf met daarbij een beeld, dat uitkijkt over de graven.










Een steen met twee woorden, verder niet.


Een jonge moeder is overleden.


Vergankelijkheid.


In zijn werkzame leven misschien melkrijder geweest?


Ook al is het hart aan slijtage onderhevig, de liefde binnenin blijft altijd.


Ook al is het verdriet nog zo groot, de vogels gaan door met hun lied.


"De Heer is mijn Herder...", stond er op de steen.


Een vers kindergraf. Aangrijpend.




Inmiddels van binnen en van buiten koud geworden ging ik na het vastleggen van deze woorden, onder de indruk richting huis...

Rummikub

Zondag 12 December 2010 om 15:38

De driejarige Joris daagde zijn grote neef uit voor een spelletje Rummikub.



De steentje werden zorgvuldig gerangschikt.


Toen hij voldoende punten had plaatste hij met trots zijn eerste steen.


Het puntje van de tong erbij als ondersteuning.


Als een Karpov en Kasparov tegenover elkaar.


De blijdschap bij de volgende goede set.




In opperste concentratie werden de stenen opnieuw geschikt.


En dan de jubelstemming, deze partij is bijna binnen.


Jullie begrijpen natuurlijk wel wie deze spannende strijd gewonnen heeft...

Boomklever

Zaterdag 11 December 2010 om 15:26

Vrijdag werden we verrast door het bezoek van een boomklever aan onze voedertafel. Mijn eega tipte mij.
De Canon PowerShot S2 ligt tegenwoordig standaard voor het grijpen en zo kon ik enkele foto's maken van de boomklever. Het waren er overigens twee die een bezoek kwamen brengen.





Ze eten net zo makkelijk op de kop als rechtop.



Bevroren druppels

Vrijdag 10 December 2010 om 12:30

Halverwege de vrijdagochtend maakte ik met mijn macrolens een rondje door de tuin. De dooi is ingetreden. Ik was nog net op tijd om nog enkele (half) bevroren druppels te vangen.
De krulhazelaar en de Magnolia zijn dankbare druppelvangers...
























Op twee wielen

Donderdag 09 December 2010 om 09:11

Je zou er haast toe komen om de zijwieltjes weer aan de fietsen te zetten...

Met dit weer is het echt een ramp om te moeten fietsen. Onze zoon was dinsdag evenals tientallen anderen ook onderuit gegleden. Gelukkig is het goed afgelopen.


De fietspaden worden wel gestrooid, maar het zout werkt pas goed als er vele banden overheen rijden en dat is nu net het probleem op een fietspad. Normaal rijdt er op dit fietspad één groot lint van fietsers. Maar als het glad wordt gaan de meesten met de bus of auto en dan duurt het een tijdje voordat de gladheid is bestreden. En zeker als er weer een nieuwe sneeuwbui valt zoals op onderstaande foto.


En dan hebben de scholieren er ook nog een extra "handicap" bij, de zware boekentas. Deze 10 tot 15 kilo wegende tas maakt ze nog eens extra instabiel.


Als ik vrij ben kan ik ze gelukkig naar school brengen en dat is onafhankelijk van het weeralarm...
En zo kan het gebeuren dat ik al vroeg op stap ben met mijn camera. Dit bruggetje in De Lendevallei was spiegelglad, het viel niet mee om aan de andere kant te komen.


Het viel me op hoeveel voetstappen er waren te zien in de aangevroren sneeuw. Na een eindje doorwandelen werd het me duidelijk, hier was al geschaatst.




Gisteren aan het eind van de middag reden we door De Weerribben en troffen het aldaar met een mooi gekleurde lucht.






En vanochtend, bij het opendoen van de gordijnen, zagen we een witte wereld. Ik bracht de kinderen naar school. Op de terugweg maakte ik enkele foto's.
Hier en daar zie je nog een paar fietsers voorbij komen.


De sneeuw is voor het verkeer een ramp maar het levert de fotograaf wel idyllische plaatjes op.


Volgens onze zoon bestaan er tegenwoordig ook winterbanden voor fietsen. Die zouden volgens hem 70 euro moeten kosten. Dat vind ik een hele prijs. Al googelend wilde ik dat even verifiëren maar ik kon nergens iets vinden over fietswinterbanden. Ik zal hem vanmiddag toch eens vragen waar hij die informatie vandaan heeft.
Ik kreeg vanmiddag dit linkje opgestuurd met informatie over de fietswinterbanden. Met dank aan de meedenker en internetspeurneus bij uitstek.


