Home

Laatste logjes

Een nieuw weblog
Pantserjuffer met dauwdru…
Wespspin met prooi
Pareltjes ophangen
D-Day, Pointe du Hoc
Calvados in Normandië
De hommel, een kanjer in …

Laatste reacties

Ahmed ALOZADE: Your have a nice blog, co…
Bert: De url nog even hier: htt…
Bert: Beter laat dan niet zulle…
picpholio: Heel mooi in beeld gebrac…
Jan Mateboer: Wat een geweldig fotoblog…
klaproos: oh oh Jetske, dat word…
marjolein vh pl/m…: Ja hoor, ga meteen zo kij…
Joke: Ja ik kwam ze ook tegen. …
Joke: Goed gelukt Jetske, vroeg…
Joke: Zeker Jetske, ga direct g…

Categorieën

Bloemen, planten en bomen
Dieren
Diversen
Druppels
Gezin en familie
Het weer
Insecten
Koken en eten
Landschap en natuur
Macro-opnames
Onze tuin
Portret
Steden en dorpen
Vakantie
Vogels
Vroeger

Archieven

Aug 2019
Jul 2019
Jun 2019
Mei 2019
Apr 2019
Mrt 2019
Feb 2019
Jan 2019
Dec 2018
Nov 2018
Okt 2018
Sep 2018
Aug 2018
Jul 2018
Jun 2018
Mei 2018
Apr 2018
Mrt 2018
Feb 2018
Jan 2018
Dec 2017
Nov 2017
Okt 2017
Sep 2017
Aug 2017
Jul 2017
Jun 2017
Mei 2017
Apr 2017
Mrt 2017
Feb 2017
Jan 2017
Dec 2016
Nov 2016
Okt 2016
Sep 2016
Aug 2016
Jul 2016
Jun 2016
Mei 2016
Apr 2016
Mrt 2016
Feb 2016
Jan 2016
Dec 2015
Nov 2015
Okt 2015
Sep 2015
Aug 2015
Jul 2015
Jun 2015
Mei 2015
Apr 2015
Mrt 2015
Feb 2015
Jan 2015
Dec 2014
Nov 2014
Okt 2014
Sep 2014
Aug 2014
Jul 2014
Jun 2014
Mei 2014
Apr 2014
Mrt 2014
Feb 2014
Jan 2014
Dec 2013
Nov 2013
Okt 2013
Sep 2013
Aug 2013
Jul 2013
Jun 2013
Mei 2013
Apr 2013
Mrt 2013
Feb 2013
Jan 2013
Dec 2012
Nov 2012
Okt 2012
Sep 2012
Aug 2012
Jul 2012
Jun 2012
Mei 2012
Apr 2012
Mrt 2012
Feb 2012
Jan 2012
Dec 2011
Nov 2011
Okt 2011
Sep 2011
Aug 2011
Jul 2011
Jun 2011
Mei 2011
Apr 2011
Mrt 2011
Feb 2011
Jan 2011
Dec 2010
Nov 2010
Okt 2010
Sep 2010
Aug 2010
Jul 2010
Jun 2010
Mei 2010
Apr 2010
Mrt 2010
Feb 2010
Jan 2010
Dec 2009
Nov 2009
Okt 2009
Sep 2009
Aug 2009
Jul 2009
Jun 2009
Mei 2009
Apr 2009
Mrt 2009
Feb 2009
Jan 2009
Dec 2008
Nov 2008
Okt 2008
Sep 2008
Aug 2008

Jetske Fotografie


Klik op de foto voor meer informatie.

Mailen?

Klik hier om een mail te versturen.

Rss etc.

Powered by Pivot - 1.40.6: 'Dreadwind' 
XML: RSS Feed 
XML: Atom Feed 

Naar Normandië

Donderdag 11 Juli 2019 om 13:22

Na de overnachting in Ieper in België reden we verder. Ons uiteindelijke doel van deze reis was Normandië. In Normandië wilden we een bezoek brengen aan de bezienswaardigheden die herinneren aan D-Day.

