Educatieve ochtend in De Weerribben (1)
Donderdag 03 September 2009 om 23:11In het kader van een project op de basisschool van onze zoon: "Groeien in het groen" hadden de kinderen van groep 7 en 8 op vrijdag een educatieve ochtend in De Weerribben. Deze ochtend werd verzorgd door Staatsbosbeheer en vond plaats nabij het bezoekerscentrum De Weerribben. Op de voorgrond ligt een stapel turf.
“Kinderen zijn de natuurbeheerders van de toekomst. Onderzoek echter leert dat kinderen van de natuur vervreemden. Zo blijkt dat meer dan zeventig procent van de kinderen nooit in een echt natuurgebied komen. Terwijl ook is aangetoond dat natuur een aanzienlijke bijdrage levert aan de lichamelijke en geestelijke gezondheid van kinderen. Daarom gaan de kinderen ook naar buiten met een boswachter om natuurervaringen op te doen. Dit draagt bij aan een groter bewustzijn van de relatie tussen mens en natuur via kennis, beleving en bezieling. Daarbij sluit het programma zoveel mogelijk aan bij voor de school relevante thema’s zoals biodiversiteit en voedselketen.” Zo staat er geschreven op deze website.
Op school kregen ze van tevoren les over de voedselketen en voedselpiramide
Op weg naar de eerste opdracht van de voedselpiramide kwamen we over een pad waarlangs enkele "Beestenflats" stonden opgesteld. Op het bord stond vermeld: "Kleine dieren en veel insecten kunnen in deze bouwwerken wonen. Vooral de kleine gaatjes en buisjes zijn geschikt voor de wilde bij. Spinnen, muizen en misschien een vogel kunnen ook hier een schuilplaats vinden of zelfs broeden".
De eerste opdracht, enkele vragen over de snoek.
Hier moesten de jongens een zwart/wit vlak in het water laten zakken. Dit vlak moesten ze net zover laten zakken dat het nog zichtbaar was voor hen. Door nadien de natte kraaltjes te tellen aan het touw konden ze meten hoe helder het water was en hoe ver een snoek zou kunnen kijken.
Een snoek heeft een blikveld van 80 centimeter. Hij wacht af in de beschutting tot er een prooidier in de buurt komt en schiet dan met een enorme vaart erop af.
De bordjes die horen bij een andere ontdekkingstocht zijn speciaal voor kleinere kinderen. Deze tocht hebben onze kinderen in het verleden wel gedaan samen met hun oma. Daar hebben ze het nu nog steeds over. 
Ik laat speciaal onderstaand bordje zien, omdat vanochtend een groepje kinderen een jonge ringslang zag.
De volgende opdracht was om een nest te bouwen net zoals een stekelbaarsje doet.
Over het stekelbaarsje staat het volgende geschreven: "Stekelbaarsjes zijn nestbouwende vissen. Als het voortplantingsseizoen nadert krijgt het mannetje fellere kleuren en krijgt hij een rood buikje. Hij neemt een territorium in bezit waar hij al zijn soortgenoten uit verjaagt. In het centrum van zijn gebied bouwt hij een nest van plantendelen, die hij met een kleverige afscheiding van zijn nieren aan elkaar plakt. Hangt het nest naar behoren in de waterplanten, dan probeert het mannetje een of meer wijfjes ertoe te bewegen om haar eitjes in zijn bouwsel af te zetten. Is dit gelukt dan volgt het mannetje haar op, om met zijn homvocht de eitjes - 2mm in doorsnee - te bevruchten. Tijdens de 5 - 12 dagen die de ontwikkeling in beslag nemen, bewaaiert het mannetje zijn broed door het nest heen. De baby-visjes zijn bij het verlaten van de eischaal 4 mm groot. Ze blijven onder bewaking van hun vader tot ze oud genoeg zijn om ook het nest te verlaten. In een jaar tijd groeien ze tot 2,5 - 5 cm".
Daar waar volwassenen de diertjes in het wild laten lopen, hebben kinderen altijd de neiging om ze op te pakken.
De Weerribben is ook een waterwingebied voor drinkwater. De eerste belangrijke stap in dat proces is het filteren van het water.
Bij de volgende opdracht moesten de kinderen zelf het water gaan filteren.
Morgen het tweede deel van deze prachtige ochtend.