Home

Laatste logjes

Een nieuw weblog
Pantserjuffer met dauwdru…
Wespspin met prooi
Pareltjes ophangen
D-Day, Pointe du Hoc
Calvados in Normandië
De hommel, een kanjer in …

Laatste reacties

Tine Sleutel: Hele mooie foto's! wij zi…
H@@Pee: Leuke spontane serie laat…
Hendrika: 'n Leuke school lijkt me …
Gelkinghe: Kwam net een oude Friese …
Gelkinghe: Erg mooie groepsfoto, die…
Sandra: 't is een logische manier…
Wieneke: Hartverwarmend! Kinderen …
Jan K.: Dit soort activiteiten zi…
♥ klaproos: wat een vertederende beel…
marjolein vh pl.: @ Ik vond het rechter jon…

Categorieën

Bloemen, planten en bomen
Dieren
Diversen
Druppels
Gezin en familie
Het weer
Insecten
Koken en eten
Landschap en natuur
Macro-opnames
Onze tuin
Portret
Steden en dorpen
Vakantie
Vroeger

Archieven

Apr 2010
Mrt 2010
Feb 2010
Jan 2010
Dec 2009
Nov 2009
Okt 2009
Sep 2009
Aug 2009
Jul 2009
Jun 2009
Mei 2009
Apr 2009
Mrt 2009
Feb 2009
Jan 2009
Dec 2008
Nov 2008
Okt 2008
Sep 2008
Aug 2008

Jetske Fotografie


Klik op de foto voor meer informatie.

Mailen?

Klik hier om een mail te versturen.

Rss etc.

Powered by Pivot - 1.40.6: 'Dreadwind' 
XML: RSS Feed 
XML: Atom Feed 

Vogelvoer

Zondag 31 Januari 2010 om 15:07

Gisteren reed ik door de polder en zag in een weiland wel een hele bijzondere combinatie lopen.


Volgens mij kennen ze elkaar al wat langer...


Het is tot nu niet gelukt om een etende vlaamse gaai in onze tuin op de foto te krijgen. Tegen de tijd dat ik mijn camera had gepakt was de gaai al gevlogen over de Overijsselse grens. Vervolgens maar de vlaamse gaai vastgelegd terwijl hij even wilde poseren op een boomstronk omringd door hagelstenen.


Onze zoon vulde een halve kokosnoot met vet, broodkruimels en vogelzaad. Zo te zien was dat een goed idee, er werd driftig van gesmuld.


Leni liet een tijdje geleden prachtige foto's zien van vogels die aan het smikkelen waren van pindakaas met stukjes noot. Ik vond dat vogelvoer zo'n leuk idee, dat ik haar voorbeeld heb gevolgd.


De wikkel heb ik eraf gehaald, want ik wil hier natuurlijk geen reclame maken. ;-)


Het heeft wel een halve week geduurd voordat ze ervan durfden te eten, maar sinds ze het ontdekt hebben vindt de pindakaas mét nootjes gretig aftrek.

Gitaarles

Maandag 25 Januari 2010 om 18:06

Kleine jongens worden groot en daarom moest na twee jaar les de 3/4 maat gitaar opgevolgd worden door een 4/4 maat gitaar. Een gitaar voor volwassenen.


Enkele details van de gitaar.






En natuurlijk wordt er iedere dag geoefend...


En krijgt hij gitaarles van een heuse zanger en gitarist.


De gitaarleraar heeft een eigen opnamestudio. Daar wordt bijvoorbeeld van hetzelfde nummer drie verschillende partijen opgenomen. Hij leert daarvan dat hij precies in de maat gaat spelen.




Op het beeldscherm is te zien dat de bovenste partij (blauwe balk) al eerder is opgenomen en dat hij nu bezig is met de tweede partij (groene balk) in te spelen.