Toen ik gisterochtend en vanochtend bovenstaande foto's maakte was er nog geen zonnetje bij. Nu wat later op de donderdagochtend breekt er zo nu en dan het zonnetje door. Een prachtig gezicht de combinatie sneeuw en zon. Ik ga tijdens dergelijke dagen niet meer de deur uit zonder camera.
Allemaal een fijne dag gewenst en voor de mensen die te kampen hebben met de gladheid, rij en loop voorzichtig!

Snipsnaorderijgies

Woensdag 08 December 2010 om 12:57

Tijdens het sinterklaasweekend heeft een gedeelte van het gezelschap ook een aantal keren gewandeld.
Warm ingepakt struinden we op zaterdagochtend bij een vriendelijk zonnetjes en straffe wind door het centrum van Gees.



We stuitten op dit bord. In De oude steeg waren snipsnaordijgies te koop. Het kon niet anders, de pijl bepaalde onze route.


Snipsnaoderijgies zou een Drents woord kunnen zijn. De a staat in ieder geval voor de o, zoals Hendrika dat ons heeft geleerd.


Het kleine winkeltje was ingericht in een schuur.




Vanuit het knusse winkeltje vervolgden we onze weg. Americo keek ons na. Hij had even pauze.


In een parkje zagen we een opmerkelijk verschijnsel.


Lijkt me koud om daar aan die boom te blijven hangen. ;-)


Dergelijke knoopwerk zie je ook op schuren in Salland en in Drenthe dus.


In Gees waren veel huizen met rieten daken en met ijspegels.


Door Hendrika waren we getipt over dit adres. Wijd en zijd staat Talenti bekend om het heerlijke ijs. Wel gek dat ze, nu wij op bezoek wilden komen, net waren gesloten...


We gluurden verlangend door de ramen. We hadden in ieder geval alle tijd om het bordje, wat op de gevel was bevestigd, te lezen.


We vervolgden onze weg en kwamen bij een volgende publiekstrekker, kunst- en antiekzaak De Kebof




Erg leuk om daar uitgebreid rond te kijken.


We zagen genoeg leuke dingen, maar ja die prijskaartjes hé.


Ik heb nog wel een heerlijk geurkaarsje en een geurzakje gekocht voor in de toiletruimte. Tsja ik hoor jullie al denken die hebben ze bij de Action ook voor een prikkie. Maar ik wilde toch niet met lege handen weggaan, ze waren daar zo vriendelijk. :-)

Sinterklaasweekend

Zondag 05 December 2010 om 20:23

Onze pakjes werden dit jaar op een ander adres gebracht dan gebruikelijk....



Met de hele familie besloten we dit jaar er "een weekendje uit" van te maken en op het Drentse platteland pakjesavond te vieren. En dat bleek een goed idee, want het was een heel gezellig weekend.


Er werd gepraat, gelezen, geluierd en spelletjes gedaan. Onderstaande foto maakte Gerjanne.


Onze grote neef kookte samen met zijn oom een heerlijke maaltijd.


Onze zoon was het weekend ziek. Zaterdag lag hij de hele middag op bed om er 's avonds bij de pakjesavond te kunnen zijn. Zijn "gekke" nicht kon gelukkig nog wel een glimlach op zijn gezicht toveren.


En er werd gewandeld, vaak gewandeld.


Ook al viel de dooi in en was er veel smurrie op de weg, we wandelden toch.


Bij vrienden bladerde ik door dit boek, het leek me een interessant boek. Sinterklaas gaf het mij cadeau.



Onze driejarige Joris hoorde om zich heen de gedichten voorlezen en bedacht zich toen dat ook hij zijn gedicht nog moest voorlezen...
Nou ja lezen, je kon het beter declameren noemen. :-)

Inpakpiet

Vrijdag 03 December 2010 om 13:09

De Inpakpiet heeft vlak bij ons huis een rol inpakpapier verloren.



Ik wilde hem er nog over bellen, maar ik bedacht me dat hij vast wel voldoende voorraad heeft.


Allemaal een heel fijn en gezellig (Sinterklaas)weekend gewenst. :-)