De reis door Frankrijk verliep grotendeels over tolwegen en voorspoedig. De toegang tot Normandië wordt gevormd door een enorme brug over de Seine. Pont de Normandie of Bridges of Normandy. Vanuit de auto heb ik met de telefoon enkele foto's gemaakt door een vieze autoruit. Die foto's kwamen niet door de ballotage, vandaar dat ik een foto en linkjes van internet heb geplaatst. Onderstaande foto komt van deze site. Als je de brug oprijdt dan heb je het beeld wat is vastgelegd op deze foto. Als je de brug oprijdt krijgt je een indrukwekkend gevoel.



In Normandië verbleven we in een authentieke Chambres d’Hôtes, ongeveer 12 km ten zuiden van Carentan.



Het was een prachtig onderkomen met een hele vriendelijke gastvrouw en gastheer. Ook de vogels voelden zich daar thuis. De boerenzwaluwen mochten hun nestje bouwen op de buitenlamp.





De groenling zong ons 's ochtends wakker...



...en de roodborsttapuit zong ons 's avonds weer in slaap.



De temperatuur was dag in, dag uit zo rond de 23 graden. Dat was perfect voor het maken van uitstapjes.



Tijdens één van de uitstapjes hadden we een speeddate met een patrijs. Deze foto is gemaakt vanuit de auto en daardoor is de kwaliteit niet je van het. Toch mag deze patrijs hier een plekje krijgen.



We hebben genoten van het landschap, de vriendelijke bevolking en de leuke dorpjes.





De komende tijd zal ik aandacht besteden aan de diverse bezienswaardigheden die ons herinnerd aan de gedenkwaardige dag op 6 juni 1944. Als ik een actueel onderwerp heb dan plaats ik die tussendoor.

Ieper

Zondag 07 Juli 2019 om 13:44

Vorige week brachten we een bezoek aan de Belgische stad Ieper. We verbleven in een B & B op korte loopafstand van het centrum. Ieper speelde een belangrijke rol tijdens de Eerste Wereldoorlog. Tijdens de volledige duur van de Eerste Wereldoorlog was de stad aan drie zijden omringd door Duitse troepen, door de Britse verdedigers werd deze boog in het front de Ypres Salient genoemd.



De Duitsers slaagden er niet in de stad te veroveren. Ondanks vier groots opgezette veldslagen die aan 500.000 soldaten het leven kostten bleef Ieper uit handen van de Duitsers.

De Eerste Slag om Ieper begon op 21 oktober 1914. Het 26e Duitse reservekorps stond tegenover Franse en Britse troepen. Om zes uur vielen de Duitsers aan, maar ze verloren al gauw de strijd. De Duitse soldaten probeerden het later nog twee maal, maar zonder succes. Op 22 november 1914 besloot het Duitse Oppercommando het offensief te staken.

De Tweede Slag om Ieper begon op 14 april 1915 rond Hill 60. Het waren opnieuw de Duitsers die het opnamen tegen de Fransen en Britten. Deze slag staat vooral bekend omdat er voor het eerst chloorgas werd gebruikt nabij Ieper. De Duitsers maakten gebruik van gifgas op 22 april 1915. Later is door de Duitsers ook mosterdgas gebruikt. Het kreeg zo de benaming yperiet omdat het hier voor het eerst op grote schaal werd ingezet.

De Derde Slag om Ieper begon op 31 juli 1917. De Britse veldmaarschalk Douglas Haig wilde uitbreken en de Duitsers de genadestoot toebrengen. De slag zelf werd gestreden tot 10 november 1917. Men noemt deze slag ook wel de Slag om Passendale, naar het dorp nabij Zonnebeke. Dit dorp werd geheel verwoest.

De Vierde Slag om Ieper begon op 18 maart 1918. Na deze laatste slag was de stad Ieper geheel verwoest. Op 28 september 1918 verlieten de Duitsers Langemark. Ruim zes weken later, op 11 november 1918 om elf uur in de ochtend was de oorlog officieel afgelopen.