In het lesboek zie je per drie regels de drie verschillende partijen onder elkaar staan.
Opperste concentratie. :-)


Een droom van (bijna) iedere jongen is om op een elektrische gitaar te gaan spelen. Hij moet echter beginnen aan de basis, op een klassieke gitaar.

De reiger en ik

Vrijdag 22 Januari 2010 om 16:42

De dooi in combinatie met de luchtpomp heeft gezorgd voor een groot wak in de vijver.



Vanmiddag brak er even een bescheiden zonnetje door. Ik besloot met mijn camera (Canon EOS 20D spiegelreflex) en macrolens de tuin in te gaan. Eigenlijk valt er in deze jaargetijde met dit weer niet veel te fotograferen met de macrolens. Totdat mijn oog viel op de luchtbellen in de vijver. In december maakte ik al een keer deze serie met de Canon S2. De foto's die ik maak met de S2 verschillen in scherpte/diepte ten opzichte van de foto's gemaakt met de spiegelreflex. Het leverde dan ook wat andere plaatjes op van de luchtbellen in de vijver.








En tenslotte nog een overzichtsfoto van de situatie. Ik zat dus op de knieën rechts van de reiger. Ik gebruik overigens voor de laag-bij-de-grond-fotografie een oud stoelkussen met daarom heen een plastic vuilniszak. Dat is wat beter voor mijn knieën.


Allemaal een fijn weekend gewenst. :-)

Nederlandse taal

Woensdag 20 Januari 2010 om 21:07

De Nederlandse taal is geen eenvoudige taal. Hieronder een aantal specifieke vragen wat betreft de spelling die vermeld staan op de site van taalunieversum

* Waarom krijgt 'sterrendom' wel een tussen-n en 'vedettedom' niet?
* Waarom verdwijnt de tussen-n uit 'juttenpeer' en wringt deze zich tussen 'padde' en 'stoel'?
* Waarom verandert 'Middeleeuwen' in 'middeleeuwen'?
* Waarom verandert 'bevrijdingsdag' in 'Bevrijdingsdag'?
* Waarom wordt 'boekenweekgeschenk' nu 'Boekenweekgeschenk'?
* Waarom krijgen 'Kerstmis' en 'Moederdag' een hoofdletter en 'kerstfeest' en 'paaszondag' niet?
* Waarom is het 'Vikingschip' maar 'eskimohond'?
* Waarom is een 'appèl' voortaan een 'appel'?
* Waarom wordt 'Onze Lieveheer' gekliefd met een koppelteken terwijl 'langzaam-aan-actie' samenklontert?
* Krijgen 'sociaaldemocraat', 'sociaalcultureel' en 'sociaalpsychologisch' een streepje ertussen of niet?
* Waarom wordt 'Sovjet-communisme' met een koppelteken gespeld en 'Sovjetburger' niet?
* Waarom wordt 'meesterkok' nu 'meester-kok' terwijl 'privé-sfeer' juist 'privésfeer' wordt?
* Waarom verdwijnen de streepjes in 'semi-overheidsbedrijf' en 'sociaal-democratisch'?
* Waarom is het 're-integratie' maar 'reïncarnatie'?
* Waarom is het 'interimwerk' maar 'interim-manager'?
* Waarom is het 'ideeëloos' in plaats van 'ideeënloos'?
* Waarom is het 'accorderen' terwijl we 'akkoord' schrijven?
* Waarom schrijf je 'locatie' terwijl we 'lokaal' schrijven?
* Waarom is het 'vwo'er' maar 'havoër'?


De beide kinderen zijn deze dagen intensief bezig voor school met de Nederlandse taal.

Zoonlief had vandaag een tien op dictee en een tien op spelling. Zijn klas hield zich bezig met o.a.:
'tje: lolly'tje, baby'tje.
tje eraan vast: machientje, pompoentje, cadeautje.
's: paraplu's, baby's, puppy's, lolly's, auto's.
s eraan vast: kangaroes, provincies, illustraties, cafés.

