Giethoorn in rust
Donderdag 11 December 2014 om 18:34Vorige week zaterdag maakte ik een wandeling door een zonnig Giethoorn. Het seizoen is voorbij en Giethoorn is in rust. Hier en daar vind je nog een groepje toeristen, weggedoken in hun winterjassen, mutsen en sjaals. De jongelui in deze boot waren studenten uit o.a. Kroatië, Italië en Spanje. Niet dat ik dat aan de buitenkant kon zien hoor, ik heb het ze gewoon gevraagd.
De dorpsgracht lag er stil bij en de huizen werden strak weerspiegeld.
De museumboerderij 't Olde Maat Uus had zijn deuren gesloten.
En als er al een rimpeling was op het wateroppervlakte dan werd dat veroorzaakt door eenden. Ook Albert Mol had rust.
De bruggetjes waren leeg en er was geen filevaren in de dorpsgracht.
Het terras was leeg. De huisgemaakte erwtensoep werd binnen genuttigd, bij de warme kachel.
Welgeteld één rondvaartboot voer door de gracht met aan boord een handjevol toeristen.
De hortensia's en de Gunnera doen het prima in dit waterrijk gebied. Op de foto is de gunnera ingepakt voor de winter en de eventuele nachtvorst.
De bewoners kunnen weer ongestoord fietsen over de paden, zonder voortdurend te moeten bellen met hun fietsbel. De hond mag weer loslopen, niemand heeft last van deze mooie jongen.
Deze inwoner met zijn steekkar met oud papier struikelt niet meer over de toeristen, hooguit nog over een latje op de brug...
Bij ieder bruggetje én om de paar huizen ligt een zak strooizout klaar. Een strooiwagen kan er niet komen. Iedere inwoner wordt geacht, naar draagkracht, zijn eigen en andermans paadje schoon te houden.
Bij café de Fanfare werd het terras alleen in gebruik genomen door staande rokers. Binnen was het, zoals gebruikelijk, gezellig druk.
"Hé, daar hebben we de internationale studenten weer", ze hebben hun bootje verruild voor fietsen.
Giethoorn is in rust, totdat er een ijsvloer ligt. Want als er geschaatst kan worden dan gaat Giethoorn weer bruisen.
Ik was overigens met een bepaald doel in Giethoorn, maar daarover de volgende keer meer.