« Samen in Earnewâld | Home | In de werkplaats »

Wind

Woensdag j.l. was er Biddag voor gewas en arbeid. Vroeger zaten de kerken tijdens zo'n dienst vol met biddende handen, tegenwoordig zitten er nog maar een handjevol mensen.

In de dienst was er aandacht voor woorden uit het boek Prediker:

3 Welk voordeel heeft de mens van alles wat hij heeft verworven,
al zijn moeizaam gezwoeg onder de zon?
4 Generaties gaan, generaties komen,
maar de aarde blijft altijd bestaan.

5 De zon komt op, de zon gaat onder,
en altijd snelt ze naar de plaats waar ze weer op zal gaan.
6 De wind waait naar het zuiden,
dan draait hij naar het noorden.
Hij draait en waait en draait,
en al draaiend waait de wind weer terug.

7 Alle rivieren stromen naar de zee,
toch raakt de zee niet vol.
De rivieren keren om,
ze gaan weer naar de plaats van waar ze komen,
en beginnen weer opnieuw te stromen.

Alles is ijdelheid en najagen van wind, staat er geschreven in Prediker.

Als tekst voor de preek koos de dominee voor de woorden uit het boek Matteüs.
19 Verzamel voor jezelf geen schatten op aarde: mot en roest vreten ze weg en dieven breken in om ze te stelen. 20 Verzamel schatten in de hemel, daar vreten mot noch roest ze weg, daar breken geen dieven in om ze te stelen. 21 Waar je schat is, daar zal ook je hart zijn...

Wat heb je aan alle schatten op aarde die je in je leven verzamelt, als je niet meer gezond bent en geliefden je ontvallen?
Wat voor geloof je ook hebt en ook als je niet gelooft in een leven na de dood, voor iedereen geldt dat je aan het eind van je leven geen aardse schatten kunt meenemen.

Vroeger betekende Biddag voor ons een vrije dag van werk en school. Het was op Biddag, 44 jaar geleden, dat het zoontje van mijn ouders, onze "grote" broer verongelukte tijdens het spelen in het zand. Van het ene op het andere moment was ons leven veranderd, de weg werd plotseling moeilijk begaanbaar.