Dochterlief heeft donderdag een toets. Zij houdt zich o.a. bezig met:
ontleden: persoonsvorm, onderwerp, werkwoordelijk gezegde, naamwoordelijk gezegde, lijdend voorwerp, meewerkend voorwerp, voorzetselvoorwerp, bijwoordelijke bepaling.
En met woordsoortbenoemingen: lidwoord, zelfstandig naamwoord, zelfstandig werkwoord, hulpwerkwoord, koppelwerkwoord, bijvoeglijk naamwoord voorzetsel, persoonlijk voornaamwoord, bezittelijk voornaamwoord, wederkerend voornaamwoord, wederkerig voornaamwoord, vragend voornaamwoord, aanwijzend voornaamwoord.
Weten jullie het nog? ;-)

En verder houdt ze zich bezig met verschillende soorten boeken: klassiekers, moderne klassiekers en serieboeken.

Ik heb net het boek gelezen: "Haar naam was Sarah" van Tatiana de Rosnay. Een indrukwekkend boek. De tranen liepen van tijd tot tijd over mijn wangen.
Dat even terzijde. Lezen is heel goed voor de taalontwikkeling. Onze kinderen lezen van jongs af aan graag boeken.


Tot slot wil ik het nog even hebben over de verloedering van het Nederlandse taalgebruik. En dan doel ik niet op het gebruik van MSN-taal Er moet me iets anders van het hart. Vloeken en schelden vind ik uit den boze. Onze kinderen komen de laatste tijd thuis met voorbeelden, waarbij kinderen op school schelden met het woord: "Kanker". Dergelijke ontwikkelingen vind ik werkelijk intriest. Gelukkig durven onze kinderen diegene er wel op aan te spreken.

Onze taal is doorspekt met woorden uit het Engels. Voor mijn moeder en schoonmoeder is het taalgebruik op b.v. de reclame vaak niet meer te volgen.
Aan onze stagaire gaf ik eergisteren nog feedback, zij overhandigde mij gisteren haar portfolio en volgende week zit ik als gesprekspartner bij haar assessment...
Het gebruik van Engelse woorden schijnt zo langzamerhand een gemeengoed te worden binnen ons taalgebruik.

Een gewoonte die volgens mij overgewaaid is uit Amerika is het volgende, als je naar Amerikaanse televisieprogramma's kijkt dan wordt daar om de haverklap geroepen: "Oh my god!"
Het valt mij de laatste tijd op dat ook op de Nederlandse televisie b.v. presentators (m/v) regelmatig zeggen: "Mijn god" en "jezus". Deze woorden worden volgens mij niet uitgesproken met de intentie om te getuigen van hun geloof in God en Jezus...
Kwetsend voor een grote groep mensen.

Dooi en zonsondergang

Zondag 17 Januari 2010 om 18:01

Terwijl de rest van Nederland vanmiddag in de autowasstraat zat, zaten wij gewoon lekker bij de houtkachel.

Vanachter het raam probeerde ik nog wat onderwerpen te fotograferen. Maar de heer en mevrouw Tortel waren niet bereid aan tafel te blijven zitten totdat ik klaar was met fotograferen. Op een afstand bleven ze wachten totdat ik wegging met mijn camera. Ik heb "tijden" zitten wachten en zij ook en uiteindelijk hebben zij het gewonnen. Ik was de eerste die het opgaf. Ik ben dus niet in de wieg gelegd voor vogelfotograaf. ;-)


Eind van de middag zag ik vanuit het badkamerraam, onverwacht een rode zon aan de hemel staan. Omdat ik op dat moment ook onze dochter weer moest ophalen, besloot ik de camera mee te nemen.
In de de Lendevallei maakte ik een stop.


Op deze plaats heb ik al vaker gestaan om een zonsondergang vast te leggen.


Deze keer bleef ik niet op één plaats staan, ik liep richting het bruggetje over de meander.
Door mijn wandeling kwam de zon precies achter een boom.


