Nadine : Ook wij waren afgelopen w… Ahmed ALOZADE: Your have a nice blog, co… Bert: De url nog even hier: htt… Bert: Beter laat dan niet zulle… picpholio: Heel mooi in beeld gebrac… Jan Mateboer: Wat een geweldig fotoblog… klaproos: oh oh Jetske, dat word… marjolein vh pl/m…: Ja hoor, ga meteen zo kij… Joke: Ja ik kwam ze ook tegen. … Joke: Goed gelukt Jetske, vroeg…
In mijn vorig logje schreef over de grote groep foeragerende grutto's bij de Twitterhut. Zie hier. Toen ik daar goed en wel stond te fotograferen ontstond er onrust op het water. De eenden gingen als eerste op de vleugels. De gealarmeerde grutto's onderbraken het foerageren en tilden hun kop uit het water.
Vervolgens ging de hele groep grutto's op de vleugels. In het vorig logje schreef ik dat het ongeveer 80 grutto's waren. Op een foto in deze serie telde ik er wel meer dan 100.
Met de Canon 50D met Canon zoomobjectief 70 - 200 volgde ik de vlucht grutto's. Ongeveer iedere seconde maakte ik een foto.
Mooi om te zien hoe de kleur van de grutto's wijzigt naarmate ze een andere richting op vliegen.
Ze maakten een ruime bocht om de plek waar ze zaten te foerageren.
Het leek erop dat ze weer neerstreken op het water...
...maar ze bedachten zich, ze kozen wederom het luchtruim.
Op dat moment heb ik niet gezien waardoor die onrust werd veroorzaakt. Achteraf denk ik dat het wel eens een zeearend kon zijn geweest. Of een andere roofvogel. Op de foto heb ik een mogelijke kandidaat gemarkeerd.
Na een tweede rond daalde de vlucht...
...en streek weer neer op het water.
Op de foto's komt het effect wellicht niet zo over, in het echt was het prachtig om mee te maken.
Gisteren ging ik halverwege de middag naar de vogelkijkhut, genaamd de Twitterhut. Zie google Maps. Ik ging kijken hoe het was gesteld met de oeverzwaluwen was. Oeverzwaluwen heb ik niet gezien, maar er was wel een andere verrassing.
In het ondiepe water achter de oeverzwaluwwand foerageerde namelijk een grote groep grutto's. Ik heb me door een amateur vogelaar laten vertellen dat dit doortrekkers zijn die hier even zijn neergestreken om op krachten te komen.
Gelukkig was het rustig bij de vogelkijkhut en heb ik mij in alle rust kunnen concentreren op de grutto's.
Ik heb daar al met al anderhalf uur gezeten. Behalve de grutto's had ik nog een mooie bijvangst, maar daarover later meer.
En of ik het koud heb gehad? Nee hoor, daar kon ik me voor afsluiten. Heel handig.
Het beste beeld krijg je door een filmpje. Halverwege het filmpje zie je op de achtergrond ook nog baltsende bergeenden.
Ten westen van de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder was een fuut aan het foerageren. Aanvankelijk zat de fuut te ver weg om er mooie foto's van te maken. Ik had geluk, want de fuut kwam al duikend en zwemmend steeds dichterbij de vogelkijkhut.
De fuut zwom even later ten zuiden van de vogelkijkhut en zo zwom de fuut tussen de schitteringen op het water.
Nadat we de Friese paarden met veulens hadden vastgelegd reden we door naar de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder. Vlak nadat we de auto hadden geparkeerd kwam over het pad twee Friese paarden met amazones aangelopen. Het pad loopt naar een gaswinning en is dus een doodlopend pad. Zie Google Maps. De dames kenden de omgeving klaarblijkelijk niet. Ze vroegen aan Jan waar het andere pad naartoe leidde. Dat pad heet: 'Geau'.
Ze besloten dat pad te nemen. De amazone besteeg het prachtige paard.
De dames hadden als doel om het pad te volgen, maar het voorste paard had andere ideeën. Al snel begon het paard te bokken...
...en even later stond het paard met de neus onze kant op.
Jan en ik hadden inmiddels al een aantal stappen achteruit gedaan. We hebben beiden nogal ontzag voor grote paarden.
Na de correctie van de amazone stonden beide paarden weer met de neuzen dezelfde kant en draafden ze er vandoor.
Althans dat dachten we. Wederom draaide het voorste paard zich om in de verkeerde richting.
De pittige amazone liet wel voelen wie hier de baas was. Ze manouvreerde het paard weer naar de juiste richting.
Op haar verzoek gaf ik haar een klein takje van de knotwilg. Een klein tikje was voldoende om het paard eindelijk op het juiste pad te krijgen.
Toen de dames uit zicht verdwenen vervolgden wij onze weg naar de vogelkijkhut.
Op Twitter zag ik een berichtje voorbij komen over de grutto's in de Ryptsjerksterpolder. Dit prachtige gebied ken ik door meerdere fotokuiers samen met mijn fotomaatje, Jan. Volgens het berichtje op Twitter foerageren daar op dit moment 2300 grutto's. Dat wilde ik wel eens met eigen ogen zien. Ik appte met Jan of hij met mij mee wilde. Jan moest helaas verstek laten gaan vanwege de heftige pijn veroorzaakt door de ACNES. En zo reed ik alleen naar het hoge noorden.
Ik parkeerde mijn auto achter vogelkijkhut, 't Set. Zie Google Maps.
De hut liep ik voorbij en wandelde eerst naar de Koaiboutfeart.
Terwijl ik daar stond streek een grote groep meeuwen neer op het water.
Het samenspel van zon en wolken gaven het landschap een mooi aanzien. Het was daar volop genieten. De grutto's had ik echter nog niet ontdekt.
Over de feart ligt een brug. Deze brug wordt gebruikt om materieel te vervoeren naar de overkant. Staand op deze brug heb ik een tijdje staan fotograferen. Dankzij de sterke zoomfunctie van de Nikon kreeg ik de grutto's in het vizier.
Vanaf de brug had ik ook een mooi uitzicht over de Koaiboutfeart.
De Ryptsjerksterpolder is evenals de Binnemiedepolder en de Weeshúspolder een velige haven voor weidevogels. De grutto, tureluur en veldleeuwerik houden van het kruidenrijke grasland, met reliëf en een hoog waterpeil. Je kunt meer lezen over dit gebied op deze site van It Fryske Gea. Op onderstaande foto kijken we naar de kolonie meeuwen.
Langs de Koaiboutfeart staan meerdere broedmanden voor eenden opgesteld.
Vlakbij de vogelkijkhut staat het bedrijfgebouw van It Fryske Gea. In overleg met een medewerker mocht ik de groep grutto's fotograferen vanaf hun achterterrein. Vanaf die plek had ik namelijk mooier zicht op de grutto's.
Nadat ik voldoende foto's had gemaakt van de grutto's wandelde ik terug naar de hut. In de hut hangt een mooi informatiepaneel. Op het kaartje las ik dat er meerdere wandelroutes zijn.
Een wandeling heb ik niet gemaakt. Er kwam een dreigende lucht aan en daarom leek het mij verstandig om in de buurt van de auto te blijven.
Het bedrijfsgebouw van It Fryske Gea staat daar op een prachtige plek. Het voorhuis van dit gebouw wordt verhuurd aan een particulier. Je zult maar zo eerste rangs wonen. Geweldig!