Na de oorlog gingen - vooral bij de Britten - stemmen op om de stad niet weer op te bouwen maar zo te laten liggen, als macaber gedenkteken. Churchill zei hierover: 'Ik zou alle ruïnes van Ieper willen behouden: er bestaat in de hele wereld geen heiliger plaats voor het Britse vol.' Toch werd de stad weer teruggebracht in de vooroorlogse staat, grotendeels met geld van de Duitse herstelbetalingen. De wederopbouw, onder leiding van architect Jules Coomans duurde meer dan veertig jaar. Ieper speelt een belangrijke rol bij herdenkingen van de Eerste Wereldoorlog en wordt - met name door Britten - ook wel gezien als middelpunt van herdenkingen van deze oorlog. De velden rond de stad zijn bezaaid met meer dan 170 goed onderhouden begraafplaatsen.



Na een wandeling dwars door het centrum kwamen we aan bij de Menenpoort. De Menenpoort overspant de Menenstraat. De huidige poort stamt uit 1927 en is gebouwd door de Britten. Het is een groot herdenkingsmonument voor de ruim vijftigduizend Britse soldaten die tijdens de Eerste Wereldoorlog verdwenen zijn. Ze zijn zo goed als zeker omgekomen tijdens de oorlog, maar ze zijn niet meer teruggevonden of geïdentificeerd.



De namen van deze soldaten zijn terug te vinden op de vele panelen in het monument. Nog steeds worden tijdens graafwerkzaamheden in de omgeving resten van soldaten gevonden. Zodra deze worden geïdentificeerd als die van een vermiste Brit, worden ze tijdens een officiële ceremonie herbegraven. Daarna wordt zijn naam verwijderd van de gedenktekens van de onbekenden. Onder de Menenpoort wordt nog steeds iedere dag om 20 uur de Last Post gespeeld ter nagedachtenis aan de gesneuvelde soldaten. Dat was ook de reden van ons bezoek, we wilden dat graag een keer meemaken.



Omdat we nog niet hadden gegeten streken we eerst neer op het terras met uitzicht op de Menenpoort. Dagelijks komen er bussen vol met Engelse toeristen een bezoek brengen aan de Menenpoort. Om ons heen zaten dan ook allemaal Engelsen. Bier was hun favoriete drank.



Na het eten maakten we een rondgang door de poort.



We raakten onder de indruk van zoveel namen van vermiste soldaten.





Dagelijks worden er nieuwe kransen gelegd.





Onder de bezoekers waren veel schoolkinderen.



Bijzonder dat na zoveel jaar dit nog zo leeft onder de Engelse bevolking.







Rond kwart over zeven stelden de eerste mensen zich op om goed zicht te hebben op de ceremonie. Het was nog wel drie kwartier geduld hebben, maar ik had wel een plekje vooraan.



Wordt vervolgd.

Oeverzwaluwen zijn druk aan het bouwen met hun nest

Zondag 21 April 2019 om 22:48

De vogelkijkhut, De Twitterhut is voornamelijk bekend om de oeverzwaluwwand die daar is opgesteld. Deze wand is van begin af aan een succes gebleken. Ook dit jaar wordt er weer volop gebouwd door oeverzwaluwen aan een nestje.


E


Alles vliegt kris kras door elkaar heen, het is een wonder dat ze niet met elkaar in botsing komen.



Mijn Nikon kon de snelle oeverzwaluwen soms niet bijhouden.



Mijn vaste volgers weten dat ik de oeverzwaluwen wel vaker hebt vastgelegd. Wat me nog niet eerder is gelukt is het vastleggen van een stilzittende oeverzwaluw. Dit keer had ik geluk. Een oeverzwaluw zocht een plekje op een rietstengel rechts van de wand.



De zwaluw ging druk aan de poetsen.



Het was nog wel lastig om het kleine ding vast te leggen, de wind zwiepte de rietstengel op en neer.



En toen was er een kleine toegift, er kwam nog een tweede zwaluw op een rietstengel zitten.



