Home

Laatste logjes

Een nieuw weblog
Pantserjuffer met dauwdru…
Wespspin met prooi
Pareltjes ophangen
D-Day, Pointe du Hoc
Calvados in Normandië
De hommel, een kanjer in …

Laatste reacties

aargh: We konden best even zonde…
aargh: Het was ook zeker een gev…
Henk Jonkvorst: Je foto's zijn verdwenen …
Antsje: Ik kan wel zeggen wat moo…
klaproos: oei jetske, ik zie geen …
Henk Jonkvorst: Ik geef de voorkeur aan d…
marjolein vd foto…: Wat een prachtige cadeaut…
willy: schitterende foto' s van …
Hendrika: Ja gek hè dat je soms zom…
Jan K. alias Afan…: Ook wat de grutto betreft…

Categorieën

Bloemen, planten en bomen
Dieren
Diversen
Druppels
Gezin en familie
Het weer
Insecten
Koken en eten
Landschap en natuur
Macro-opnames
Onze tuin
Portret
Steden en dorpen
Vakantie
Vogels
Vroeger

Archieven

Mei 2014
Apr 2014
Mrt 2014
Feb 2014
Jan 2014
Dec 2013
Nov 2013
Okt 2013
Sep 2013
Aug 2013
Jul 2013
Jun 2013
Mei 2013
Apr 2013
Mrt 2013
Feb 2013
Jan 2013
Dec 2012
Nov 2012
Okt 2012
Sep 2012
Aug 2012
Jul 2012
Jun 2012
Mei 2012
Apr 2012
Mrt 2012
Feb 2012
Jan 2012
Dec 2011
Nov 2011
Okt 2011
Sep 2011
Aug 2011
Jul 2011
Jun 2011
Mei 2011
Apr 2011
Mrt 2011
Feb 2011
Jan 2011
Dec 2010
Nov 2010
Okt 2010
Sep 2010
Aug 2010
Jul 2010
Jun 2010
Mei 2010
Apr 2010
Mrt 2010
Feb 2010
Jan 2010
Dec 2009
Nov 2009
Okt 2009
Sep 2009
Aug 2009
Jul 2009
Jun 2009
Mei 2009
Apr 2009
Mrt 2009
Feb 2009
Jan 2009
Dec 2008
Nov 2008
Okt 2008
Sep 2008
Aug 2008

Jetske Fotografie


Klik op de foto voor meer informatie.

Mailen?

Klik hier om een mail te versturen.

Rss etc.

Powered by Pivot - 1.40.6: 'Dreadwind' 
XML: RSS Feed 
XML: Atom Feed 

Grutto

Woensdag 23 April 2014 om 23:01

Nadat ik de gele kwikstaart en blauwborst had vastgelegd, voelde ik mij helemaal gelukkig. Ik besloot via een andere route terug naar huis te rijden en koos voor een landweggetje richting Sint Jansklooster. Ik bleef echter nog langzaam rijden en onderwijl speurde ik de weilanden af. Daarbij had ik de autoramen aan beide kanten naar beneden gedaan. Op die manier kon ik de vogelgeluiden beter horen, de buitenlucht voelen en ruiken. Deze manier van rijden herinnerde mij aan de tijd dat ik nog op de motor reed.

Het speuren was niet voor niets, ik zag in het weiland een grutto rondscharrrelen.


Nadat ik deze grutto had vastgelegd dacht ik dat nu wel alle cadeautjes waren uitgepakt. Maar niets was minder waar.... aan de rechterkant van de weg zat een grutto op een paal, de ultieme positie van een grutto voor een fotograaf.


Nadat de grutto mij even had geobserveerd ging hij weer verder met het bijwerken van het verenkleed. En ik mocht dat allemaal vastleggen.










Na deze fotosessie koerste ik echt richting huis. Vanaf het landweggetje met de grutto kwam ik, zonder dat ik het van tevoren wist, uit op de Leeuwte. Dat was de weg die onze kinderen en ik meerdere malen met mijn moeder fietsten op de duofiets. Op zulke onverwachte momenten komt het gemis even zo hard binnen. Op die vroege ochtend op tweede paasdag heb ik de tranen toegelaten...

