IJsbaan
Vrijdag 09 Januari 2009 om 18:17Vandaag had mijn man zijn tweewekelijkse vrije dag. Vanmiddag besloten we om samen te gaan schaatsen. Wij houden van schaatsen op het ijs in de natuur. Vanmiddag gingen we echter schaatsen op de ijsbaan in ons dorp, omdat onze zoon daar ook zou zijn met zijn school. Misschien dat de kunsten van pa en ma op het ijs hem nog wat zouden stimuleren.
Wij hadden allebei in jaren niet geschaatst. Het was enorm wennen.
Mijn onderbenen verzuurden en verkrampten helemaal. Het was net of ik voor het eerst van mijn leven op schaatsen stond. Terwijl ik een aantal jaren geleden week in, week uit schaatste in Thialf.
Na verloop van tijd ging het toch steeds soepeler en beter.
Gelukkig waren wij veel vroeger op het ijs dan de school en konden we mooi even inschaatsen. We moesten tenslotte toch wel wat laten zien aan onze zoon.
Toen onze zoon aankwam, straalde hij enorm toen hij ons ontdekte op het ijs op schaatsen.
Hij deed zijn uiterste best en werd daarbij goed ondersteund door beurtelings zijn vader en moeder. En ik moet zeggen, hij deed het heel aardig.
En als je geen zin meer hebt aan schaatsen, bouw je gewoon een iglo op het ijs.
Thuis gekomen pakte ik een hete douche. Vanonder de douche zag ik de lucht achter ons huis prachtig rood kleuren. De roodgekleurde lucht trok me onder de douche vandaan.
Voor de zoveelste keer pakte ik die dag de camera en reed met de auto naar de zonsondergang. "Dat is een eind rijden", zei mijn eega nog.
Wees gerust, ik kleedde mij wel eerst warm aan.
Vanaf het fotograferen van de zonsondergang bracht ik een bezoek aan mijn moeder. Zij woont dichtbij De Weerribben.
Toen ik in de schemering haar tuin inliep, zag ik vijf waterhoentjes hoog in de boom zitten. Overdag komen ze bij haar in de tuin meeëten. En w.s. slapen ze vanwege de dichtgevroren wateren nu bij haar in de boom. Of doen ze dit altijd? Ik moest de flits wel gebruiken, anders zou je ze helemaal niet zien zitten in de boom. Ze schrokken van mij en de flits en verkasten naar een andere boom. De foto is niet erg duidelijk, maar wilde ik hier toch even tonen.
Bij mijn moeder is het ijs intussen ook betrouwbaar, dus gaan we morgen daar schaatsen. Wel zo gezellig. En dan zijn we ook nog eens zeker van een koek en zopie.