Nadine : Ook wij waren afgelopen w… Ahmed ALOZADE: Your have a nice blog, co… Bert: De url nog even hier: htt… Bert: Beter laat dan niet zulle… picpholio: Heel mooi in beeld gebrac… Jan Mateboer: Wat een geweldig fotoblog… klaproos: oh oh Jetske, dat word… marjolein vh pl/m…: Ja hoor, ga meteen zo kij… Joke: Ja ik kwam ze ook tegen. … Joke: Goed gelukt Jetske, vroeg…
Vorige week ging ik samen met mijn Friese fotomaatje een fotokuier doen in de Jan Durkspolder. Jan vertelde mij dat hij een dag eerder een rietzanger en een foeragerende lepelaar had vastgelegd. 'Misschien hebben we deze keer weer geluk', zo waren de woorden van Jan. En of we geluk hadden. Nadat we uit de auto waren gestapt hoorden we de prachtige zang van de rietzanger. Jan wist in welk boompje hij zat. De rietzanger zat aan de andere kant van de weg en de sloot. Aanvankelijk zat hij verscholen achter de bladeren, maar na korte tijd zocht het vogeltje een fotogeniek plekje uit.
Het was daar volop genieten. Ik was dan ook heel blij dat Jan mij daar mee naartoe had genomen.
Het beste beeld van deze uitbundige zanger krijg je toch door een filmpje. Jan heeft op zijn weblog ook de rietzanger geplaatst. Het moment waarop de rietzanger zingt en meteen een vliegje tussendoor nuttigt hebben we allebei op film staan.
We zijn er een weekje tussenuit geweest. Ik dacht dat de jongen van de koolmezen tijdens onze vakantie wel zouden zijn uitgevlogen, maar dat was niet het geval. Ook na onze terugkomst vlogen de ouden af een aan. In het nestkastje was het een gekwetter van jewelste.
Vanochtend stond ik voor het badkamerraam mijn tanden te poetsen en toen zag ik een jong in de opening van het nestkastje. Ik liet het 'maken van mijn toilet' voor wat het was en ging met de camera naar buiten.
Ik had mijn Nikon gepakt, want met die camera kon ik van afstand de verrichtingen vastleggen zonder ze te verstoren. In de tientallen jaren dat er mezen broeden in onze tuin heb ik het uitvliegen nog nooit zelf gezien en kunnen vastleggen. Vanochtend kreeg ik dan eindelijk de kans.
Vanuit het nestkastje vlogen ze pakweg 6 meter om vervolgens te landen op een tak in de appelboom of in de magnolia.
Het was een feest om die koppies één voor één voor het gat zien te verschijnen.
Dit jong was niet zo handig, het was vanaf de tak naar een teil op de grond gevlogen. Het landen was niet zo moeilijk, maar het weer opstijgen was wel een dingetje.
Er zaten druktemakers en snelle jongens tussen, maar er waren ook twijfelaars.
Dit jong zat geruime tijd op dezelfde plek. Eén van de ouder kwam even langs om dit jong te voeren. Althans dat was de bedoeling. Op het filmpje aan het eind van dit logje is dit mooi te zien.
Het was prachtig om te horen hoe de ouden hun jongen aanspoorden om uit te vliegen.
Een poetsbeurt is geen luxe na al die weken met zovelen in een klein kastje te hebben gebivakkeerd.
Totaal zijn er 6 jongen uitgevlogen. Vanavond hebben we het kastje geïnspecteerd. Het nestkastje was helemaal leeg.
Uiteraard heb ik er ook enkele filmjes van gemaakt die ik heb samengevoegd tot één film. Een film geeft een beter beeld hoe het uitvliegen in z'n werk gaat.
Met veel lawaai kwamen ze aangevlogen en streken ze neer op het dak van de buren.
Nadat ze de veren hadden losgeschud begonnen ze aan hun stretchoefeningen...
>
Het gaat slecht met de scholekster in Nederland, het broedsucces aan de kust en in weilanden is zo laag dat de populatie sterk afneemt. In de afgelopen decennia is het aantal broedgevallen van scholeksters meer dan gehalveerd. Meer informatie staat op
deze site. Ieder jaar zit een paartje scholeksters bij onze achterburen. Deze mensen hebben meerdere weilanden en houden drie pony's als hobby. Ze bewerken het land zoals men het vroeger deed. Het groen op het enorme perceel naast hen is onlangs doodgespoten. Het is te hopen dat het paartje scholeksters aan de goede kant van de afrastering hun nestje hebben gemaakt. Een tijdje geleden was ik bij hen op visite. Het viel ons op dat er vele kraaien en eksters in de weilanden zaten. Ook dat komt de voortplanting van de weidevogels niet ten goede.
De vogelkijkhut, De Twitterhut is voornamelijk bekend om de oeverzwaluwwand die daar is opgesteld. Deze wand is van begin af aan een succes gebleken. Ook dit jaar wordt er weer volop gebouwd door oeverzwaluwen aan een nestje.
E
Alles vliegt kris kras door elkaar heen, het is een wonder dat ze niet met elkaar in botsing komen.
Mijn Nikon kon de snelle oeverzwaluwen soms niet bijhouden.
Mijn vaste volgers weten dat ik de oeverzwaluwen wel vaker hebt vastgelegd. Wat me nog niet eerder is gelukt is het vastleggen van een stilzittende oeverzwaluw. Dit keer had ik geluk. Een oeverzwaluw zocht een plekje op een rietstengel rechts van de wand.
De zwaluw ging druk aan de poetsen.
Het was nog wel lastig om het kleine ding vast te leggen, de wind zwiepte de rietstengel op en neer.
En toen was er een kleine toegift, er kwam nog een tweede zwaluw op een rietstengel zitten.
Voor een beter beeld heb ik een kort filmpje gemaakt. Ook de zwaluw op de rietstengel heb ik gefilmd. Op het filmpje kun je goed zien hoe de rietstengel met de zwaluw danst in de wind.
Toen ik de grutto's vastlegde nabij de Twitterhut zag ik verderop naar het oosten andere steltlopers foerageren. De groep kwam steeds verder naar voren om hun kostje bij elkaar te scharrelen. Ik richtte mijn camera op de voor mij onbekende vogels. Pas thuis op de computer zag ik dat het het kemphanen waren. Helaas waren de mannetje nog niet gehuld in voorjaarstooi.
Op deze site staat het volgende geschreven: 'Deze spectaculaire, zeldzame weidevogel broedt in schrale, vochtige, bloemrijke graslanden, vrijwel uitsluitend in reservaten. Kemphanen zijn bekend door de fraaie voorjaarstooi van de mannetjes, die op de toernooiveldjes schijngevechten houden om de gunst van de vrouwtjes. Na de paring draaien de vrouwtjes op voor de zorg om het broedsel.'
Kemphanen zijn in ons land vooral nog te zien in de trektijd, maar ook wel in de winter.
Ook hier laat geeft een filmpje een beter beeld van de foeragerende kemphanen.