Van gele kwikstaart naar blauwborst

Dinsdag 22 April 2014 om 21:38

Zoals ik al eerder schreef was ik op tweede paasdag al vroeg op stap naar het natuurgebied nabij Blokzijl. Ik hoopte weer enkele vogels te kunnen vastleggen, zoals bijvoorbeeld een grutto op een paal.
Aanvankelijk viel er weinig te beleven. Ik fotografeerde een poes in een weiland en een vaart met een punter en een meerkoet, maar daarvoor was ik niet vroeg opgestaan.


Het voordeel van vroeg opstaan is dat andere mensen geen last van je hebben als je plotseling midden op de weg blijft stilstaan omdat je iets wilt vastleggen. Tijdens het langzame rijden zag ik plotseling een geel vogeltje zitten op een akker. Ik had geluk, weer een gele kwikstaart die lang genoeg bleef zitten om vastgelegd te worden.


Zelfs bij maximaal inzoomen bleek het beestje scherp genoeg op de foto te zijn gekomen. Dat zie je overigens pas achteraf op de computer. Tijdens de fotosessie is het een kwestie van steun zoeken, strakke hand en knippen maar.


Bij een rietopslagplaats stapte ik uit de auto en stond een tijdlang te genieten van de zang en capriolen van de veldleeuwerikken.
Terwijl ik daar stond streek er in het riet een vogeltje neer en liet zijn zang horen.


Ik richtte mijn Canon met 200 mm tele op het vogeltje, dat was namelijk de camera die ik het snelst kon grijpen. Door de zoeker zag ik een klein vogeltje.


Heel langzaam kon ik dichterbij komen en ontdekte een blauw borstje, het was dus de blauwborst


Kijk, dat is nog eens een cadeautje op de vroege ochtend.




Tot slot, na een tip van Henk, nog een uitsnede van de laatste twee foto's.




En wat betreft een grutto op een paal, zelfs dat cadeautje heb ik nog gehad, maar daarover morgen meer.

Koeien weer in de wei

Dinsdag 22 April 2014 om 10:19

Op zaterdagochtend mocht ik getuige zijn van koeien die na de winter voor het eerst naar buiten gingen. Ik heb dergelijke foto's al meerdere jaren bewonderd op het interessante fotoweblog van Sandra.


De koeien kwamen op mij af gedenderd...


...gelukkig zat er een sloot tussen.


Opnieuw plaats bepalen.


Gras eten, rennen, weer gras eten, weer rennen, het volgde elkaar in razend tempo op.




Ik vind het een schitterend plekje waar deze man boert. Het land van deze boer grenst aan land van Natuurmonumenten in natuurreservaat De Wieden. En zoals het al jaren gaat en ook altijd wel zo zal blijven, de samenwerking tussen boeren en Natuurmonumenten en de samenwerking tussen riettelers en Staatsbosbeheer gaat niet altijd van een leien dakje...


Het is overigens niet handig dat die koeien zo vanuit de stal de eerste keer zo tekeer gaan. De boer vertelde mij dat ze de volgende dag geheid spierpijn hebben.


In de tijd dat ik tot het eind van het weiland richting de Walengracht was gelopen en weer terug, was de rust onder de gelederen teruggekeerd.


Er zaten dauwdruppels aan de paardestaart. Jammer dat ik mijn macro-objectief niet bij me had.


Na de koeiensessie buiten gingen we naar de kalveren. Gerjanne zoek contact met... Gerjanne.


Ik mocht een eindje rijden op hun tractor. Als jong meisje reed ik al op de Deutz van de buren, dat was in de tijd toen er nog geen tractorrijbewijs nodig was. De huidige tractors zijn alleen maar eenvoudiger geworden in hun bediening, ze zijn volautomatisch.