De foto's vanaf de brug waren niet zo spannend als ik had gedacht. De meander maakte een scherpe bocht en de zon dreigde achter de bomen bij de boerderij te zakken.


Ik liep weer snel terug. De zon zakte echter nog sneller dan ik kon lopen. Tijdens het laatste stukje van de zonsondergang lijkt het net of het dan ineens heel snel gaat.




Ik ben er toch even uit geweest. En ik heb weer genoten van een zonsondergang. :-)

Sneeuw in De Deelen

Donderdag 14 Januari 2010 om 20:48

Vandaag ging ik samen met mijn fotomaatje naar De Deelen.
Het was alweer in de lente dat we daar voor het laatst samen fotografeerden.

Jammer dat er vandaag geen zonnetje bij was. Om te voorkomen dat er een blauwzweem over de foto's zou komen, heb ik qua belichting twee stoppen overbelicht.

Ze wisten dat we kwamen, het parkeerterrein was netjes sneeuwvrij gemaakt. ;-)


Een winter met sneeuw is nu niet direct een periode waarin je veel macro-opnames maakt. Toch vond ik aan een brug een paar onderwerpen waarbij ik mijn Canon S2 tevoorschijn heb gehaald en de camera in de supermacrostand zette.




Banjer maar met ons mee door de sneeuw.
Maar straks niet allemaal naast Jan op het ijs stappen, want dat lijkt me niet vertrouwd. ;-)




















Jan en Aafje bedankt voor de gezellige dag. :-)

Koude zonsopkomst

Woensdag 13 Januari 2010 om 11:20

Vanochtend om half negen gaf onze thermometer - 6,2 graden aan. Deze thermometer hangt achter het huis midden in de tuin, buiten het bereik van de oostenwind.
Het was helder weer en ik wilde wel weer eens de opkomende zon fotograferen. Ik kleedde mij warm aan inclusief thermo lange onderbroek. En dat bleek geen luxe, want met een straffe oostenwind was het op de vlakte erg koud. De harde oostenwind gaf een gevoelstemperatuur die ver onder -6,2 lag. Ik koerste richting Giethoorn en Blauwe Hand.


Het was stil in Giethoorn. Driemaal de "Driekleur" wapperde in de wind. Zal Giethoorn uitkijken naar bijvoorbeeld
de Hollands Venetië schaatstocht?


Met dit ijs gaat dat natuurlijk niet lukken.


Aan de golfjes in het wak is goed te zien hoe hard het waaide.


De wind waaide over de bevroren vlakte en ik stond precies in de wind. Het deerde mij niet, de zon die boven de horizon verscheen deed de kou vergeten...




Ik heb een keer eerder op de vroege ochtend aan de Belterwijde gestaan om te fotograferen.






Weer teruglopend naar de auto, zag ik in de verte het kunstwerk van Jan Wolkers. Tijdens warmer weer hebben we er al eens een fotoserie van gemaakt. Nu met het monument in de sneeuw besloot ik er ook nu een paar foto's van te maken. Het gaf toch weer een ander beeld.

Monument voor milieu en Toerisme.
De sculptuur bestaat uit groen glas met daarin rode cirkels. Het is geometrisch van vorm met rode cirkels erin; een beetje vliegervormig met van buiten vier rechtopstaande glasplaten. Het glas staat voor milieu, de cirkels voor het actieve toerisme. Onthuld op 8 september 1992. Plaats: Kruispunt De Blauwe Hand, aan de rand van Beulakerweide bij de uiterste noordoostpunt van de Belterwiede, een grote recreatieplas bij Wanneperveen nabij Giethoorn. In augustus 1995 wordt het kunstwerk door onbekenden van de sokkel gegooid en totaal vernield. Er werd een replica gemaakt.




Op de terugreis maakte ik nog een laatste stop in Giethoorn. De ochtendzon kleurde de rietpluimen rood.