Voor een beter beeld heb ik een kort filmpje gemaakt. Ook de zwaluw op de rietstengel heb ik gefilmd. Op het filmpje kun je goed zien hoe de rietstengel met de zwaluw danst in de wind.


Naar het rietland in buurtschap Nederland

Dinsdag 16 April 2019 om 16:23

Noot: Onderstaand logje had ik al klaargemaakt, maar nog niet gepubliceerd. Vandaag heb ik dit logje online gezet. Daarbij meld ik dat ik geveld ben door een virus. Wellicht vatbaarder geworden voor virussen door een spannende en intensieve week. Een week met hoogtepunten en minder leuke ervaringen. Ook deze dagen had ik weer van alles gepland, maar ik heb alle afspraken afgezegd. Ik moet nu even pas op de plaats maken. Jullie zien mij vanzelf wel weer verschijnen.


Vorige week ben ik met Jan naar het rietland onder de rook van het gehucht Nederland geweest. Het rietland wordt gepacht door Klaas Jan, een tantezegger. Jan heeft op zijn weblog meerdere series eraan gewijd. Ik besloot om de serie in het rietland in te leiden met een aantal foto's van de weg er naartoe. En daarom ben ik zondag j.l. opnieuw naar het gehucht Nederland gereden.



Nederland ligt in Nationaal Park De Weerrribben. Wie Weerribben zegt, zegt Weerribbenriet. Het gehucht Nederland wordt omringd door rietland. Het meeste riet is inmiddels gesneden. Het is belangrijk dat de rietsnijders klaar zijn voordat het broedseizoen begint. Zie ook deze site.



Vanaf de brug heb je mooi uitzicht op de Roomsloot. Als er ijs ligt dan is dit een geliefde plek om te starten met een schaatstocht door de Weerribben. In de zomer wordt het water bevaren door voornamelijk fluisterboten en kano's.



Tussen de dorpjes Nederland en Kalenberg loopt een fietspad. Ik weet nog goed dat dit pad is aangelegd, maar ik kan nergens terugvinden in welk jaar dat is geweest.





Zondag heb ik daar in alle rust een heerlijke wandeling gemaakt. Vanwege de straffe oostenwind waren er niet veel mensen op de been.



Als je het pad oploopt dan kom je na een paar honderd meter een bankje tegen. Het is tevens een plekje die een mooi doorkijkje geeft op de Hamsgracht. Aan de horizon ligt Blankenham. Op Google Maps zag ik dat het Kooibomenpad, Waterkeringpad wordt genoemd.


Aan de Waddenzee bij Wierum

Dinsdag 02 April 2019 om 20:42

Vanuit Paesens-Moddergat reden Jan en ik naar het dorpje Wierum. Ook hier staat een monument ter nagedachtenis aan een scheepsramp. Deze ramp was 10 jaar later dan de ramp bij Paesens-Moddergat en wel op 1 december 1893.

Op de plaquette staat het volgende geschreven...
17 schepen
kozen zee
slechts 4
keerden weer
22 vissers
vonden hun
graf in de
golven



Jan heeft het op zijn weblog treffend beschreven.



Ook bij deze ramp kwamen meerdere mannen uit één gezin of familie om, zo concludeerde ik bij het lezen van de namen. Vreselijk voor de vrouwen en kinderen die achterbleven. Opvallend vond ik de hoge leeftijd achter twee namen.



Jan vertelde dat het een jas scheelt tussen het noorden en zuiden van Fryslân. Op de dag dat wij aan de Waddenzee stonden was het weer zo mooi dat in ieder geval toen de jas uit kon. Waren we op dat moment in het zuiden van Fryslân of in de Kop van Overijssel dan had het vest ook uit gekund. :-).



Terwijl Jan bovenaan de dijk bleef fotograferen, omdat zijn benen aan kracht hadden verloren, daalde ik af naar de vloedlijn.





Vanaf de dijk heb je prachtig zicht op de Mariakerk.


Volgende 5