Gelukkig kwamen er geen tegenliggers aan. Er was één obstakel , een fotograaf die gehurkt midden op de weg zat. Gerjanne dank voor je fotografie. :-)


Morgen neem ik jullie weer mee naar de vogels in dat gebied.

Gele kwikstaart en anderen

Maandag 21 April 2014 om 11:39

Op zaterdagochtend was ik al vroeg op pad. Ik was uitgenodigd voor een fotosessie op een boerderij nabij Blokzijl.
Onderweg legde ik met mijn Sony enkele weidevogels vast.

Een kievit.


Een grutto stapte rond in het bedauwde gras.


Ze werd gezien en er ontspon zich een minnespel.


Ik moest flink inzoomen, gelukkig kon ik steunen op het raamkozijn van de auto.


Nadat beiden het luchtruim hadden gekozen, reed ik in een rustig tempo verder over het landweggetje. In een flits zag ik iets geels voor de auto langsvliegen. Het vogeltje landde in het weiland. Het was een gele kwikstaart.


Een gele kwikstaart zie ik niet vaak vliegen en ik heb dit vogeltje nog nooit gefotografeerd. Ik was dus wel blij met deze kans.


Van het geluid van de wulp word ik altijd blij, maar ook wat weemoedig. Het doet me altijd denken aan de tijd dat ik als kind met mijn vader meeging naar het rietland. De wulp liet zich toen vaak horen.


De fotoserie op de boerderij laat ik later in de week zien. Het vroege opstaan, het rijden door de stille natuur en het vastleggen van weidevogels is mij zo goed bevallen dat ik ook op tweede paasmorgen vroeg uit de veren was. Voor zevenen zat ik in de auto en koerste naar hetzelfde prachtige gebied in De Wieden. Ik kwam met een rijke oogst thuis. Tijdens het vallen van de eerste regendruppels zat ik alweer thuis aan de koffie. Ook die serie volgt later in de week.

Pasen

Zaterdag 19 April 2014 om 20:58

Het kruis is leeg...


Het graf is leeg..
De Heer is waarlijk opgestaan!


Bovenstaande foto maakte ik tijdens mijn verblijf in Rome in 2012.

Goede Vrijdag

Donderdag 17 April 2014 om 18:19

Vanavond kijken we naar The Passion op televisie.

De Passiflora


Morgen is het Goede Vrijdag. Jezus stierf aan Het Kruis ook voor mij.


Op dit log is de reactiemogelijkheid uitgeschakeld.

De branding vanuit vogelperspectief

Dinsdag 15 April 2014 om 19:24

Tijdens ons verblif op Texel maakte ik een fotoserie van de branding vanuit vogelperspectief.


Na twee foto's kwam ik erachter dat het keuzewiel per ongeluk op "Landschap" stond in plaats van een instelling waarbij ik fotografeer in RAW. Gelukkig check ik zeer regelmatig de instellingen, anders kun je toch voor onaangename verrassingen komen te staan.


Zon en wolken speelden samen een spel tijdens deze korte fotosessie. Het spel maakte iedere foto weer anders.


Ik bukte en hield mijn camera vlak boven de grond en knipte op goed geluk. Het was dus niet zo dat ik op de buik in het water lag te fotograferen.


Het was opkomend water, ik moest dus wel regelmatig snel naar achteren rennen om zo te vookomen dat de golven over mijn wandelschoenen spoelden.


Het strand, de zee en de branding het verveelt me nooit.




Nu denken jullie vast: "Hé de branding vanuit vogelperspectief, deze foto's zijn toch vanuit kikkerperspectief?"...


Hebben jullie wel eens een kikker op het strand gezien? Ik nog nooit. Behalve deze die via Photoshop op het strand is beland...


Vogels zie ik wel vaak op het strand. Dus dit is toch echt de branding vanuit vogelperspectief, kijk maar. ;-)

Fruitbloesem en bijen

Maandag 14 April 2014 om 10:30

In onze tuin staan 16 hoogstam fruitbomen.