Sneeuw op De Eese

Zondag 10 Januari 2010 om 10:07

Vanochtend op tijd had ik de paden sneeuwvrij gemaakt, onze eigen dieren en de vogels voorzien van eten en drinken. Er liggen hier wel sneeuwduinen. Mijn eega is net wel vertrokken met de auto. Hij heeft goede schoenen met profiel, warme kleding en een schep mee. Er wordt nog steeds gewaarschuwd.

Wat een verschil met precies een week geleden. Toen zag ik om één uur 's nachts vanuit mijn bed dat de wereld prachtig wit was. Er scheen een heldere maan en sterren op de sneeuw, het leek wel dag. Zachtjes sloop ik mijn bed uit, pakte mijn camera, ochtendjas en laarzen. Ik deed nog wat extra buitenverlichting aan en maakte een fotoserie. Van de camera stond de ISO op 800 en bij onderstaande foto was de sluitertijd 1/4. Ik fotografeerde vanuit de hand en dankzij de Image Stabilizer in de lens is de foto toch gelukt.


Vorige weer zondagmiddag ging ik gewapend met camera op pad. Mijn eerste stop was bij het 't Jodenveentje in De Pol.
(toen ik bij Google: "'t Jodenveentje" typte, stond mijn eigen weblog bovenaan in het rijtje en toen heb ik die maar gebruikt. ;-) )


Ik reed verder naar buurtschap Baars.






Ook als je twintig bent kun je nog best sleeën. Deze drie jongens gaan gewapend met een houten slee en Slee Gliders
naar De Woldberg.


Ik heb een wandeling gemaakt nabij de grafheuvels op De Eese.
(Tip: klik bij verticale foto's op F11 voor groter scherm).






Dit vond ik een prachtig gezicht. De zon schoof steeds een stukje verder en daardoor smolt de sneeuw van die rij bomen. Zo viel er sneeuw naar beneden waarin vervolgens de zon weerkaatste. Ik heb tijden staan te kijken naar dit schitterend schouwspel.

Blauwbekkend en roodgloeiend

Zaterdag 09 Januari 2010 om 13:08

Ik heb nooit geweten dat een mannetjes kalkoen in de winter zo kon blauwbekken





De vogels in onze tuin hebben voldoende voer. Een staartmees en pimpelmees eten gebroederlijk naast elkaar.


Wij zijn goed voorbereid op de kou. Gisteren werd er een big bag thuisbezorgd.


De inhoud: 500 kilo briketten, gemaakt van geperst hardhout. Mijn eega heeft de inhoud naar een big bag onder de veranda achter het huis getransporteerd.


Het brandt goed.


De roodgloeiende briketten geven veel warmte. Laat de kou maar komen...

Schaatspret

Vrijdag 08 Januari 2010 om 19:02

Op de ijsbaan in ons dorp is het op dit ogenblik goed toeven. De kwaliteit van het ijs is niet geweldig, maar de sfeer is erg goed. En dat heeft ook onze zoon ontdekt. Hij heeft schaatsen tot aan vandaag niet echt leuk gevonden, op noren kon hij zich niet goed redden. Echter sinds vandaag vindt hij het super. Gisteren heeft hij een paar ijshockeyschaatsen te leen van een jongen die met een gebroken been op de bank zit. Vanmiddag is hij naar de ijsbaan gegaan en hij kwam super enthousiast thuis. Hij schaatst nog niet zo snel als onze Sven, maar dat mag de pret niet drukken. Hij geniet met name van het samenhorigheidsgevoel en de gesprekken met andere jongens én meisjes. Ik heb hem net weer naar de ijsbaan gebracht. Schaatsen met verlichting aan, tof.

Hoewel wij de ijsvloer voor het huis hadden liggen, stapten ook wij vaak op de fiets om naar de ijsbaan in het dorp te gaan. Of het nu kwam door de kou...maar ons hart werd daar al snel verwarmd. Op de ijsbaan kregen we namelijk al een klein beetje "verkering". Verder dan een rondje hand in hand schaatsen kwamen we niet. Zelfs een kusje op de wang deden we nog niet en ik was toch al wel elf jaar. ;-)

Vanmiddag koos ik niet voor de Vikings maar voor de Canon. Een impressie van de schaatspret.



















