Luizen melken
Zondag 27 Juni 2010 om 16:56Onze valeriaan wordt gebruikt als een rijk gevulde dis. Het begon met een paar luizen en nu een aantal dagen later ziet het zwart van de luizen.
Met hun "snavel" prikken ze door de plant en zuigen vele voedingsstoffen uit de plant en dat is na een aantal dagen dan ook goed te zien, de valeriaan hangt er verpieterd bij.
De luizen scheiden een suikerachtige stof af via het achterlijf. De mieren zijn erop verzot en houden de bladluizenkolonie als een boer zijn koeien. Zo duwen ze met hun mierenpootjes op het bladluizenachterlijf als ze wat suikerdrank willen. In ruil voor deze heerlijke vloeistof beschermen de mieren hun zoethouders tegen hun vijanden zoals het lieveheersbeestje.
De mieren lopen af en aan, de één naar boven en de ander weer naar beneden.
Vrijdag en vandaag heb ik de stoel een tijdje naast de valeriaan gezet en mijn macrolens gericht op de hardwerkende mieren.
Ik mag wel verklappen dat het daar vanmiddag in de volle zon wel erg heet was...
Door de lens zie je goed hoe het huishouden van de mieren in elkaar steekt. Aanvankelijk leek het of ze het niet altijd eens waren en met elkaar aan het ruziën waren. Het tegenovergesteld was het geval, ze communiceerden en wisselden volgens mij de vloeistof uit. En van tijd tot tijd liep er een mier helemaal de stengel af naar beneden naar hun nest.
Omdat die mieren constant in beweging zijn, koos ik voor een ISO van 800 en een sluitertijd van 1/200, om zo te proberen de bewegende beestje toch acceptabel te kunnen vastleggen.
Op deze foto kun je zien dat een mier aan het achterlijf van de luis likt. Rechts van de mier is een druppel te zien. Ik heb er lang over gedaan en honderden foto's geknipt voordat ik eindelijk een druppel op de foto had vastgelegd. Het werd me soms kriebelig voor de ogen. 