De bomen hangen vol met bloesem.


Bloesem afgetekend tegen de blauwe lucht is een feest om te zien.


Om al die bloemetjes ook daadwerkelijk fruit te laten worden hebben we wel de bestuiving door bijen nodig.


Zaterdag ben ik een tijd bezig geweest om die snelle bestuivers vast te leggen. Ik heb bij deze sessie twee verschillende body's en drie verschillende objectieven gebruikt. De meeste foto's konden zo de prullenbak in, de bijen bleven amper 3 seconden op dezelfde plaats zitten en/of vliegen. Achteraf kon ik op de computer via EXIF zien welk materiaal en welke instellingen ik had gebruikt per foto.

Canon EOS 40D. Canon zoomobjectief 17 - 85 mm met IS. Brandpuntafstand 85 mm. Keuzewiel op AV. ISO 400. Diafragma 5,6. Sluitertijd 1/400.


Canon EOS 20D. Canon macro-objectief met vaste brandpuntafstand van 100 mm, zonder IS. Keuzewiel op AV. ISO 800. Diafragma 2,8. Sluitertijd 1/1600.


Canon EOS 20D. Macro-objectief. ISO 800. Diafragma 2,8. Sluitertijd 1/400.


Canon EOS 20D. Canon zoomlens 70 - 200 mm met IS. Brandpuntafstand 200 mm. ISO 800. Diafragma 4,0. Sluitertijd 1/2500.


Zaterdagavond kleurde de ondergaande zon de witte blaadjes roze.


Conclusie: het maakte eigenlijk niet uit welk objectief ik gebruikte. De overeenkomsten bij de instellingen waren dat ik een hoge ISO waarde gebruikte en een laag diafragmagetal en zo een kleine scherpte/diepte creëerde. Door de hoge ISO waarde onstond een korte sluitertijd en dat is handig bij deze snelle beestjes. Bij mijn macro-objectief moet ik altijd met de hand scherpstellen en daarnaast heeft dit objectief geen Image Stabilizer (IS). Het is iedere keer weer een uitdaging om met dit objectief te fotograferen.
Maar bovenal is het een kwestie van geduld en geluk hebben.

Mollenbestrijder en bestrating

Zaterdag 12 April 2014 om 14:13

We hebben in onze tuin veel last van mollen. Ook een mol moet leven en mag best een plekje hebben in onze tuin, we hebben namelijk geen strakke tuin en een molshoopje meer of minder maakt niet uit. Het probleem is echter dat ze de gangen graven onder onze bestrating van koppelstones. Twee jaar geleden heb ik grote stukken straat opnieuw gelegd, zoals hier is te zien. Daarnaast heb ik stukken straat hersteld. Het geheel lag er weer strak bij.


We wonen naast een sloot en daarom hebben we veel mollen in onze tuin. Er is weinig over van het strakke pad uit 2012. Als je nu over de bestrating loopt moet je goed uitkijken waar je loopt, de kans is groot dat je anders door de enkel zwikt....



Mijn eega kocht half maart bij de Lidl een Maulwurfschreck (een mollenbestrijder) en stak deze in de grond. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er geen heil inzag.


Hat apparaat laadt zich overdag op door middel van zonlicht.


Ongeveer 3 keer per minuut wordt er een pieptoon afgegeven. De werkingszone is 750 m2.
Ik moet nu eerlijk toegeven, het werkt. We hebben sindsdien geen molshoop meer in de tuin gehad.


Terwijl mijn eega binnen druk aan het koken was voor gebruikers van de voedselbank (een actie georganiseerd door onze kerk) stortte ik mij gisteren, onder de voorjaarszon, op de bestrating. Ik ben wel blij met deze rolverdeling in ons huwelijk, ik vind het heerlijk om met dergelijke klussen buiten bezig te zijn.


Aan het eind van de dag lag onze "rotonde" er weer strak bij.


Vandaag hadden we alweer zo'n mooie voorjaarsdag. In de luwte van ons huis konden we heerlijk zitten.