Hoewel delen van Nederland vandaag gebukt gingen onder mist, was het bij ons de gehele dag prachtig weer. En aan het eind van de dag gaf dat als toetje ook nog eens een schitterende ondergaande zon.

Rietsnijden over het ijs

Vrijdag 08 Januari 2010 om 12:04

Rietland in De Weerribben wordt veelal omringd door water. Dat betekent dat sommige percelen met riet lastiger zijn om te snijden vanwege het water. Het is dan heel handig als er een ijsvloer ligt, dan kunnen ook die percelen heel gemakkelijk gemaaid worden. We hebben het jarenlang moeten stellen zonder een ijsvloer. Nu hebben we toch al voor het tweede jaar op rij natuurijs en daar wordt wat betreft het rietsnijden over ijs meteen gebruik van gemaakt.
En zo togen mijn fotomaatje en ik gistermiddag samen naar het rietland van mijn zwager.

De percelen die vorig jaar zijn afgeplagd zijn al gemaaid. Het voordeel van het afplaggen is dat zowel de kwantiteit alsmede de kwaliteit van het riet verbetert. Ook zit er in dat riet nauwelijks ruigte (afval) zodat ook het aantal arbeidsuren enorm wordt teruggebracht.


Mijn zwager maait het riet met een "Binder", zo wordt dat in de volksmond genoemd. Dit is een machine die het riet maait en ook tegelijkertijd bindt. Hieronder heb ik een foto geplaatst die ik vond in het archief van 2007. Voor mijn zwager op dat moment wat minder leuk, want deze machine had een storing. Om een klein bosje gemaaid riet wikkelt de machine een touw. Het bosje schuift dan onder de machine door en wordt neergevleid op de grond. De rietsnijder kan dan met zijn rietmaaier continu doormaaien.


De rietsnijder is blij met een ijsvloer, maar is absoluut niet blij met rijp en sneeuw. Vaak kunnen ze dan niet eens aan het werk in het rietland. Nu op dit moment ligt er aan de voet van de rietstengels nog heel veel sneeuw en juist daar moet de rietmaaier zijn. Vanwege de sneeuw is het niet verantwoordt het riet te snijden met "De binder", het technisch vernuft van deze machine is daar niet tegen bestand.
En daarom wordt de "oude" rietmaaier van stal gehaald.


Er moet nu gewerkt worden met twee personen. De één maait een klein stukje riet af en moet dan stoppen, de ander haalt het gemaaide riet van de rietmaaier af en legt dat aan de kant.




Jan maakt, op verzoek van mijn zwager, video opnames.


De rietteelt is een arbeidsintensief proces en zwaar werk.


Deze bossen riet die hier op het ijs liggen worden vervolgens naar de ribben gesleept.


Met behulp van een kammachine wordt de ruigte uit het riet gekamd.


Vervolgens wordt het riet bijeengebonden tot een dikke bos. Deze dikke bossen worden gestapeld tot een zwil, deze zijn te zien op de eerste foto. Na het rietmaaiseizoen worden deze dikke bossen vervoerd naar de schuur bij het huis. En daar worden ze opgebonden tot kleine bosjes met een omtrek van 46 centimeter. Omdat Jan gevraagd is het hele proces vast te leggen laat ik ook op deze plaats van tijd tot tijd er foto's van zien.

Een grijs blauwe wereld

Donderdag 07 Januari 2010 om 19:45

Vanochtend was ik al vroeg uit de veren. Nadat ik de kinderen op de verschillende scholen had afgeleverd reed ik naar Giethoorn. Er waren mistbanken en er was grondmist en verder was het helder. Vlak boven de horizon bevond zich een wolkenband, maar als de zon daarboven zou verschijnen dan zou ik klaarstaan met mijn camera...

