Grutto
Woensdag 23 April 2014 om 23:01Nadat ik de gele kwikstaart en blauwborst had vastgelegd, voelde ik mij helemaal gelukkig. Ik besloot via een andere route terug naar huis te rijden en koos voor een landweggetje richting Sint Jansklooster. Ik bleef echter nog langzaam rijden en onderwijl speurde ik de weilanden af. Daarbij had ik de autoramen aan beide kanten naar beneden gedaan. Op die manier kon ik de vogelgeluiden beter horen, de buitenlucht voelen en ruiken. Deze manier van rijden herinnerde mij aan de tijd dat ik nog op de motor reed.
Het speuren was niet voor niets, ik zag in het weiland een grutto rondscharrrelen.
Nadat ik deze grutto had vastgelegd dacht ik dat nu wel alle cadeautjes waren uitgepakt. Maar niets was minder waar.... aan de rechterkant van de weg zat een grutto op een paal, de ultieme positie van een grutto voor een fotograaf.
Nadat de grutto mij even had geobserveerd ging hij weer verder met het bijwerken van het verenkleed. En ik mocht dat allemaal vastleggen.
Na deze fotosessie koerste ik echt richting huis. Vanaf het landweggetje met de grutto kwam ik, zonder dat ik het van tevoren wist, uit op de Leeuwte. Dat was de weg die onze kinderen en ik meerdere malen met mijn moeder fietsten op de duofiets. Op zulke onverwachte momenten komt het gemis even zo hard binnen. Op die vroege ochtend op tweede paasdag heb ik de tranen toegelaten...