We hebben er momenteel wel een lekker geurtje bij, de akker grenzend aan onze tuin is in de afgelopen weeek bemest en geploegd. De boer heeft het echter maar voor 1/3 deel gedaan. Als hij iedere week 1/3 deel doet hebben we er lekker lang plezier van....
We klagen niet hoor, dat hoort erbij als je landelijk woont.


Vandaag maakte ik een fotoserie van de bloesem met insecten in onze tuin, maar daarover later meer.

Maastricht

Dinsdag 08 April 2014 om 17:09

Tidens het laatste weekend in maart verbleven we in Zuid Limburg. Ik had dit weekendje weg van mijn reisgenote gekregen voor mijn vijftigste verjaardag.
Op zaterdag maakten we een uitstapje naar Maastricht.


Wat het weer betreft hadden we het niet beter kunnen treffen.


Onze eerste pleisterplaats was op het "Onze-Lieve-Vrouwenplein".


Ik had mijn Sony Cyber-shot mee, een handige camera voor dergelijke uitstapjes.


Op het plein was het rustig maar de terrasjes op het "Vrijthof" zaten overvol. Iedereen genoot zichtbaar van deze voorjaars zonnestralen.


Wij komen met enige regelmaat in Maastricht en vinden het een prachtige en gezellige stad. Mijn reisgenote was er voor het eerst ook zij werd steeds enthousiaster.


Ik was op zoek naar een paar nieuwe zomerschoenen. Aan schoenenwinkels heeft Maastricht geen gebrek. We hebben sowieso genoten van winkels en etalages die we in Noordwest Overijssel niet kennen.


Zo rond lunchtijd was het moeizaam om een plekje op een terras te bemachtigen, maar het is ons uiteindelijk wel gelukt. De horeca heeft volgens mij in deze stad niet te klagen.


Deze boekhandel is gevestigd in een historisch pand. Echt geweldig om daar rond te struinen.
Aan het eind van onze winkelsessie verlieten we gewapend met verse asperges van de markt moe maar voldaan Maastricht.


En na een powernap op onze hotelkamer gingen we gekleed in badjas binnendoor naar de sauna. We genoten van de sauna, zwemmen onder een sterrenhemel en een ontspannende massage. Het was een heerlijk weekend, wat dat betreft wil ik ieder jaar wel vijftig jaar worden...

Ode aan de magnolia

Woensdag 02 April 2014 om 17:25

Vanochtend was ik al heel vroeg uit de veren. Toen ik de gordijnen opende zag ik dat het heel erg mistig was. Door de mist werden de draden aan de kerria goed zichtbaar. Met mijn ochtendjas aan maakte ik een fotoserie in de voortuin. Bij ons kan dat want er komen bij ons weinig voorbijgangers langs. ;-)
In de loop van de ochtend maakte de mist moeizaam plaats voor de zon en een blauwe lucht.


Halverwege de ochtend verplaatste ik mijn fotosessie naar de achtertuin.
Naast onze vijver staat een magnolia te pronken.


Ik scharrelde een tijdje rond de magnolia en deed dat niet alleen.


Nadat ik een paar overzichtsfoto's had gemaakt nam ik mijn macrolens weer eens ter hand. De instelknop zette ik op diafragma voorkeuze en koos voor een kleine scherpte/diepte.




Onze dochter en ik hadden vandaag samen een vrije dag en we hebben genoten van deze prachtige dag.


Een "vreemde" bloem in de Japonica ... een tak van de magnolia heeft een weg gezocht in de naastgelegen struik.


Aan de hele boom zitten maar vier zaaddozen.


De bloem weerspiegeld in de vijver.




Er kwam nog een nieuwsgierig Aagje kijken wat ik aan het doen was. Onze tamme schildpad.


Ik dook wat dieper in de bloem.




Het is jammer dat de bloemen maar kort bloeien. Er valt regelmatig een blaadje in de vijver. De vissen denken dan dat ze worden gevoerd, zoals te zien is op de eerste foto.