Op de computer zag ik dat de combinatie mist, kou, rijp en sneeuw de foto's een blauwe zweem had gegeven. De camera stond ingesteld op automatische witbalans. Wat een verschil in kleur in vergelijking met de serie van zondag jongstleden


Deze herten hebben de kerst overleefd...
Ze lagen in de sneeuw vlak achter het bordje met daarop: "Hertenvlees te koop".


Rijp op de rietpluimen.


Deze eenden zwommen zo het beeld uit.


Naar de horizon.


En daar komt dan eindelijk de zon boven de wolkenband uit. De kleur op de foto is dan ook gelijk anders.




Vanmiddag was er een heerlijk zonnetje bij. Onverwachts diende zich nog een fotokuier aan, maar daarover later meer.

Grondmist en zon

Zondag 03 Januari 2010 om 19:36

Het was vannacht een prachtig gezicht, de ongerepte sneeuw in onze tuin onder een volle maan en de sterren. Ik deed nog wat extra buitenverlichting aan en zo stond ik iets na enen buiten te fotograferen. Die foto's zitten nog in het archief.

Vanochtend vlak na zonsopkomst kleurde de lucht schitterend rood. Ik had wel een camera bij me maar we konden vanwege de sneeuw nergens stoppen om daarvan foto's te maken. En door de ramen van de auto fotograferen lukte ook nog niet, die bevroren namelijk weer tijdens het rijden. De camera had ik vanochtend meegenomen omdat ik gezichten wilde fotograferen voor het "Gezichtenboek". Die missie is geslaagd, vanochtend kon ik 65 mensen portretteren.

Vanmiddag heb ik een wandeling gemaakt door de sneeuw op "De Eese", ook die foto's laat ik vandaag nog niet zien.

Rond half vier kwam er plotseling grondmist opzetten. De eerste foto maakte ik vanuit onze achtertuin. Ik moest onverwachts nog een bezoek afleggen in Giethoorn, om aldaar nog een portretfoto te maken. Onderweg naar Giethoorn maakte ik enkele foto's met grondmist en zon. Er zat zelfs nog een buizerd op een paaltje. Dichterbij kon ik deze niet halen met mijn lens.
Vandaag laat ik dus de laatst gemaakte serie van vandaag zien.












Op klompen

Zaterdag 02 Januari 2010 om 19:27

Ik weet niet hoe het bij jullie is gesteld, maar hier is het alweer echt wit geworden. En het sneeuwt ook nu nog flink door.



Onze zoon krijgt zo nog even uitstel voor het vegen, want door de sneeuw zie je immers het vuurwerkafval niet meer. ;-)


Ik ga altijd op klompen naar de dieren toe...


Vandaag was dit niet zo handig. In tegenstelling tot de vorige sneeuwperiode hadden we vandaag plaksneeuw.


Ik heb de klompen laten staan en ben op blote voeten teruggegaan.....althans in gedachten. ;-)


Prima weer om bij de houtkachel te zitten.


En als je dan door het raam kijkt, lijkt het net of de warmte uitstraalt naar buiten...

Nieuwjaarsdag

Vrijdag 01 Januari 2010 om 17:32

Vannacht was er in ons dorp prachtig siervuurwerk te bewonderen.


De buurjongen veegde na de "Honderdduizendknaller" de straat schoon.


Vandaag werd het laatste weggeknald door onze zoon. Gelukkig is nu het vuurwerk op en is alles goed afgelopen. De veiligheidsbril kon aan de wilgen worden gehangen.


De laatste oliebollen werden verorberd.


En er was ook nog ruimte voor chips.


Het prachtige kunstwerk van zijn grote broer, werd hier nog wat "verfijnd" door Joris.
Het wordt vast weer een creatief jaar.


En ook in het nieuwe jaar wordt er vast veel geknuffeld... :-)